Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Dewey tam po chwili dotarł.

[Andreas D.]

Woj2000

Bill zjechał po niej na ziemię, po czym zwrócił się w stronę głowy Białej.
-Mimo wszystkiego, co nam uczyniłaś (mówiąc to spojrzał się na chwilę na kieszeń z Perłą), to nawet miło się rozmawiało. Żegnaj.
Po czym odwrócił się i zaczął iść przed siebie. Wiedział, że nie ma to sensu, ale chciał rozprostować swoje oniryczne nogi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Polana nie ma końca.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nosz cholera, to jest moje przekleństwo? Siedzieć z Białą w śnie do końca moich dni czy co?! - krzyknął w powietrze.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Dewey się budzi razem z poofnięciem Białego Diamentu w prawdziwym świecie.

[Andreas D.]

Woj2000

Budząc się, wstaje na równe nogi i rozgląda się przerażony.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czuje, że sakiewka jest cięższa niż wcześniej.

[Andreas D.]

Woj2000

Sięga po nią i wyjmuje cały klejnot Perły. Z szoku prawie ją wypuścił.
-A więc to wszystko nie było majakiem po proszkach…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła leży na ziemi.

[Andreas D.]

Woj2000

//Ale jako klejnot czy cała postać?//

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Jak na razie to klejnot. //

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey usiadł sobie na podłodze i patrzy na leżącą na ziemi ukochaną.
-Cholera, powiedzeć jej o tym, co robiłem z Białą w tym śnie czy nie? - zastanawiał się cicho.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła przyjmuje fizyczną formę. Ma oboje zdrowych oczu i jest różowa.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey od razu ją objął. Kiedy to uczynił, łzy szczęścia leciały mu po policzkach.
-Przepraszam za wszystko! I za to poglądanie przed snem, za rozbicie ciebie, za doszukiwanie się w tobie zdrady, nawet za nieświadome przelizanie się z Białą Diament w śnie! - krzyczał przez łzy, przytulając się do swojej odnowionej ukochanej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła nawet nie za bardzo wie o co chodzi.
-Chwila co? Em… Rozbiłeś mnie, tak, ale… BIAŁA DIAMENT TU BYŁA?!

[Andreas D.]

Woj2000

-BYŁA W MOIM ŚNIE, PO CZYM ZACZĄŁEM Z NIĄ ROZMAWIAĆ I CIĘ NAPRAWIŁA I LEŻAŁEM NA JEJ KOLANACH I JAKAŚ KOSMICZNA APOKALIPSA NADCIĄGA!. DO TEGO BIAŁA JESZCZE UMARŁA NA MOICH OCZACH!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła jest zmieszana.
-Jaka apokalipsa?!

[Andreas D.]

Woj2000

Uspokoił się trochę i nadal lekko płacząc, powiedział:
Nie wiem. Wspominała coś tylko o istotach, które więzi i nadciągającym armagedonie…
Mimo, że się uspokoił, nadal mocno się do niej przytulał. Gdyby była człowiekiem, mogłby nawet ją udusić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła płacze w niego.

[Andreas D.]

Woj2000

-Aż tak źle? Wszyscy zginiemy? - powiedział smutnie, gładząc ją po włosach.