Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Woj2000

-Więc jeśli to faktycznie może być nasz koniec, to może niech każde z nas spędzi ewentualne ostatne chwile, naprawiając to, co zepsuł? - powiedział cicho, bardziej do siebie, niż do niej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła milczy.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

//Poprawka, teraz 5.

[Andreas D.]

Woj2000

-Eh, a mogłem posłuchać rady starego Frymana i spróbować szczęścia z Vidalią. Przynajmniej dotrwałbym do eksterminacji żyjąc sobie na Ziemi w patchworkowej rodzinie, zamiast narażać siebie i ciebie na i tak nieuknioną śmierć w błakaniu się po kosmosie. - wyrwało mu się cicho z poczucia przygnębienia i beznadziei.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No cóż… Mimo wszystko, nawet jeśli zdezintegrują istoty organiczne, to powinieneś się cieszyć teraz tyle ile potrafisz.

[Andreas D.]

Woj2000

-Masz w pewien sposób rację - powiedział niezbyt pocieszony - Ale pamiętaj też o sobie, Perło.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Nie rozumiem tej wypowiedzi w kontekście odpowiedzi do Różowej Perły. //

[Andreas D.]

Woj2000

//Dobra, coś mi się pokiełbasiło w zrozumieniu wywodu, mój błąd. Zaraz poprawiam//

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Z tym, że ja w razie czego będę żyć…

[Andreas D.]

Woj2000

-To fakt -oznajmił, po czym, wiele ryzykując, dodał niepewnie - A może… mimo tych wszystkich naszych śpięć między sobą… pomogłabyś temu nędznemu człowiekowi w cieszeniu się owymi ostatnimi chwilami?
Skończył wypowiedź z nietęgą miną. Na jego twarzy można było wprost wyczytać ,No, to teraz pewnie sobie porządnie nagrabiłem".

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Różowa Perła tuż po usłyszeniu słów Billa uśmiechnęła się miło i przytuliła swojego organicznego, sprzedającego pączki i kochającego olbrzymki <u>przyjaciela.</u>

[Andreas D.]

Woj2000

-Dziękuję ci za to. - powiedział przez łzy wzruszenia - Wiele to dla mnie znaczy, wiesz?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła:
-Wiem.
Dalej tuli.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie przerywając jej uścisku, oznajmia cicho:
-Może to właśnie tego mi brakowało przez cały czas… Przyjaciółki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Racja… Przecież nie każdy kogo znasz musi Cię kochać, prawda?

[Andreas D.]

Woj2000

-To prawda… -powiedział, po czym dodał z większym wzruszeniem - Nawet nie wiesz, jak się z cieszę z faktu, że udało nam się pogodzić.
Po czym przestał ją obejmować i pocałował ją po przyjacielsku w policzek, po czym ponownie usiadł sobie koło niej i zaczął poszukiwać czegoś w kieszeniach.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Różowa Perła jest wesoło uśmiechnięta i patrzy na Deweya, który teraz czegoś szuka. Co to może być?

[Andreas D.]

Woj2000

Po krótkiej chwili znajduje swój stary, skórzany, lekko zapełniony fiszkami i innymi kuponami portfel.
-Pamiętasz, jak kiedyś wspominałem Ci, że mam rodzinę na Ziemi? - zapytał się swojej nowej przyjaciółki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Oczywiście, pamiętam, wspominałeś o tym, ale nigdy nie przedstawiałeś konkretnych osób z tej twojej rodziny.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jak wrócimy na Ziemię, to ci ich przedstawię. Ale najpierw… -powiedział, po czym z jednej z jego kieszonek wyjął ten oto stary, pogięty rysunek:
I podał go Perle.
-Widzisz tego małego po prawej? To mój syn, Buck, kiedy miał 10 lat. Uroczy chłopak, co nie? - mówił zadowolony.