Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Woj2000

Patrzył na nią zdziwiony:
-Ale… o czym?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-O TYM, ŻE MOŻE NAM WŁAZIĆ DO UMYSŁÓW! POZABIJA NAS!

[Andreas D.]

Woj2000

-Ale, ale… jak ona nas znalazła? - powiedział przerażony, po czym osunął się na podłogę i usiadł zrezygnowany.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie mam pojęcia!

[Andreas D.]

Woj2000

-Wszyscy tu umrzemy…- powiedział cicho, prawie niesłyszalnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Różowa Perła płacze.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey wstaje i, widząc stan Perły, podchodzi do niej i obejmuje ją ,po ojcowsku". Jest świadomy tego, że, mimo całej sytuacji, nie może się poddać.
-Nie martw się, nie martw. Nie możemy sobie pozwolić, by Biała swoimi sztuczkami zniszczyła to, czego wspólnie dokonaliśmy. - mówił spokojnie, gładząc ją po włosach i dając się jej wypłakać w jego koszulę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła postanawia sobie spokojnie pomyśleć i wraca do formy klejnotu.

[Andreas D.]

Woj2000

Bill złapał ją zanim zdążyła spaść na podłogę. Wielce zdziwiony patrzy się na klejnot, obracając go na wszystkie strony.
-A więc to po to wam ten kamień. - powiedział cicho, po czym wsadził ją sobie do górnej kieszeni koszuli, przy sercu.
,Te ckliwości o trzymaniu ukochanej w sercu nabrały teraz nowego znaczenia". - pomyślał i, pomimo całej sytuacji, zaśmiał się lekko.
Postanowił pójść do głownej części mostka, gdzie przebywał korsarz wraz ze swoją kosmiczną kompanią.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kapitana i jego załogi tam nie ma jak się okazało.

[Andreas D.]

Woj2000

-To bardzo dziwne. Gdzie ich wywiało? - zadawał pytania pustce na mostku.
W końcu przeszyło go dziwne przeczucie. Jego umysł połączył tą dziwną sytuację z tym okropnym snem, czy raczej wizją. Szybko dobył szabli i zaczął gorączkowo rozglądać się po pomieszczeniu, szukając zagrożenia bądź czegoś niecodziennego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I tu się zaczyna problem. Jesteś sam ze swoją Perłą w kieszeni. Nawet światła zgasły.

[Andreas D.]

Woj2000

-Kuuuuuuurwaaaaaa, jeszcze cholernego horroru nam tu brakowało. - drży przerażony Dewey, obracając się powoli wokół siebie z wyciągniętą szablą.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ani żywej duszy. Ani syntetycznej duszy.

[Andreas D.]

Woj2000

Przerażony podbiega w miejsce, gdzie powinien znajdować się fotel kapitana.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Fotel jest, ale nikogo na nim.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey równie szybko podbiega w stronę okien, by sprawdzić, gdzie statek się teraz znajduje.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

W próżni kosmicznej… Nawet planet nie widać.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey postanawia sprawdzić jeszcze jedną rzecz, zanim podda się w zupełności. Maszynownię. Schodzi do niej po schodach .

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jest tam pęknięta Padparadża. Na szczęście nie rozbita.