Kanada

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ O czym gadasz? ‐ mruknęła pod nosem, w sumie nie planując mówić tego głośno.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo iż na pewno usłyszał pytanie, to i tak nie przerwał modlitwy, aby odpowiedzieć.
‐ Nie zadawałaś mi już kiedyś takiego pytania? ‐ spytał, oczywiście gdy już skończył.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ No tak, ale z tego co wiem to jak się gada z Bogiem to się nie mówi cały czas tego samego.

[Kubeł1001]

WanderingSoul

// Jaka jest pora dnia?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Soul:
//Wieczór.//
Abby:
‐ Te same modlitwy, ale intencje inne.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zmarszczyła nos.
‐ A Bóg je zna?

[Kubeł1001]

WanderingSoul

‐ Puszka, chciałabym zostać tutaj, ale tu już nic nie ma. Gdzie pójdziemy rano? ‐ Zapytała się szczura.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Soul:
Szczur nie odpowiedział, w sumie to dziwnie jak na szczura.
Abby:
‐ Tak, bo mówię w jakiej intencji będzie poświęcona akurat ta modlitwa.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Żal mi go.
Po dłuższej chwili uciekło jej z głowy całe to zastanawianie się nad Bogiem. Przeturlała się po ziemi, nie bardzo wiedząc, co ze sobą zrobić.

[Kubeł1001]

WanderingSoul

Jak na Pana Puszkę to bardzo dziwne. Wzięła go na dłonie i przyjrzała mu się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Nie skomentował tego i kilka minut siedzieliście w kompletnej ciszy.
‐ Chcesz wziąć pierwszą wartę czy ja mam to zrobić?
Soul:
Typowy przykład szczurzej kondycji i zdrowia: Lśniące futerko, małe i błyszczące oczka, eleganckie wąsiki…

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Śpij.
Przypomniała sobie, jak (jej zdaniem) samolubnie wziął sobie wartę na całą noc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jego chyba też dopadły podobne refleksje, toteż bez szemrania wszedł do namiotu i położył się spać.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

A ona siedziała sobie przy ognisku, wsłuchując się w odgłosy. Pozostawiła sobie siekierę w zasięgu ręki.

[Kubeł1001]

WanderingSoul

‐ Puszka, wszystko dobrze z tobą? ‐ Pomiziała go po główce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Soul:
‐ Świetnie. ‐ odparł szczur, choć najpewniej tylko w Twojej głowie. Ale i tak to coś.
Abby:
W takich chwilach było na tyle przyjemnie, że można byłoby zapomnieć o trwającej wokół apokalipsie. Szkoda tylko, że taki brak uwagi z reguły kończy się śmiercią.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Dla niej apokalipsa nic nie zmieniała. I tak życie było ciężkie, umiejętność liczenia powyżej stu zbędna, a socjalizacja mało prawdopodobna. Nie traciła czujności.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzięki temu w porę zorientowałaś się, że coś kotłuje się w zaroślach po Twojej prawej.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Podniosła się i podeszła w tamtą stronę z siekierą w ręku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłaś pod krzaki, a z nich po chwili wyleciał mały lisek. Rico popatrzył na Ciebie jakby prosił o zgodę, żeby rzucić się za nim w pościg.