Góry Granitowe

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak rozumiem ta sytuacja nikomu niczego nie przypomniała na temat osoby, której szukam?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Był tu taki jeden… Podejrzany typek, ale dużo tu takich. ‐ przełamał się wreszcie starzec. ‐ Wypił kilka głębszych w naszej gospodzie i pojechał w górę. Od tej pory nikt go tu nie widział.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kiwnął głową.
‐To wystarczy.
Ruszył do swojego konia, wsiadł na niego, a następnie odjechał w tym samym kierunku, w którym ten “podejrzany”.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Do zmroku zdołałeś wspiąć się na średnie partie pasma górskiego. Dalej będzie już ciężej, nie tylko dlatego, że jest ciemno i poruszanie się w tych warunkach po zdradliwych Górach Granitowych to słaby pomysł, ale też dlatego, że musisz zostawić tu swojego konia, bo jeśli pojedziesz na nim dalej, to najpewniej spadniesz w kilkusetmetrową przepaść wraz z nim, jeśli niepewnie stanie na skalnej półce.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zatrzymał się więc, by rozbić obóz. Zajął się też swoim wierzchowcem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko gotowe, aby spędzić tu noc, odpocząć i rankiem ruszyć dalej. O ile wcześniej nie zabije Cię lawina, jakiś drapieżnik albo rojący się tu bandyci.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Takie warunki podróżowania samemu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdyby nie to, że wyglądasz jak Upadły, to może mógłbyś to zmienić, ale przydarzyło Cię to, co się przydarzyło i nie masz na to zbytniego wpływu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Życie, życie jest dramatem, którego ciągle masz dosyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tym pozytywnym akcentem kończymy spokój na nocnej warcie, ponieważ usłyszałeś kilka toczących się z góry kamieni, ale Twoja ręka automatycznie podążyła w kierunku broni u pasa, w końcu to nie musiało być kilka kamyczków, ale preludium do lawiny bądź jakiś drapieżnik czy też inni bandyci.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W odpowiedzi przygotował się do możliwego odwrotu, żeby nie zginąć jak ostatni nieudacznik.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na zboczu mignęła Ci jakaś sylwetka, acz na tym skończyły się Twoje nocne przygody i spokojnie wytrwałeś do ranka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Dlatego też przygotował się do dalszej podróży.
‐Może to mój cel konia mi ukradł…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, dalej był na swoim miejscu, również gotów do drogi. Ty zaś, w oddali, zauważyłeś kilku piechurów idących w Twoją stronę, choć nie jest to pewne, zwłaszcza że są tak daleko, że nawet nie możesz ustalić, jak są wyposażeni, ani żadnych innych, bardziej szczegółowych, informacji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Na wszelki wypadek sprawdził swój karabin.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko gotowe do walki, ale chyba do tej nie dojdzie, bo po zauważeniu Cię i krótkiej wymianie zdań wszystkie postaci zawróciły tą samą drogą, którą tu przyszły.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przynajmniej zrozumiały, gdzie ich miejsce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I umożliwiły Ci kontynuowanie swojej wędrówki po koniokrada.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Otóż to, przez co ruszył dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wreszcie zauważyłeś ślady, choć nie masz pewności czy jego. Ale fakt faktem, że to końskie kopyta, których odciski w piachu zaprowadziły Cię na niewielki… cmentarz. Tak, nie spodziewałbyś się zastać budowli tego typu w Górach Granitowych, ale proszę, jednak. Doliczyłeś się trzydziestu ośmiu granitowych nagrobków, na których wyryto imiona i nazwiska osób, które tam spoczywają, oraz lata ich życia. Co ciekawe, wszyscy zmarli tego samego dnia i tego samego roku, ewentualnie dobę lub dwie później…