Dodge City

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie siedział już na fotelu bujanym przed swoim biurem, gdzie to czyścił broń, a że w saloonie go nie widziałeś i okolica świeciła pustkami, nie licząc kilku wałęsających się tam i tu psów, to już raczej wiadomo, gdzie możesz go znaleźć.
//Tak, w jego biurze.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

// Napisałeś to, bo jestem głupcem, czy innej osobie też byś tak napisał? //

Bez wahania wszedł do biura i rozejrzał się po wnętrzu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Pozostawiam to do własnej interpretacji czytającego.//
Nie było wielkie, to właściwie jedna skromna izba, nieco dalej zauważyłeś też wejście do kilku cel i to by było na tyle. Sam Szeryf czytał gazetę, ale gdy wszedłeś, usłyszałeś szczęk odbezpieczanej broni, ale nie ma mu się co dziwić, zwłaszcza jeśli przeżył tyle czasu sam jeden w tej ostoi bezprawia.
‐ Tak? ‐ zapytał krótko, lustrując Cię uważnie wzrokiem.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

James, nie owijając w bawełnę, walnął prosto z mostu:
‐ Szeryfie, nie, że mi w życiu nudno czy biednie, ale szukam roboty. Coś się znajdzie? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ano, zawsze się znajdzie. ‐ odparł, wzruszając ramionami, ale mimo tego gestu i beztroskiego tonu głosu, wciąż pewnie miał Cię na muszce. ‐ Sprawdzałeś już tablicę ogłoszeń przy stacji kolejowej?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Nie. Jeżeli jest tu jakaś robota, która by mnie zainteresowała, to tylko z złotych ust szeryfa. ‐ Odpowiedział, nieco kpiąc, nieco słodząc, chcąc ukryć to, że zapomniał o istnieniu tej tablicy. No i od szeryfa dostanie więcej szczegółów .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wszystko wywieszam na tablicy, nie mam nic do ukrycia. A byle komu nie będę dawać porządnej roboty, jeśli się wykażesz, to co innego. ‐ mruknął kwaśno, najwidoczniej Twój ton głosu i próba kpin czy też podlizania się niezbyt przypadła mu do gustu, a lepiej nie denerwować typa w wycelowanym w Ciebie rewolwerem, prawda?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Nieco zirytowanym tonem odpowiedział:
‐ Dobrz. Szeryfie. ‐ Po tym, zdecydowanym krokiem opuścił budynek i udał się w kierunku wspomnianej tablicy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś ją bez problemu, a dla kogoś takiego jak Ty był to prawdziwy róg obfitości, bowiem wypatrzyłeś łącznie kilkanaście różnych ofert, z których wypadałoby wybrać coś konkretnego, aby zawęzić ewentualne poszukiwania.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Może eliminacja jakiegoś opryszka? Czy poszukiwanie kogoś zaginionego?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ciekawie wyglądało zadanie o odnalezieniu czwórki pasażerów, woźnicy i najemnika, którzy podróżowali razem dyliżansem w okolicach Diabelskiego Kanionu.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Diabelski Kanion…Nic, czego James Ha’Kesh McLiam nie jest w stanie wytrzymać! Z dziarskimi myślami w głowie, podjął się zadania. Spoglądając na kartkę z iście stoickim spokojem, zaczął doszukiwać się większej ilości informacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ową karetą podróżowali świeżo pobrani małżonkowie oraz dwójka ich przyjaciół. Oboje pochodzili ze znaczących familii, stąd i nagroda za odnalezienie ich żywych lub chociaż przyniesienie informacji o ich losie, sprowadzenie ciał, które można by było godnie pochować czy pomszczenie ich morderców, jeśli zginęli, też byłoby nagrodzone, choć już oczywiście w mniejszym stopniu.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

To brzmi jak interesujące zadanie. James w duchu postanowił, że podejmie się jego. Wrócił do swego wierzchowca, by sprawdzić stan jego zapasów na podróż w okolice Diabelskiego Kanionu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spokojnie wystarczy, ale z drugiej strony nie wiesz, ile czasu spędzisz na ewentualnych poszukiwaniach, więc wypadałoby uzupełnić, zwłaszcza wodę i suchy prowiant.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Oh, oczywiście. Odwiązał wierzchowca i poprowadził go bliżej sklepu. Tam, poklepał zwierzę po karku i uwiązał na powrót. Dobry koń, ale będzie musiał znieść trochę trudów podróży, tak jak każdy czasem musi się zmęczyć. Wszedł do budynku sklepu, rozglądając się za potrzebnymi rzeczami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No cóż, miałeś tu wszystko, czego potrzebowałby strudzony wędrowiec, a więc suchy prowiant, taki jak suszone mięso, suchary, suszone warzywa i konserwy, broń, amunicja, narzędzia, alkohole wszelkiej maści oraz wiele innych przydatnych przedmiotów. Sam sklep był mały, ale wysoki, tak jak półki zastawione towarami, w których starano się wykorzystać posiadane miejsce do maksimum. Aby dostać się do wyżej stojących towarów trzeba było skorzystać z drabiny. Jeśli chodzi o obsługę, to za ladą stał tylko jeden mężczyzna, choć już posiwiały, to jeszcze nie kompletnie zestarzały.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Przez moment rozglądał się po regałach, po czym podszedł do lady i oparł się o nią:
‐ Dobry. ‐ Lekko opuścił kapelusz w ramach grzeczności: ‐ Podaj mi suszonego mięsa, warzyw i wody na tydzień, a do tego 18 nabojów do Smithsona. No i może butelkę whisky… ‐ Wyliczył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo siwych włosów, mężczyzna był jeszcze dość żwawy i gibki, dzięki czemu bez problemu, za pomocą drabiny lub nie, zdołał z łatwością wyłożyć na ladę wszystkie artykuły, których potrzebowałeś.
‐ Policzmy. ‐ mruknął pod nosem i zsumował na kasie wszystko, czego sobie zażyczyłeś. ‐ To będzie sześćdziesiąt miedziaków.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//

Kuba1001 pisze:Nie mam głowy do waluty, pierowtnie miały być typowo hamerykańskie dolary i centy, ale uznałem, że to się nie nadaje, więc postawiłem na klasyczny system monetarny:
Jedna sztuka złota to dziesięć srebrników.
Jeden srebrnik to sto miedziaków.
Jakby co, to podstawową walutą jest miedziak, dla bogatszych srebrnik, nieliczni mają dostęp do złotników.

//