Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Umysł:
-Mogę jej zmienić wspomnienia.

[Andreas D.]

Woj2000

-Co? Tak można?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Umysł:
-No jasne! Mogę dorzucić pranie mózgu albo kontrolę absolutną nad nią.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie, nie nie! - krzyknął oburzony - Ona już dość się nacierpiała z rąk Białej! Nie wybaczyłbym sobie tego, gdyby ktoś zniewolił ją na moje życzenie…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Umysł:
-Jak wolisz. To co mam robić?

[Andreas D.]

Woj2000

-Zamiadt tego poprosiłbym o wiedzę na temat technologii Klejnotów. Typu: jak korzystać z komunikatorów czy pilotować statek kosmiczny. Wtedy przynajmniej będę choć minimalnie dla kogoś przydatny…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Umysł:
-Dotknij mojego klejnotu swoim czołem.

[Andreas D.]

Woj2000

Czyni to.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Na Deweya przechodzi wiedza o technologii Klejnotów.

[Andreas D.]

Woj2000

Dowiaduje się rzeczy, o których się nawet ziemskimninżynierom nie śniło. Nawet przy okazji alfabetu Klejnotów się nauczył.
-Dziękuję. Poprosiłbym jeszcze o wybudzenie ze snu. -powiedział łagodnie, siląc się na uśmiech.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Dewey się budzi na statku.

[Andreas D.]

Woj2000

Rozgląda się po okolicy. Ma nadzieję, że nie dał po sobie poznać, jaka rozpusta i sodomia mu się śniła.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Poza tym, że jego strzelec wyborowy jest gotowy do strzału, to nie.

[Andreas D.]

Woj2000

Wstając z fotela i przyjmując mocno zgarbioną pozę, postanawia przejść się po statku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po drodze spotyka Padparadżę, która za nim chodzi.

[Andreas D.]

Woj2000

-O co chodzi? Czemu za mną chodzisz? -pyta się przygnębiony.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Padparadża:
-Przewiduję, że będziesz potrzebował pocieszenia po tym co Ci śniło.

[Andreas D.]

Woj2000

-Zgadłaś w zupełności, ty mała jasnowidzko jedna. Ale nie wiem, co mogłabyś zrobić, by poprawić mi nastrój…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

*Padparadża tak po prostu przytula Deweya. *

[Andreas D.]

Woj2000

Jest zaskoczony, jednak ten bezinteresowny gest wyzwala go od przygnębienia. Zaczyna lekko głaskać ją po głowie.
-Dziękuję Ci, Padparadżo. To wiele dla mnie znaczy.