Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła zaczyna się denerwować i trząść.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie masz się czym denerwować, Perełko - powiedział łagodnie, przesuwając rękę z podbródka na jej policzek - Naprawdę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ale… Ale… Mój Panie… Ja… NIE MAM NA TO OCHOTY!-krzyknęła i od razu zasłoniła się rękami jakby chciała się ochronić przed pięściami.

[Andreas D.]

Woj2000

Spojrzał się na nią i nagle poczuł wyrzuty sumienia. Zmuszał ją do tego, czego ona sama nie chciała.
-Przepraszam. - powiedział, stojąc przy niej - Nie chciałem cię do tego zmuszać. Wybacz mi, Perło.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła staje na baczność.
-To ja przepraszam, Mój Panie. Powinnam być bardziej uległa i posłuszna. Taki bunt się nie powtórzy, Mój Panie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie, to ja cię teraz zmusiłem do czegoś, czego ty naprawdę nie chciałaś -powiedział, po czym dodał cicho - Po prostu nie chcę krzywdzić odoby, którą kocham…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mój Panie, jestem twoją własnością i nie powinnam się buntować. To się nie powtórzy.-ukłoniła się.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dla mnie jesteś kimś o wiele więcej niż służącą, wiesz? - powiedział, podchodząc powoli do niej. - Kimś o wiele ważniejszym.

Swoją drogą, cała ta scena wyrwana z kontekstu i przedstawiona osobie postronnej mogłaby przynieść pewne złe skojarzenia. Oto typ w średnim wieku i w rozchełstanej koszuli podchodzi ze słodkimi słówkami do lękającej się go kobiety, która przez konwenanse jest zmuszona do całkowitej uległości względem niego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie powinnam, Mój Panie. Jestem tylko przedmiotem, a ty moim właścicielem. Nie mogę być nikim więcej.
Perła uklęknęła przed swoim właścicielem na jedno kolano i spuściła głowę w dół.

[Andreas D.]

Woj2000

Podniósł ją łagodnie z ziemi i spojrzał jej w oczy.
-Dla mnie nie jesteś przedmiotem. Kocham Cię, Perełko.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła zaczyna się telepać jak galareta.

[Andreas D.]

Woj2000

-Co się dzieje?!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jaaa… Nie powinnam wywoływać tych uczuć, Mój Panie…

[Andreas D.]

Woj2000

-Ależ to nie twoja wina, Perło. - powiedział, przygotowując się do kolejnego pocałunku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Stary zbok :v //
Perła:
-Jakie są moje następne rozkazy, panie?

[Andreas D.]

Woj2000

W końcu się opamiętał i nie przystąpił do wcześniej rozważanego wykorzystania swojej służki. Zamiast tego usiadł przed nią na podłodze i zapytał się:
-Czy mógłbym ci się z czegoś zwierzyć?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Oczywiście, Mój Panie, nigdy nikomu nie powiem niczego bez twojego pozwolenia.

[Andreas D.]

Woj2000

W przypływie szczerości zaczął się jej zwierzać ze swoich wielu porażek i żałosnych akcji, jak również ponownie przyznał się do afektu względem swojej służki i przyznał, że jedyne, czego teraz poszukuje, to szczęścia w objęciach ukochanej osoby.
-Ale pewnie nigdy się to nie stanie. Spójrz na mnie! Jestem tylko zwykłym, starym nieudacznikiem, który nie umie się przed niczym powstrzymać… - zakończył swoje zwierzenia, po czym ponuro zwiesił głowę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła również zwiesza głowę.
-Jesteś także osobą, która potrafiła przekonać Niebieski Diament oraz osobą, która uciekła Żółtemu Diamentowi, Mój Panie. To są wielkie osiągnięcia, Mój Panie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Pewnie tak…