Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To wspaniale z twojej strony.
Tymczasem Bill usłyszał z tyłu kosmiczny dźwięk rodem z Gwiezdnych Wojen, tak jakby z podłogi.

[Andreas D.]

Woj2000

Odwrócił się w stronę źródła dźwięku i zaintrygowany oczekiwał rozwoju wydarzeń.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z podłogi wyleciała mała, zielonawa kapsuła z wizorem, przez którego raczej nic nie zobaczysz.

[Andreas D.]

Woj2000

Postanawia podejść do niej bliżej. Zachowuje jednak należytą ostrożność.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z kapsuły wychodzi Perła. Wygląda DOKŁADNIE tak jak chciałeś czyli tak:

Lekko się ukłoniła przytrzymując grzecznie swoja pelerynkę.

[Andreas D.]

Woj2000

Aż zaniemówił z wrażenia. W rzeczywistości wyglądała jeszcze piękniej niż w jego wyobraźni. Ten idealnie skrojony strój w zimnej kolorystyce, krótkie, acz gęste, ciemne włosy i zadarty, szpiczasty nosek. To wszystko bardzo, ale bardzo mu się podobało.

-Witaj, Perełko - wyrwało mu się cicho, patrząc na wciąż kłaniającą mu się służkę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła Billa (PB):
-Witaj, Mój Panie. Czekam na rozkazy.
Różowa Perła poszła w kąt obserwować sytuację.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobrze - powiedział nieco niepewnie. Nigdy wcześniej nie miał służącej. - To może najpierw… podejdź, proszę, tu do mnie bliżej. Chciałbym ci się lepiej przyjrzeć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła posłusznie podeszła z lekko opuszczoną głową. Nie odzywa się, tylko stoi przed swoim właścicielem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie żeby coś, ale nie musisz spuszczać przy mnie głowy. Może już nie jestem pierwszej świeżości, ale aż tak brzydki to raczej nie - zażartował, po czym dodał łagodnie - Mi możesz swobodnie patrzeć w oczy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła powoli podnosi głowę i ponuro patrzy w oczy Billa.
-Dziękuję za ten wspaniały przywilej, Mój Najwspanialszy Panie. Będę ciężko pracować w twoim imieniu aby się odwdzięczyć.

[Andreas D.]

Woj2000

Poczuł się skonsternowany tą fikuśną tytulaturą.
-Po pierwsze: ograniczmy przymiotniki w tytułach. Po drugie: pamiętaj, że patrzenie mi w oczy nie jest żadnym przywilejem. Wszyscy na Ziemi tak robią i nikomu się nic złego nie stało. - powiedział, po czym nagle dotknął dłonią jej policzka.
-Moja Perełka… - oznajmił, po czym, jednocześnie gładząc lekko dłonią po prawym policzkie, przyglądał się chciwie jej twarzy, chcąc spostrzeć każdy szczegół jej urody.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła stoi tak jak stała i dalej patrzy w oczy Deweya.
-Oczywiście, to się nie powtórzy, Mój Panie. Dziękuję za zdrobniałe nazywanie mnie, Mój Panie. Jestem bardzo wdzięczna.

[Andreas D.]

Woj2000

A ten nadal z błogością gładził ją po twarzy.
-Masz bardzo ładne włosy, wiesz? - powiedział do niej, powoli przesuwając rękę w stronę jej fryzury - Mógłbym jej dotknąć?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Oczywiście, Mój Panie. Możesz robić ze mną wszystko, jestem twoją własnością prywatną, Mój Panie.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie skomentował tego. Zamisst tego przystąpił ochoczo do obmacywania jej po włosach.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Są miękkie i gładkie, trochę jakby cały czas były tuż po umyciu ich najwyższej jakości szamponem.

[Andreas D.]

Woj2000

Dosłownie zatopił się w ich dotykaniu.
-Twoje włosy są cudowne, Perełko - powiedział z wyraźną satysfakcją w głosie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dziękuję, Mój Panie.
Perła nawet nie drgnęła o milimetr mimo całkiem mocnego dotykania jej włosów.

[Andreas D.]

Woj2000

Czując, że prawie się zapomniał, przestał.
-To może teraz… opowiedziałabyś mi coś o sobie? - zapytał się nieco zawstydzony, odsuwając ręce od jej głowy.