Izrael

[Kubeł1001]

To małe państewko jest obecnie jednym z najbezpieczniejszych. Czemu? Bowiem już na początku tej apokalipsy, kiedy na świecie szalał wyłącznie Wirus, państwo to zamknęło granice lądowe, porty i lotniska oraz ustawiło zbrojną straż na granicy. Dzięki temu do kraju nie trafił żaden zarażony Wirusem. Ale z czasem ten zaczął się rozprzestrzeniać i trafił także do Izraela. Jednakże szybkie podanie leku sprawiło, że ponowie nic wielkiego się nie stało. Obecnie granice państwa szturmują hordy Zombie, rzecz jasna bezskutecznie, bo poza lokalną armią działa tu też Z‐Com i Armia Światowa. Mówi się, że to właśnie z Izraela ma ruszyć potężna kontrofensywa, mająca na celu odbijać utracone dotąd regiony i oczyszczać je z zarażonych. Czas pokaże czy się uda.

[Kubeł1001]

MrCC4

Wyszedł z budynku sypialnego, i jak co dzień poszedł poszpiegować na Becie. W piątkę tak czy siak mogą zrobić zamach stanu

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile wybiorą najpierw jakiś jego cel czy coś w ten deseń.

[Kubeł1001]

MrCC4

//Cała dyszka jest poje**na
No właśnie, mini sabotaże żeby celu nie znaleźli to jego działka. Czasami wystarczy gumowy pocisk z colta i wiedzą że jak nie przestaną to latać zaczną metalowe.
Więc podszedł pod okno (czytaj: chwiejącą się, popękaną taflę szkła)

[Kubeł1001]

Kuba1001

Okno jak to okno, nic niezwykłego, może poza tym, że wciąż trzyma się na miejscu.

[Kubeł1001]

MrCC4

Wyjrzał przez nie, wyjmując swoje wierne pistolety

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie ujrzałeś nic niezwykłego, acz pistolety miałeś w garści, co było całkiem pocieszające.

[Kubeł1001]

MrCC4

Starał się przyłożyć ucho do “szyby”, tak żeby nie upadła

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, wciąż tkwi na swoim miejscu.

[Kubeł1001]

MrCC4

A słychać coś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niewiele, a przynajmniej nic, co mogliby wydawać ludzie lub Zombie.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐Nie tego się spodziewałem…
Po czym wrócił do siebie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się.

[Kubeł1001]

MrCC4

A ktoś poza nim zdołał się obudzić?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy żyją, jeśli to masz na myśli, ale jednocześnie śpią jak zabici.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐ Scheiße! Wstawać kuasy!
Ryknął to na całe gardło. Nie ma opi**alania się na jego warcie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie wywarłeś na nich zbyt wielkiego efektu, zwyczajnie spali dalej lub obrócili się na drugi bok po krótkim przebudzeniu. Tylko jeden wycelował w Ciebie pistolet, a później odłożył go na miejsce, by chrapać równie donośnie, co wcześniej… Może jednak ostatnio przesadziliście z tym sznapsem?

[Kubeł1001]

MrCC4

Wyjął pistolet, złapał za lufę i je**ął każdego zdrowo po głowie. Tego od pistoletu najmocniej
Verdammt! Jak ja coś mówię to ma być wykonane! Verstanden?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tam gdzieś była wypowiedź czy niekoniecznie?//

[Kubeł1001]

MrCC4

//Była, zaczyna się od Verdammt!

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Myślniki.//
Obudziłeś ich w ten sposób, ale nie masz co liczyć na to, że będą mieli dziś dobre humory, a i gdyby coś się jebło masz nieco mniejsze szanse, że przyjdą Ci z pomocą… W końcu nieszczęśliwe wypadki mogą przydarzyć się każdemu, prawda?

