Złe Ziemie

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐Zdołasz zorganizować większą armię?‐ odparł spokojnie Kierran

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oczywiście. ‐ prychnęła, a Ty w jej głosie wyczułeś po trosze wyższość i dumę, a po części irytację, jakby odebrała to pytanie jako wątpienie we własne zdolności. ‐ Problem jest tylko taki, że nawet tysiące Szkieletów to zbyt mało, chyba że się go stamtąd wywabi. Jeśli nie, potrzeba nam będzie czegoś zdecydowanie potężniejszego od zwykłych Nieumarłych…

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐Jak na przykład…?‐ odparł Kierran z nutą zwątpienia w głosie ‐I czy tym dysponujemy?‐ dodał po chwili

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie martw się o to… Wrócę tu z czymś, co zdoła pokonać Strażnika, Ty do tej pory zadbaj o bezpieczeństwo kopalni, a jeśli uda Ci się uruchomić wydobycie, będę z tego niezmiernie rada. To, co zostało z mojej świty, przechodzi na razie pod Twoje rozkazy. Jakieś pytania?

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐Ile to zajmie?‐ spytał Kierran

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wliczając powrót do mojej siedziby i ponowne przybycie tutaj? Powiedzmy, że do pięciu dni maksimum.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐W takim razie nie mam dalszych pytań‐ odpowiedział pewny siebie Kierran

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinęła Ci głową, co chyba miało oznaczać pożegnanie, gdyż skierowała się do zamku, razem z resztą.
//Przyśpieszyłem ździebko, zaczynaj od razu w zamku.//

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Gdy tylko Kierran, wskrzeszeńcy i Wampirzyca dotarli na miejsce, Wampir zatrzymał wojska ‐Jesteśmy na miejscu‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wywab go, a ja zajmę się resztą… Nie obawiam się o straty, ale uważaj też, aby samemu nie zginąć. ‐ odparła Wampirzyca i zniknęła w mroku nocy ze swoją zaklętą bronią.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran rozkazał nieumarłym sługom wejść do środka jaskini powolnym krokiem, a sam wszedł za nimi

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ja nie mówię, że w ten sposób nie uda Ci się wyciągnąć go z jaskini, bo się uda, ale czy na pewno chcesz stracić przy okazji sporo swoich zdechlaków?//

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran zatrzymał wojsko i kazał jednemu umarlakowi wziąć pochodnię i wejść do jaskini, a gdy tylko zobaczy strażnika, to uciec na zewnątrz

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, a los tego zdechlaka jest już przypieczętowany. Po chwili usłyszałeś ryki i dojrzałeś błyszczące w ciemności jaskini ślepia, to ostatni moment, aby zareagować, zanim rzuci się na Was.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran odsunął się na w miarę bezpieczny dystans i kazał trupom walczyć, samamu próbując spowolnić monstrum Magią Krwi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kilka pierwszych Szkieletów dosłownie zniknęło, przemieniło się na powrót w sterty kości, ale pozostałe dzielnie dawały radę, głównie dzięki temu, że znacząco ich wspomogłeś swoją Magią. Również dzięki temu mogłeś zauważyć, jak Wampirzyca spokojnie zachodzi Strażnika od tyłu i przechodzi obok niego, najpierw rozcinając mu bok, a później podrzynając gardło. Co ciekawe, stwór wciąż żył i ledwie krwawił. Może to najwyższa pora, aby przestać używać swojej Magii?

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran wyciągnął magią całą krew z bestii

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wystarczyłoby przestać używać Magii, aby się wykrwawił, ale ten sposób też podziałał. Był o wiele bardziej efektowny, ale przy okazji strawiłeś na nim swój cenny czas i niemalże całe zasoby magicznej energii.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

‐To co, zabieramy się za eksplorację?‐ spytał Kierran wampirzycy

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedziała, wciąż cięła i dźgała ciało potwora, dopóki miecz nie wpadł z jej dłoni na obficie nasiąkniętą posoką ziemię.
‐ Tak. ‐ odparła wreszcie, a Tobie wydawała się dużo bledsza niż zwykle, nawet jak na Wampira. ‐ Chodźmy.