Warszawa

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najpierw trafiłeś do wspólnej kuchni, o której mówił mechanik, gdzie znałazłeś większość podstawowych narzędzi i sprzętów, choć żadnych zasilanych energią elektryczną, ale była za to kuchenka gazowa, przy której Robert gotował coś właśnie w sporym garnku.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Co tam pichcisz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gulasz, a przynajmniej tak na to mówię, żeby mogło jakoś udawać jedzenie.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Na kilka dni to czy zapraszasz kogoś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie mam za bardzo jak, a zgaduję, że teraz na dodatek robota ruszy nam z kopyta, także wolę mieć zawsze coś do żarcia, gdy wyjdę z warsztatu.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Te dwa samochody i motocykl należą do Zygmunta czy do was?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Są nasze, ale on pomaga nam znajdować części, czasem nawet holuje tu w miarę sprawne wraki, które da się potem odremontować.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Czemu tu nie mieszka?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nikt nie wie, gdzie mieszka. Nie jest zbyt ufny, ale ciężko przyznać, żeby wyszło mu to na złe.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Prześpię się z godzinę i możemy zaczynać. Który pokój mogę sobie wybrać?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ten najbliżej kuchni jest mój, reszta jest wolna po tym, jak wszyscy nasi mechanicy i ich pomocnicy zostali zabici przez Bandytów i Zombie, gdy wybraliśmy się na stację metra w poszukiwaniu sprzętu i innych łupów.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Dzięki. – podziękował i poszedł po plecak. Następnie udał się do jakiegoś pokoju, rozpakował i poszedł spać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokój nie oferował wiele, był mały i znajdowało się tu niewiele mebli, ale za to miał coś, czego nie spotkałeś tu od dawna. Nie tylko miękkie łóżko z czystą pościelą, bo te też się czasem trafiały, ale również poczucie bezpieczeństwa, że nikt nie poderżnie Ci gardła albo nie zeżre, gdy będziesz spać. Dzięki temu obudziłeś się wczesnym rankiem następnego dnia, a pomimo faktu, że pewnie nie było jeszcze siódmej rano, to i tak byłeś wypoczęty.

[Kubeł1001]

Zohan666

Jeszcze by się przydała kąpiel lub prysznic, aby się w końcu pozbyć starego potu i brudu, który się nazbierał przez ten czas, ale to może wieczorem. Wstał z wyrka, ubrał się i sprawdził czy Robcio śpi. Jeżeli tak, to zrobił sobie małą wycieczkę po osadzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie widziałeś go w żadnym ze wspólnych pomieszczeń, również warsztat świecił pustkami, więc pewnie jeszcze korzystał z tych kilku godzin snu, które mu pozostały, nim zacznie pracę. Swój nowy dom opuściłeś bez problemu, ale gdzie udasz się najpierw? Czy może ruszysz bez konkretnego planu?

[Kubeł1001]

Zohan666

Ruszy bez celu. Chce on się po prostu przejść po okolicy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najpierw trafiłeś na obrzeża, gdzie widziałeś sklecone prowizorycznie szałasy czy liche domki, w których zmieściłaby się jedna czy dwie osoby, a mieszkało ich tam pewnie przynajmniej pięć Z ich lichym zakwaterowaniem kontrastowało to, że wszyscy, dzieci w różnym wieku, mężczyźni, kobiety i starcy, byli dość dobrze odziani, odżywieni i czyści. Dalej były już tylko zabezpieczenia osady, wyjście i ruiny Warszawy.

[Kubeł1001]

Zohan666

Zdziwiło go to trochę, że ci ludzie mieszkają w takich szałasach, skoro w domu, w którym przenocował pierwszą noc, zmieściłoby się przynajmniej troje ludzi. Może panuje tu jakaś hierarchia, o której jeszcze nie wie? Zapyta o to Roberta, jak będzie jakaś okazja. Ruszył do warsztatu i może spróbuje samemu coś w nim zrobić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Warsztat w ogóle nie zmienił się od Twojej wizyty, więc możesz zabierać się do pracy. Tylko czym się dokładnie zajmiesz?

[Kubeł1001]

Zohan666

Może tak motocykl? Prostszy, mniej skomplikowany i w może uda mu się go zrobić w pojedynkę.
– Bo do tanga trzeba dwojga… – zanucił pod nosem i sprawdził czego brakuje motocyklowi.