Antigua i Barbuda [Morze Karaibskie]
-
Uśmiechnął się, gdy rzuciłeś tym pomysłem.
- Kuszące. Zawsze czułem się gnojony przez polityków, nieważne jakiej opcji. Ciekawie byłoby teraz się trochę nad nimi poznęcać, chociaż ci tutaj nic mi nie zrobili, nawet nie wiedziałem, że jest takie państwo, jak to, dopóki nie dostałem przydziału… Ale cóż, mnie wysłali tu w charakterze obstawy, czyli mam wkroczyć, jak zacznie dziać się coś nieciekawego, choć pewnie pozwolą mi kogoś zabić albo zastraszyć żebym się nie nudził. -
- Taki to pożyje. - powiedział Arsenał mając na myśli Isaiaha. Starczy pogawędek. Pora przygotować się na misję.
- Fajnie się gawędziło, ale niektórzy tutaj muszą pracować. Hue hue hue… - powiedział żartobliwie, skinął głową i poszedł uzupełnić amunicję do zbrojowni, w której być może znajdzie ciekawe co nieco. -
Zasalutował ci żartobliwie na pożegnanie, nie zatrzymując na dalsze gawędzenie. Nikt inny cię nie zaczepił, a nawet wskazano ci drogę do zbrojowni. Było to naprawdę okazałe i dobrze bronione oraz zabezpieczone pomieszczenie, ale ciebie nikt nie przeszukiwał. Na miejscu znalazłeś spory arsenał broni palnej, materiałów wybuchowych, amunicji i rozmaitego wyposażenia, ale nie widziałeś nic szczególnego, innowacyjnego czy rzucającego się w oczy, więc o ile na pewno amunicji ci tu nie zabraknie, tak o znalezieniu sprzętu lepszego niż twój możesz raczej zapomnieć.
-
Arsenał wziął ze sobą kilka nabojów rewolwerowych, które schował w kieszeń. Tak przygotowany powędrował krokami i udał się na miejsce transportu.
-
Większość najemników też była już gotowa. Na miejscu ludzie Kolektywu wręczali wam umówione wcześniej rzeczy: portfele pełne lokalnej waluty w gotówce, fałszywe dokumenty, niewielkie broszury traktujące o wyspach i miniaturowym państwie, w których mogłeś przeczytać o ich historii, geografii, gospodarce, sytuacji politycznej bądź społecznej i wielu innych. Do tego też chyba najważniejszy sprzęt, czyli dwa telefony: w jednym miałeś wbity tylko jeden numer, opisany po prostu jako “A”, najpewniej do kontaktowania się z kimś z góry; w drugim było już więcej kontaktów, do innych najemników.
-
Arsenal zapoznał się z fałszywymi dokumentami, przecież wypada wiedzieć jak ma się na imię. Z resztą materiałów zapozna się przy okazji.
-
Dowód osobisty, a w nim dane: Christian Berry, urodzony w USA, a dokładniej w Miami na Florydzie, 17 lipca 1992 roku. Do tego prawo jazdy i paszport na to samo nazwisko.
//Co do reszty dokumentów, to jest broszur z informacjami, to poczytaj sobie po prostu o tym państewku na Wikipedii i będzie jak najbardziej git.// -
Arsenal po zapoznaniu się z danymi niezbędnymi do operacji, gotowy był do akcji likwidacji.
-
Gdy dołączyli do was ostatni maruderzy, personel skierował was ponownie na nadbrzeże. Tam czekał cywilny jacht, a na nim ubrani po cywilnemu ludzie Kolektywu, mający dowieść was nim na miejsce. Najemnicy zaczęli powoli ładować się na pokład, przy wejściu odbierając walizki, w których znajdowały się cywilne ubrania. Każda walizka była podpisana, więc miałeś pewność, że dostaniesz coś idealnie dopasowanego do twoich gabarytów.
-
Zabrał podpisaną walizkę i przebrał się w cywilne ciuchy. Przy okazji je obejrzał.
-
Nic wielkiego i nic, co mogłoby przyciągać uwagę postronnych osób. Rzecz jasna, ktoś o twojej posturze i tak może przyciągać spojrzenia innych, ale to jeszcze nie powód do zmartwień. Ubrań w walizce miałeś sporo, głównie dostosowanych do lokalnych warunków, a więc lekkich, przewiewnych i cienkich. Tak samo wyglądał twój obecny strój, złożony ze słomianego kapelusza, hawajskiej koszuli, sandałów i krótkich spodenek. Większość najemników wyglądała podobnie.
-
Nie takie rzeczy miał na sobie Arsenał wciąż w myślach mając tę misję sprzed trzech lat, kiedy to krztusząc się ze śmiechu założył prezerwatywę w rozmiarze XXL świecąca w ciemności, po czym dla utrzymania przykrywki wyruchał jedną prostytutkę.
To były czasy… Kurwa…
Racja, rozmiary Arsenała wyróżniają go na tle ludzi, dlatego też wziął na to poprawkę. Może gdyby nie żywot najemnika to robiłby za cyngla.
