Państwa - Wojskowe Przymierze Zachodnioveleradzkie

[Vergest Ist Deith]

Militaire Zethwest Velerad Aufgern

Frakcja opozycyjna Panveleradzkiemu Związkowi Wszechimperialnemu. Powstała krótko po rozpoczęciu wojny w 1914 roku. Została ona stworzona 22 Czerwca 1914 roku po dołączeniu do wojny po stronie Belgavaru Zilean i Euxperii. Początkowo nosiła nazwę “Trójprzymierze Zachodnioveleradzkie”, ale zmieniła się ona wraz z dołączeniem Anschreitu do wojny 11 Lipca 1914 roku. Nazwa w obecnej formie weszła do użycia 15 Lipca 1914. WPZ ma na celu obrony zachodniej części kontynentu przed imperialistycznym zalewem, a także przy odrobinie szczęścia zlikwidowania ekspansywnego tytana, jakim właśnie jest Imperium lub chociaż sprawienia, że połamie sobie na nich zęby i odechce mu się dalszego realizowania założeń imperializmu. Państwa członkowskie Przymierza różnią się od siebie diametralnie i są w nim tak naprawdę tylko z powodu agresji ze strony Imperium, bo za sobą nie przepadają. W 1914 roku Belgavar i Euxperia popisały się kompletnym nieprzygotowaniem do wojny chaotycznej z Imperium, co wymagało podjęcia dużych kroków w celu reformacji armii, które w porównaniu do reform Anschreitu i Zilean są wręcz gigantyczne. Po prawie półrocznym zawieszeniu broni, Imperium, po wielu dużych sukcesach w 1914 roku starło się z równym przeciwnikiem, a ich sukcesy były często okupowane dużymi stratami. W 1915 roku na froncie w Zachodnim Veleradzie walczy 70 milionów żołnierzy, czego prawie 40 należy do Przymierza. W plakatach propagandowych Imperium państwa zachodniego Veleradu przedstawiane były jako słaby pies, którego wystarczyło jedynie kopnąć, aby ten ugiął się pod ich mityczną siłą i stał się bardziej otwarty na możliwe pertraktacje. Pod koniec Czerwca 1915 roku wygląda na to, że pies nie jest słaby i boleśnie ugryzł nogę, która jeszcze przed chwilą go kopnęła…

[Vergest Ist Deith]

Cesarstwo Anschreickie

Anschreitisch Kongred

System: Dwójwładza symbiotyczna.
Organy Rządzące:

• Cesarska Dwójka,
  - Kongregacja Wewnętrzna.
  Obecna Partia Rządząca: Partia Zachowania Cesarstwa (druga kadencja).
  Stolica: Kreindorff.
  Język urzędowy: Anschreicki.
  Waluta: Marki anschreickie.
  Populacja przedwojenna (dane z roku 1914): ok. 315 milionów.
  Podział ze względu na gatunek i odmianę:
  - 205 milionów ludności rasy interweńskiej,
  - 110 milionów ludności typu vondreńskiego; 80 milionów ludności rasy anteinthckiej, 30 milionów ludności rasy wierckiej.
  Podział ze względu na religię:
  - Wyznania wehrystowskie (80%),
  - Wyznania reitystyczne (20%).
  Członkostwo Frakcyjne:
  - SOR-EN (1895-1914),
  - Przymierze Militarne Veleradu Zachodniego (od Sierpnia 1914).
  Data Powstania: 1894 rok, w wyniku transformacji Anschreickiej Junty Wojskowej.

Dzisiejszy Anschreit
Mimo przegranej wojny ze swoim południowym sąsiadem, niszczycielskiej insurekcji apostalistycznej, wyniszczającego konfliktu z Belgavarczykami na północy i ciągnącego się latami ciężkiego kryzysu gospodarczego, Anschreit stał się drugą potęgą gospodarczą w zachodnim Veleradzie, a także ważnym partnerem biznesowym Euxperczyków, co jeszcze na początku lat dziewięćdziesiątych byłoby nie do pomyślenia. Stało się tak przede wszystkim dzięki zręcznej lawirantce rządzących między swoimi dawnymi wrogami. Gorzki smak sromotnej porażki jednak wcale nie zniknął.

Choć w kraju panuje dobrobyt, państwo wciąż jest szargane przez wewnętrzne polityczne potyczki, prowadzące do jeszcze większych podziałów. Dwójładza symbiotyczna, system, który miał być gwarancją ugody między zwolennikami cesarstwa a państwa obywatelskiego, dzisiaj jest kolejną gałęzią niezgody. Coraz częściej pojawiają się głosy twierdzące, że członkostwo w SOR-ENie było jak podpisanie paktu z diabłem i zatracenie duszy suwerenności. Czarę goryczy przelało jednak wejście do wojny przeciwko Imperialistom. W całym kraju wybuchły zamieszki, a w Listopadzie 1914 prawie doszło do zamachu stanu. Społeczeństwu anschreickiemu niezbyt chce się ginąć za interesy sąsiada, tym bardziej w walce przeciwko narodowi, do którego mają sentyment. Militaryzm uległ znacznemu oziębieniu. Odżył na nowo, gdy Anschreit stał się bezpośrednim celem imperialnego ataku. O ile Anschreitowie rzadko się ze sobą zgadzają, to jest jedna rzecz, którą respektują i wyznają wszyscy obywatele – ręka podniesiona na ich naród zostanie ręką odciętą.

Anschreit może się przede wszystkim poszczycić swoim przemysłem zbrojeniowym, od zawsze będącym perłą w koronie całego cesarstwa. Utrzymywali największą armię zawodową w zachodniej części kontynentu, wynoszącą prawie dwa miliony świetnie wyposażonych i doborowo wyszkolonych profesjonalistów, którzy stawili Imperialowikowi silny opór, przynajmniej w pierwszych miesiącach wojny. Warto rzucić okiem na częściowo autonomiczne prywatne koncerny zbrojeniowe, utrzymujące się z kontraktów dla Ansheeru i zleceń od armijnego zarządu. Są także jednym z największych producentów broni chemicznej na świecie, ma ona specjalne miejsce w doktrynie niszczycielskiego Chaoskriegu.