[Kubeł1001]

MrCC4

//Heh. Należało im się
“Scheiße, nie powinienem tak ostro. A może jednak?” Pomyślał.
‐ Zjeść śniadanie i szturmujemy Betę. Bez szemrania, dziś było tam zbyt za cicho!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Po kiego? ‐ spytał jeden z żołnierzy, mając najpewniej na myśli szturmowanie Bety, bo doskonale wiedział, że śniadanie to najważniejszy posiłek dnia, bo nawet zabrał się za takowy.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐ Po gówna psiego, mówiłem bez szemrania. Nie zabijamy, więc pistolety wyjmujemy w ostateczności.
Też zabrał się za śniadanie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Po co szturmujemy, skoro nie zabijemy? ‐ zapytał dla odmiany inny wojak, między jednym kęsem smażonej kiełbasy, a drugim.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐Dla ostrzeżenia. Traktujcie to jako moją specjalną pobudkę dla nich
Zacisnął palce na lufie pistoletu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy właściwie mieli to w dupie, więc wrócili do śniadania, a po zakończeniu posiłku zaczęli zbierać się do drogi.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐Gotowi? Wziąć maski i najcięższe buty, będzie zabawnie.
Sam już był w owe przyodziany.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chyba inaczej definiowali zabawę, ale przyodziali się wedle rozkazu.

[Kubeł1001]

MrCC4

Przeszedł ten kawałek z powrotem, tym razem nie pod okno, ale pod drzwi i zasadził P O T Ę Ż N E G O kopa.
‐Co kombinujecie ch*je?! Otwierać!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odniosłeś tym nic poza napadem bólu w kostce, najwidoczniej film i rzeczywistość to dwie różne rzeczywistości, skoro głównym bohaterom z reguły się udawało… Ale to może kwestia techniki?
Ze środka odpowiedzi brak.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐W takim razie wojna
Wyjął swój klucz do kół
‐Fehlzündung! Wspomagaj mnie siekierą!
Zaczął napieprzać w drzwi. Oczywiście mocno, nie szybko.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uderzenia w same drzwi niewiele dawały, nie to co w zawiasy lub zamek, ale nikt nie powiedział tego na głos, w końcu to Ty tu jesteś szefem, prawda?

[Kubeł1001]

MrCC4

‐Dobra, daj mi tą siekierę i się odsuń
Połączył powstałe pęknięcia (jeśli takowe były) żeby zrobić przejście
A jeśli nie było, to napieprzał żeby były

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hans wręczył Ci ją, dzięki czemu wyrąbałeś sobie eleganckie przejście do środka.

[Kubeł1001]

MrCC4

Oddał
‐Dziękuję
Następnie wrzasnął do środka
‐ Jeśli nie będzie odezwu przez następne 5 minut, wchodzimy głębiej!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Minuty mijały i rzeczywiście, brak jakiegokolwiek odzewu, cisza wręcz taka, że było słychać, jak ktoś się po jajach drapie.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐Lecimy. Broń w dłoń, strzelać w ostateczności. I który drapie się po jajach?
Wszedł do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatnie pytanie pozostało bez odpowiedzi, a Wy weszliście do budynku. Ledwie pięć minut oględzin wystarczyło Wam na stwierdzenie, że nikogo, rzecz jasna poza Wami, tu nie ma.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐Te ch*je coś kombinują… Przeszukać każdy kąt, coś musi tu być!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie znalazłeś nic niezwykłego czy przydatnego, na przykład broni, amunicji, wody, prowiantu czy jakiegokolwiek wyposażenia, a jedynie bibeloty, pierdoły i przedmioty codziennego użytku.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐Co do ch*ja? To nie jest normalne! Czekamy!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie powinniśmy ich szukać? ‐ wtrącił jeden z żołnierzy. ‐ Kto wie, co robią teraz, gdy ich tu nie ma?

[Kubeł1001]

MrCC4

‐ W takim razie Hans i Florian za mną, reszta czeka lub do bazy, jak chcecie
I pobiegł w stronę centrum.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Centrum czego?//

[Kubeł1001]

MrCC4

//Jerozolimy//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No cóż… Możesz się jeszcze wycofać.//

[Kubeł1001]

MrCC4

//A po ch*j? Uda mi się przeżyć ‐ będzie fajno. Nie uda ‐ ozdobię Cmentarzysko. Jeszcze się do niego nie przywiązałem//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Im bliżej centrum, tym więcej widzieliście cywili, żołnierzy Izraela i Armii Światowej oraz Z‐Com… Cóż, nic dziwnego, skoro prawie cały kraj się trzyma, to logiczne, że stolica pełna jest wojska i innych służb porządkowych.

[Kubeł1001]

MrCC4

‐To jak szukanie igły w stogu siana! Za cholerę ich nie znajdziemy! Równie dobrze mogą być w Grenlandii!