Odchrząknął i będąc na jachcie podziwiał widoki z bakburty. -
Rzeczywiście, było na co popatrzeć, bo i okolica całkiem urokliwa. Może nie był to szczyt turystycznych marzeń, ale to wciąż wyspa na Karaibach, samo to robi swoje. Port pełen był statków, głównie rybackich, ale nie brakowało też jachtów, tak turystycznych, jak i prywatnych. Gdy opuściliście pokład, najemnicy zaczęli dzielić się na trzy grupy, zapewne w celu rozwiezienia was w różne miejsca zakwaterowania.
-
Arsenał podszedł do pierwszej grupy, a kierując się lenistwem spaślaka z bebzonem wybrał najbliższą, żeby nie dostać zadyszki przedwcześnie.
-
Świadomie czy nie, trafiłeś do tej samej grupy co Burks. Kojarzyłeś też z widzenia kilku innych: Aleksiej Kowalew, weteran armii Federacji Rosyjskiej, były członek Grupy Wagnera, specjalista od działań na zadupiach świata i ustawiania lokalsów do pionu; Tsukamoto Nori, mistrz sztuk walki i strzelec wyborowy, podobno pobił rekord świata w zabójstwie z dystansu o czterdzieści trzy metry; Owen Neal, brytyjski przemytnik, człowiek, który miał przyjaciela w każdym porcie czy większym mieście na świecie, a przy tym prawdziwy wirtuoz broni krótkiej.
-
- Doborowa kompania. - oznajmił optymistycznie Arsenał. W rzeczywistości czas jedynie pokaże jak ta zgraja doświadczonych najemników wywiąże się ze swojej roboty. Oby skończyli lepiej niż poprzednia drużyna i oby nie znalazł się tutaj zdrajca. Mężczyzna nie chce pokazywać palcem na Rosjanina, nie żeby był uprzedzony, ale były konflikt na Ukrainie o Krym czyni każdego ruska podejrzanego politycznie!
-
//Wiem, że napisałeś “były konflikt na Ukrainie o Krym”, ale przy tej okazji przypomnę, że wydarzenia z naszego świata i świata PBF’a pokrywają się ze sobą do pierwszych dni września zeszłego roku, później już może być z tym różnie. Przykładowo, ze względu na istnienie OAB i Ligi Herosów, tutaj wojny na Ukrainie nie ma.//
- Moglibyśmy w pięciu przejąć to państewko dla siebie, reszta nawet nie byłaby nam potrzebna. - powiedział Neal, gdy dołączyłeś do grupy. Trochę do ciebie, trochę do wszystkich pozostałych, może po prostu myślał na głos. - Kolektyw oszczędziłby pieniądze i czas, a my mielibyśmy więcej wrażeń dla siebie.
//Tu chciałem przedstawić ważniejszych NPC, którzy będą ci towarzyszyć. Nigdzie nie spieszymy się z fabułą, więc możesz z nimi pogadać, popytać o coś i tak dalej. Jeśli nie masz ochoty ani nie czujesz potrzeby to napisz po prostu, że czekasz na rozwój wydarzeń i tak dalej, a ja ruszę z akcją dalej.// -
- Kuszące. Hue hue hue… - oznajmił Arsenal prześmiewczo i podtrzymał temat.
- Że też chce się Kolektywowi na takim wypizdowie przejmować kontrolę. Co nie, Aleksiej, czemu nie zacząć od dużych państw… Na przykład byłego Związku Radzieckiego. Ukraina, Białoruś, Kazachstan. - głośno myślał i przeniósł ciężkie spojrzenie na Tsukamoto.
- To co tym razem? Jaki rekord pobijesz? -
- Im większe państwo, tym więcej problemów. - odparł tamten, wzruszając ramionami. - Wagnerowcy działają podobnie: jak pojawili się w Donbasie to było wielkie halo. A jak zaczęli robić interesy w Syrii albo jakimś afrykańskim wypizdowie to mało kto się tym zainteresował, a co dopiero przejął. Tu możemy mieć na głowie co najwyżej lokalnych policjantów i inne siły porządkowe, średnio ogarnięci strażnicy w bankach bywają lepiej uzbrojeni i wyszkoleni. Ale potraktuj to jako trampolinę, od której odbijemy się dalej, do większych celów.
- Nie żebyśmy nie działali tam, gdzie mówisz. Wielu oligarchów z Ukrainy siedzi w kieszeni Kolektywu, a pośrednio białoruski reżim też sporo zawdzięcza Masce. - dodał Owen.
Japończyk za to nic nie odpowiedział, wzruszył jedynie lekko ramionami. Nie było to dziwne, miał raczej opinię samotnika i milczka, ale widać uznano, że jego udział w tej misji był niezbędny. Lub sam się zaciągnął, bo nie miał pod ręką bardziej intratnych zleceń dla pojedynczego najemnika bądź z jeszcze innych powodów. -
W takim razie Arsenał czekał na dalszy rozwój wypadków.
