Las Vegas

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Do dupereli, jak właśnie te dzwoneczki, bym się nie przyczepił.//
‐ Z tym, że nasza rozmowa dotyczy w głównej mierze pana i pańskiego lokalu.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Zdziwił się trochę. Z tego co pamiętał, to nie miał on być pierwszym lokalem wybranym do tego, co właściwie rezerwą, która‐ jak widać‐ się przydała.
‐ Prozę więc mówić dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Sprawa ma się tak, że potrzeba nam lokalu zapasowego dla tego, który mamy obecnie i ten nadawałby się wręcz wyśmienicie.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Słysząc słowa “Ten” i “wyśmienicie” w jednym zdaniu, od razu się uśmiechnął.
‐ Czy wiele się zmieni z wyglądu, jak i z mojego planu dnia?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie i nie, a przynajmniej na razie.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

To dobrze. Czyli dalej jego życie nie będzie zbyt wymagające jaki… niebezpieczne, No, co do tego ostatniego to jeszcze nie jest pewien.
‐ Proszę więc podawać szczegóły.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Będzie to nasz zapasowy lokal, coś w stylu magazynu i nierzucającej się w oczy kwatery.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ I… to jest cel tego spotkania? Czy to tylko jeden z punktów?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cele rozłożone są na większy przedział czasowy, na dziś dzień chodzi nam tylko o to, a jeśli pan i pański lokal odpowiednio się wywiążecie, z czasem przejdziemy do reszty.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Może się Panowie przejdą i powiedzą co poprawić?

• Bo coś mi mówi, że częściej tu zawitacie.*

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na chwilę obecną? Nic, potem dostarczymy odpowiednią dokumentację, o ile lokal nadal będzie spełniał pokładane w nim wymagania.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Będę czekać z niecierpliwością.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami, potem każdy z nich wstał i wyciągnął w Twoim kierunku dłoń.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Również podał im dłonie, odprowadzając ich do wyjścia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy, łącznie z narąbanymi ochroniarzami, podziękowali i wyszli. No, prawie wszyscy, poza jednym gościem w rogu, który wciąż spokojnie sączył Twoją whiskey.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Jeżeli to jeden z gości, niech sobie sączy. No, to pora znowu otworzyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O tyle zastanawiające w nim było to (może poza tym, że wyglądał jak wyjęty żywcem z westernu), że był jednym z ochroniarzy Twoich niedawnych klientów, a przynajmniej w takim charakterze z nimi przyszedł.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Podszedł więc do niego.
‐ Em… przepraszam, ale Pana zleceniodawca już opuścił lokal. Czemu Pan tutaj został?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten osobliwie odziany mężczyzna dosłownie obwieszony był bronią, przez co zadzieranie z nim nie było dobrym pomysłem: Dwa rewolwery, strzelba, dwururka, obrzyn oraz około ośmiu noży za paskiem, w cholewach butów i na bandolierze przewieszonym przez pierś czyniło z niego chodzącą zbrojownię. Na Twoje słowa jedynie mocniej zasłonił twarz kapeluszem i ziewnął, sięgając po kieliszek z whiskey.
‐ Bo takie mam rozkazy. ‐ odparł wreszcie, odsuwając od ust prawie opróżnione naczynie.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ To wszystko wyjaśnia… to sobie siedź, ja cię zostawiam i idę się zająć sobą.
Wyjrzał przez okno, ażeby zobaczyć jaka pora.