Góry Granitowe

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gdyby była inna, to bym Ci o niej powiedział.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pokiwał głową, po czym wyciągnął do niego rękę.
‐Dzięki, ta informacja mi się przyda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Do usług. ‐ odparł Colton, wyciągając do Ciebie swoją prawicę. ‐ Powodzenia, Czaszko.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uścisnął mu dłoń.
‐Tobie życzę tego samego. Nadmiar też się przydaje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uchylił Ci kapelusza i wrócił do obozowiska, gdzie zaczął siodłać konia. Najwidoczniej i on nie zabawi tu za długo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, z kolei “Czaszka” ruszyła zgodnie ze wskazówkami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Colton nie kłamał, więc po jakimś czasie rzeczywiście odnalazłeś ścieżkę prowadzącą w górę, choć ostrzegał Cię, że idąc tędy, będziesz narażony na ataki bandytów, którzy będą mogli Cię wypatrzyć z daleka, przez co stracisz element zaskoczenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Liczyło się więc tylko jego szczęście i to, czy może przekonać bandytów do swojej racji. Ah, zachciało się być żołnierzem‐najemnikiem‐dyplomatą…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo to dotarłeś dość daleko, aż usłyszałeś pierwsze rozmowy. Dość głośne, więc słyszałeś niektóre słowa, po których, oraz ogólnym tonie wypowiedzi, zyskałeś pewność, że bandyci nie mogą spodziewać się ataku, skoro toczą tak spokojne i luźne pogawędki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pora więc na próbę skradania się dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Konno czy z buta?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Z buta.///

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeśli wiedzieli o Twojej obecności, to nie dawali tego po sobie poznać. Ty zaś spokojnie skryłeś się za jedną z większych skał i mogłeś dostrzec nieco niżej obozowisko składające się z ogniska, paleniska i kilku namiotów, a pośród nich pięciu mężczyzn, z czego jeden mógł być poszukiwanym przez Ciebie koniokradem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

O ile w ogóle on tutaj był. W okolicy były ślady kopyt?

[Kubeł1001]

Owszem, i było ich sporo. Żeby się upewnić, mógłbyś się jeszcze podkraść nieco bliżej i przyjrzeć każdemu z bandziorów, aby mieć pewność, nim postanowisz wszcząć tu strzelaninę.

[Vader]

Miał jakieś drogi, którymi bezpiecznie by podszedł do nich? Przykładowo między skałami? Oraz rozejrzał się wyżej, sprawdzając, czy ktoś go nie widzi z góry.

[Kubeł1001]

Jeśli widział, to Ty nie widziałeś jego. Możesz spróbować podkraść się jeszcze kilka metrów dalej, zbliżając się do ludzi przy ognisku, wykorzystując naturalną rzeźbę terenu i formy skalne.

[Vader]

I to też spróbował zrobić.

[Kubeł1001]

Udało Ci się, kryjąc się za jednym z większych głazów miałeś okazję nie tylko, aby im się przyjrzeć, ale też podsłuchać rozmowy czy też zwyczajnie kropnąć z zaskoczenia wszystkich poza koniokradem.

[Vader]

O ile tego namierzy. Słuchał więc.