Złe Ziemie

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran podszedł do Wampirzycy, z którą szedł ‐Czemu tak szybko wróciły? Czyżby zasadzka lub kopalnia jest przez coś zamieszkana?‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dla nas oznacza to jedno i to samo. ‐ odparła, wysyłając kolejne zastępy kościanych wojów do podziemnych tuneli, kierując tam również swoje własne kroki.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐W rzeczy samej‐ Kierran poszedł w ślady wampirzycy, które prowadziły do kopalni

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na całe szczęście co drugi Szkielet miał ze sobą pochodnię, więc widzieliście dokładnie całą drogę do kopalni. Po kilku minutach marszu trafiliście na resztki Szkieletów z pierwszej wysłanej tu grupy oraz wpatrujące się w Was czerwone ślepia.
‐ Strażnik. ‐ mruknęła cicho Wampirzyca, a Ty po raz pierwszy od początku Waszych relacji poczułeś w jej głosie nie tylko niepokój, ale i chyba też… strach?

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

//Czy Magią Krwi można wyczuć istoty w pobliżu?
Kierran złapał za swą szablę, acz jej nie wyciągnął, przygotowując się na rozwój sytuacji

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Przyznam szczerze, że jesteś chyba jedyną osobą, która spróbowała wykorzystać Magię Krwi w taki sposób, ale szanuję za kreatywność. Wracając do pytania: Pewnie.//
Strażnik, o dziwo, nie zaatakował, więc Wampirzyca dała rozkaz do odwrotu. Jednakże jeden ze Szkieletów przez przypadek nadepnął na wysłużoną kość pokonanego wcześniej towarzysza, łamiąc ją z głośnym chrupnięciem, co było jakby impulsem do ataku bestii, która jednym machnięciem ogona zniszczyła najbliższe Szkielety i ruszyła w Waszym kierunku, wprost na formującą się ochronną zaporę kościeji.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Podlegając swemu impulsowi, Kierran spróbował zatrzymać bestię Magią Krwi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, ale znacznie różniło się to od poprzedniego użycia Magii Krwi na tamtym Wilkołaku, bo o ile jego po prostu zatrzymałeś w miejscu na tak długo, jak tylko chciałeś, bestię ledwo co spowolniłeś, ale i tak dało Wam to czas na ucieczkę, a przynajmniej większości. Po opuszczeniu kopalni, Strażnik zrezygnował z pościgu.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐Zaskakujące‐ powiedział Kierran spokojnie, omotając wzrokiem wszystko, co przetrwało i czemu udało się uciec

[Kubeł1001]

Kuba1001

Liczba Szkieletów zmniejszyła się o blisko połowę, ale to niewielka, jeśli nie żadna strata, skoro Wampirzyca pewnie potrafi wskrzesić ich dwa razy tyle i to bez większego zmęczenia.
‐ W rzeczy samej. ‐ odparła tamta, szczerząc ostre i wystające kły. ‐ Skoro Strażnik przetrwał pościg za nami, to musi strzec czegoś o wielkiej wartości, cokolwiek by to było.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐Zdołasz zorganizować większą armię?‐ odparł spokojnie Kierran

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oczywiście. ‐ prychnęła, a Ty w jej głosie wyczułeś po trosze wyższość i dumę, a po części irytację, jakby odebrała to pytanie jako wątpienie we własne zdolności. ‐ Problem jest tylko taki, że nawet tysiące Szkieletów to zbyt mało, chyba że się go stamtąd wywabi. Jeśli nie, potrzeba nam będzie czegoś zdecydowanie potężniejszego od zwykłych Nieumarłych…

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐Jak na przykład…?‐ odparł Kierran z nutą zwątpienia w głosie ‐I czy tym dysponujemy?‐ dodał po chwili

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie martw się o to… Wrócę tu z czymś, co zdoła pokonać Strażnika, Ty do tej pory zadbaj o bezpieczeństwo kopalni, a jeśli uda Ci się uruchomić wydobycie, będę z tego niezmiernie rada. To, co zostało z mojej świty, przechodzi na razie pod Twoje rozkazy. Jakieś pytania?

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐Ile to zajmie?‐ spytał Kierran

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wliczając powrót do mojej siedziby i ponowne przybycie tutaj? Powiedzmy, że do pięciu dni maksimum.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐W takim razie nie mam dalszych pytań‐ odpowiedział pewny siebie Kierran

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinęła Ci głową, co chyba miało oznaczać pożegnanie, gdyż skierowała się do zamku, razem z resztą.
//Przyśpieszyłem ździebko, zaczynaj od razu w zamku.//

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Gdy tylko Kierran, wskrzeszeńcy i Wampirzyca dotarli na miejsce, Wampir zatrzymał wojska ‐Jesteśmy na miejscu‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wywab go, a ja zajmę się resztą… Nie obawiam się o straty, ale uważaj też, aby samemu nie zginąć. ‐ odparła Wampirzyca i zniknęła w mroku nocy ze swoją zaklętą bronią.