Waszyngton

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brama wjazdowa była wyłamana lub też wyważona już wcześniej, ciężko stwierdzić na pewno, ewentualnie sama rozpadła się ze starości i zmęczenia materiału. Na sam warsztat składało się kilka budynków, a ten, wyglądający na biuro, był zamknięty, choć ustąpił po chwili. Niestety, nie znalazłeś w środku nic ważnego, ciekawego czy przydatnego.

[Kubeł1001]

antekk5

Spróbował przeszukać pozostałe budynki warsztatu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedyne nieco drobnych części zamiennych oraz niewielkich kluczy, młotek, kilka gwoździ i tym podobna drobnica ‐ Tak wygląda bilans Twoich poszukiwań po całym warsztacie. Niestety, najwidoczniej ktoś inny wpadł na podobny pomysł obrabowania tego miejsca, do tego pewnie zrobił tu dużo wcześniej.

[Kubeł1001]

antekk5

Nieco rozczarowany z łupów pobiegł do pickupa, bo i jego ktoś mógłby zawinąć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na całe szczęście Zombie nie potrafiły dostać się do środka, a tym bardziej odjechać w siną dal, więc nie masz czym się martwić, choć tych pięciu Szwendaczy oblegających Twój samochód warto byłoby jednak zlikwidować, nim ruszysz dalej.

[Kubeł1001]

antekk5

Strzelił we wszystkich truposzy, przy okazji próbując nie trafić w pickupa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się pozbawić ich życia szybko, ale bynajmniej nie bezgłośnie, co może przyciągnąć uwagę innych, zarówno żywych jak i martwych, zagrożeń.

[Kubeł1001]

antekk5

Szybko wsiadł do pickupa i natychmiast włożył kluczyk do stacyjki, żeby stąd jak najszybciej uciec.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W tylnych lusterkach dostrzegłeś jeszcze kilka sztywnych sylwetek, ale szybko zniknęły Ci z one z oczu, a Ty wróciłeś na drogę gruntową, skąd tylko chwila do głównej autostrady… A przynajmniej w teorii, bo nagle złapałeś gumę w przednim kole. Lub kołach.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ K**wa… Żebym tylko szybko się z tym uporał. ‐ powiedział, po czym wyszedł i sprawdził, czy ma jakieś koła zapasowe, i co mogło być przyczyną złapania gumy przez przednie koła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Koła zapasowego, niestety, nie masz, ostatnie zużyłeś dobrych kilka tygodni temu, gdy trafiła w nie jakaś zbłąkana kula Bandytów, jacy urządzili sobie przy drodze zasadzkę. Jeśli zaś chodzi o to konkretne, to nadziało się ono na sporych rozmiarów metalowy pręt, który przebił je z łatwością. Dostrzegłeś jeszcze kilka innych wkopanych w drogę, która w końcu nie była wylana asfaltem, co może sugerować, że nie jest to przypadek, a celowa zasadzka, co z kolei oznacza, że masz do czynienia z czymś groźniejszym od Zombie i Mutantów: Ludźmi.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Sprytne… ‐ pomyślał i udał się jak najostrożniej w kierunku metalowych prętów, przy okazji wyciągnął też maczetę i gnata, gdyby okazało się, że to ci gorsi przedstawiciele gatunku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeśli to byli ludzie, a na pewno byli, to dość długo nie dawali o sobie znać. Dopiero po kilku minutach w Twoim kierunku śmignęła strzała, szczęśliwie chybiona, bowiem trafiła w szybę samochodu od strony kierowcy.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Jeśli strzała chybiła, to nabój może trafi w cel… ‐ pomyślał, po czym strzelił raz w kierunku łucznika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Raczej wątpliwe, żebyś trafił, skoro kolejna strzała przeleciała znów bardzo blisko Ciebie, ostatecznie wbijając się w drogę, dzięki czemu zobaczyłeś, że wykonana jest z drewna, ma lotki z ptasich piór oraz grot z jakiegoś złomu, pokrytego grubą warstwą rdzy, brudu lub… krwi?

[Kubeł1001]

antekk5

Strzelił jeszcze raz w stronę łucznika, a potem pobiegł schować się za samochodem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem chyba trafiłeś, sądząc po agonalnym jęku, ale ten po chwili przycichł w istnej kakofonii dzikich okrzyków wściekłości przynajmniej trzech lub czterech osób, choć po tym, co usłyszałeś, ciężko nazwać ich ludźmi, to raczej jacyś dzikusi albo inne ścierwo tego typu.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Zdecydowanie trafiłem w niewłaściwe miejsce. ‐ pomyślał i czekał na ruch nieprzyjaciela, pozostając dalej w ukryciu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Myśli zapisuj kursywą, czyli tekstem pochylonym.
Po chwili usłyszałeś ciche szepty i o wiele głośniejsze śmiechy, które przepełniły Cię poczuciem dojmującego strachu, bowiem tak psychopatycznego śmiechu nigdy w życiu nie słyszałeś.
‐ Ale sobie dziś podjemy! ‐ krzyknął ktoś tryumfalnie, chyba mężczyzna.
‐ Ciii, spłoszysz go. ‐ skarcił go inny głos, być może kobiecy. ‐ Wyjdź, wyjdź! ‐ dodała już głośniej. ‐ Nie zrobimy Ci krzywdy!
‐ Właśnie! ‐ dodał kolejny głos, chyba znów mężczyzna, ale inny, niż na początku. ‐ Chcemy się dogadać! Wzięliśmy Cię tylko za Bandytę, pełno tu takich ostatnio!

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Zjedzcie swojego martwego czy tam umierającego przyjaciela. ‐ powiedział i wystrzelił trzy razy w kierunku głosów.