Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Woj2000

-Dokładnie. I do tego jeszcze kilka innych upominków. - powiedział, spoglądając na swój strój i komunikator ukryty w kieszeni spodni.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Tylko ja nic nie dostałam.

[Andreas D.]

Woj2000

Milczał przez chwilę, po czym odpowiedział niepewnie:
-A co… z wolnością od wpływu Białej?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To dostałam wcześniej. Mówię o teraźniejszości. Ty dostałeś strój i własną Perłę, twoi koledzy amnestię i części do statku, a ja nie dostałam nic.

[Andreas D.]

Woj2000

Miała rację. Mimo faktu, że w tamtym czasie ich relacje były mocno napięte, to powinien był pomyśleć o czymś dla niej.
-Tak… to prawda. -wybąkał cicho, zastanawiając się jednocześnie, co mogłoby być dobrym prezentem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Teraz przynajmniej mam twoją przyjaźń i zaufanie. Oraz pewność powrotu na Ziemię.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jestem naprawdę wdzięczmy za to, że ty także znowu mi ufasz - powiedział, przybliżając się i kładąc swoją dłoń na jej ramieniu - Poza tym, jeśli wrócimy na Ziemię i zaczniemy wspólnie podróżować po świecie, to na pewno jeszcze coś wspólnie dla ciebie znajdziemy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To wspaniale z twojej strony.
Tymczasem Bill usłyszał z tyłu kosmiczny dźwięk rodem z Gwiezdnych Wojen, tak jakby z podłogi.

[Andreas D.]

Woj2000

Odwrócił się w stronę źródła dźwięku i zaintrygowany oczekiwał rozwoju wydarzeń.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z podłogi wyleciała mała, zielonawa kapsuła z wizorem, przez którego raczej nic nie zobaczysz.

[Andreas D.]

Woj2000

Postanawia podejść do niej bliżej. Zachowuje jednak należytą ostrożność.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z kapsuły wychodzi Perła. Wygląda DOKŁADNIE tak jak chciałeś czyli tak:

Lekko się ukłoniła przytrzymując grzecznie swoja pelerynkę.

[Andreas D.]

Woj2000

Aż zaniemówił z wrażenia. W rzeczywistości wyglądała jeszcze piękniej niż w jego wyobraźni. Ten idealnie skrojony strój w zimnej kolorystyce, krótkie, acz gęste, ciemne włosy i zadarty, szpiczasty nosek. To wszystko bardzo, ale bardzo mu się podobało.

-Witaj, Perełko - wyrwało mu się cicho, patrząc na wciąż kłaniającą mu się służkę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła Billa (PB):
-Witaj, Mój Panie. Czekam na rozkazy.
Różowa Perła poszła w kąt obserwować sytuację.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobrze - powiedział nieco niepewnie. Nigdy wcześniej nie miał służącej. - To może najpierw… podejdź, proszę, tu do mnie bliżej. Chciałbym ci się lepiej przyjrzeć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła posłusznie podeszła z lekko opuszczoną głową. Nie odzywa się, tylko stoi przed swoim właścicielem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie żeby coś, ale nie musisz spuszczać przy mnie głowy. Może już nie jestem pierwszej świeżości, ale aż tak brzydki to raczej nie - zażartował, po czym dodał łagodnie - Mi możesz swobodnie patrzeć w oczy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła powoli podnosi głowę i ponuro patrzy w oczy Billa.
-Dziękuję za ten wspaniały przywilej, Mój Najwspanialszy Panie. Będę ciężko pracować w twoim imieniu aby się odwdzięczyć.

[Andreas D.]

Woj2000

Poczuł się skonsternowany tą fikuśną tytulaturą.
-Po pierwsze: ograniczmy przymiotniki w tytułach. Po drugie: pamiętaj, że patrzenie mi w oczy nie jest żadnym przywilejem. Wszyscy na Ziemi tak robią i nikomu się nic złego nie stało. - powiedział, po czym nagle dotknął dłonią jej policzka.
-Moja Perełka… - oznajmił, po czym, jednocześnie gładząc lekko dłonią po prawym policzkie, przyglądał się chciwie jej twarzy, chcąc spostrzeć każdy szczegół jej urody.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła stoi tak jak stała i dalej patrzy w oczy Deweya.
-Oczywiście, to się nie powtórzy, Mój Panie. Dziękuję za zdrobniałe nazywanie mnie, Mój Panie. Jestem bardzo wdzięczna.