Kanada
-
-
-
-
-
Kuba1001 Tadeusz:
‐ Nie mam bladego pojęcia, ale wolę nie próbować… Jeśli już musimy, to ograniczmy się do zdrowych ludzi, choć ja i tak wolałbym bardziej jakiegoś jelenia lub coś w tym guście.
Abby:
Poza sprawami najmniejszej wagi odkryłaś, że ta grupka ma zamiar udać się do Grodu, co chyba niezbyt się Świętoszkowi podobało. -
-
tadeusz999‐ Jedzenie zdrowych, martwych ciał jest nieetyczne. Pomyśl o wszystkich rodzinach które przez nasz apetyt nie mogłyby pogrzebać swoich bliskich. 13 października 1973 roku miała miejsce katastrofa samolotu urugwajskiej drużyny rugby w południowoamerykańskich Andach. Ocaleni ‐ samotni w górach ‐ przeżyli 72 dni jedząc martwe zwłoki towarzyszy którzy zginęli od razu. Wyobrażasz sobie, jak po nadejściu pomocy i uratowaniu ich Ci ludzie musieli być postrzegani przez ogół światowej ludzkości!? Dla wielu Ci ludzie zostali skazani na wieczne egzystowanie jako persona non grata. Tak zakładam. My jesteśmy w Kordylierach i mamy tu od cholery zwierzyny: chociażby niedźwiedzie czy łosie. Słuszna uwaga o jeleniach ‐ pewnie żyje tu od mrowia jeleni kanadyjskich zwanych watipi. Zwierzę to występuje w godle prowincji kanadyjskiej w której właśnie jesteśmy: Kolumbii Brytyjskiej. Jak zdołamy dojść do okolic Vancouver i okaże się że ktoś tam będzie żył, to może uda się ogarnąć jakąś łódkę aby zapolować na powszechnie występujące w tych okolicach (to jest część oceanu blisko południowo‐zachodniej części Kanady) orki.
‐ Jesteśmy teraz w Górach Skalistych, a Z‐Com, z tego co mi wiadomo ‐ ma bazy na Grenlandii. Więc pewnie są gdzieś w pobliżu, to jest Nowa Fundlandia czy wybrzeże Atlantyku. Oboje wiemy ‐ że przejście przez całą Amerykę Północną jest ponad dwóch rannych facetów. Moglibyśmy przedostać się do Vancouver a stamtąd do Stanów Zjednoczonych północnoamerykańskim wybrzeżem Pacyfiku. Ale potrzebujemy samochodu i dobrej nadwyżki żarcia. Och ‐ medykamentów także. Dlatego właśnie chciałem zaatakować tych Bandytów. Taka mała grupka w tak niebezpiecznym terenie jak oni prędzej czy później powinni zginąć. Zwłaszcza oni. W końcu to Bandyci i mają na pieńku nie dość że z żywymi trupami, to jeszcze z ogółem “normalnej” ludzkości i kilkoma grupami sobie podobnych, takich jak Fanatycy.
‐ Och, rozgadałem się, na “stare” lata chyba robię się bardziej rozmowny, co? To co proponujesz? Ja przypuszczam że najlepszym rozwiązaniem byłoby poszukanie medykamentów, jedzenia, samochodu i zahaczając o Vancouver okolicami Pacyfiku egzystować na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej.
-
Kuba1001
Tadeusz:
‐ Taaa, dobrze powiedziane. ‐ skomentował, z trudem nadążając za Twoją wypowiedzią. ‐ Ale tak, jasne, wydaje mi się, że to dobry plan… Tylko którędy do tego wybrzeża?
Abby:
Podczas takiego wsłuchiwania się w niezbyt istotne słowa poczułaś na sobie czyiś wzrok, a konkretniej dwóch młodych mężczyzn: Obaj byli wysocy, dobrze zbudowani, a różnice były taki, że jeden miał blond włosy i niebieskie oczy, a drugi kasztanową czuprynę i zielone oczy. Poza tym nie różnili się wiele ubiorem od reszty tu zgromadzonych. -
-
-
-
-
-
tadeusz999
‐ Jeśli chodzi Ci o pytanie o kierunek, to najlepiej byłoby skorzystać z telefonu komórkowego i nawigacji GPS. Obawiam się jednak, że nie masz tego w swoim składzie. Jeśli mam rację ‐ powinniśmy poszukać jakiegoś kompasu i kierować się nim troszeczkę na południowy zachód od nas ‐ w okolice Vancouver.
-
Kuba1001
Abby:
Otworzył usta jakby chciał coś powiedzieć, ale najwidoczniej zrezygnował i uznał, że nie ma to większego sensu, więc wrócił do swego przyjaciela, aby zdać mu relację z Waszej rozmowy.
Tadeusz:
‐ Chyba potrafiłbym zrobić kompas, ale bez niego też się da określić kierunki geograficzne… Wiesz: Mech na drzewach, położenie Słońca na niebie i tak dalej. No i nie, nie mam ani GPS, ani telefonu, a nawet jeśli, to pewnie dawno by mi padły. -
-
-
-
-
