Dom Ghaveza
-
Skromny dom, który łowca potworów, Ghavez, zwany też Łowcą ze Wschodu kupił dla siebie i swojego elfiego kochanka.
Dom leży przy polnej drodze, około czterdzieści kilometrów od wschodniego wybrzeża Verden.
Chociaż dom nie jest wyposażony niczym pałac arystokraty, to jednak jest on bardzo przytulny, zapewnia domowe ciepło i jest odpowiedni dla zaledwie dwóch ludzi i małego smoka.
-
Ghavez Jikdat
Spokojnym krokiem opuścił wspólne łóżko, które dzielił z Perwarinem i zszedł do kuchni. Ostatnia noc była dość… Nieprzespana… Szukał więc gdzieś jakiejś butelki z alkoholem, aby się ocucić słodkim smakiem morderczego płynu. -
Miałeś nieco miodu, w piwnicy powinno być też piwo i wino, choć to drugie zwykliście zostawiać sobie na specjalne okazje. Tak czy siak, wciąż masz jakiś wybór.
//Nie odpisałeś na PW, więc zapytam jeszcze raz tutaj: czym ten Elf się zajmuje, na czym się zna i tak dalej?// -
Miód zawsze pokrzepi swoją słodyczą pomyślał Ghavez i wyciągnął butelkę miodu pitnego, aby nieco się napić.
//Głównie siedzi w domu i szyje ciepłe ubrania na zimę, zarówno dla Ghaveza i siebie, jako też dla dzieciaków z pobliskiej wioski. Dzięki temu może sam żyć, kiedy Ghavez jest w podróży.//
-
//Myślałem, że to dom na kompletnym odludziu. Edytuj w wolnej chwili temat i opisz mi dokładniej okolicę).//
Cóż, znałeś ten smak, pijałeś ten konkretny gatunek już od dawna, więc nie było tu żadnych zaskoczeń, był tak samo dobry jak za każdym innym razem, gdy go próbowałeś. Delektowanie się trunkiem przerwało ci nagłe pukanie do drzwi. -
//Za niedługo postaram się to zrobić. Na razie mam niewiele czasu…//
Odstawił na stole butelkę na stoliku i podszedł do drzwi.
– Kogo niesie? – zapytał. -
- Potrzebny mi łowca potworów, podobno jakiś tu mieszka. Wyjdziesz czy mamy wyciągnąć cię stamtąd siłą? - usłyszałeś zza drzwi.
-
Otworzył drzwi.
– Czego tak agresywnie? -
Przed drzwiami stał mężczyzna w średnim wieku, z zadbanym zarostem i podwiniętym w górę wąsem. Miał na sobie wojskowe odzienie, od butów, przez pas, spodnie, tunikę, płaszcz na hełmie, kolczudze i elementach pancerza skończywszy. Na pancerzu miał wyryte godło Cesarza, w pochwie przy pasie spoczywały miecz długi i sztylet o pozłacanych rękojeściach, a na dłoniach widziałeś kilka pierścieni i sygnetów. Nieco dalej, na drodze, czekał jego koń, bardzo dobry rumak, oraz dwa inne, które ciągnęły zadaszony wóz. Za wozem stał tuzin cesarskich żołnierzy w bojowym rynsztunku, ustawionych w równy dwuszereg, każdy w kolczudze, hełmie i skórzanej zbroi, z mieczem przy pasie oraz tarczą i włócznią w dłoniach. Kilka kroków od twojego rozmówcy stało też dwóch osiłków, obaj atletycznej budowy, wysocy na niemal dwa metry, z muskularnymi ramionami skrzyżowanymi na szerokich piersiach. Jeden miał zawieszony na plecach dwuręczny młot, drugi sporych rozmiarów maczugę i topór. Patrząc na tych dwóch, groźba wyciągnięcia siłą z domu nie była całkiem bezpodstawna.
- Zwę się Ahleim Dusse, jestem arystokratą i setnikiem w pobliskim forcie. Jak mówiłem, potrzebny mi łowca potworów, zgaduję, że ty nim jesteś? - zapytał mężczyzna, podkręcając nieco wąs. -
– Zgadza się, to ja. Ghavez Jikdat, do usług – powiedział. Nie był szczególnie uśmiechnięty, no ale business is business. – Z czym dokładnie potrzebna pomoc?
-
Odwrócił się na pięcie i ruszył w kierunku wozu, machając na ciebie, abyś podszedł bliżej.
- Coś w sam raz dla ciebie, łowco.
