Oklahoma - rancho Jane

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Gdyby czerpał przyjemność z zabijania postaci, to zginęłabyś właśnie teraz, we śnie, bo nie zabezpieczyłaś rewolweru, a ten przez przypadek wypalił ._.//
No i leżysz, bowiem zasnąć jakoś nie możesz.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//A czy kiedyś go odbezpieczała?//
Zaczęła liczyć owce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Gdybym był wredny nie zwracałbym uwagi na takie szczegóły :V//
Przy sto osiemnastym mango oczy same się jej zamknęły.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Musiała być nieźle zmęczona, skoro owce zmieniły się w mango. Zasnęła więc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jezu, przeczytałem, że owoce ._. Wybacz ;‐;//
Szczęśliwie obudziłaś się rano.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Usiadła na łóżku. Sprawdziła pod poduszkę, czy rewolwer był na miejscu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ciężko, żeby ktoś go ukradł, a Ty byś tego nie zauważyła, więc tak, jest na miejscu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wzięła go więc i schowała do kabury przy pasie. Ubrała buty, płaszcz, a kapelusz wzięła do ręki. Zeszła na dół, do kuchni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tam zauważyłaś swego nowego gościa, zajętego przygotowywaniem jakiegoś posiłku.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Stanęła w drzwiach do kuchni.
‐ Co robisz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Śniadanie. ‐ odparł z prostotą.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Huh. Cóż. Grzech nie skorzystać. Usiadła za stołem.
‐ Kiedy wstałeś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O świcie, jak zwykle zresztą. ‐ powiedział. ‐ Nigdy nie sypiałem dłużej, nawet przed apokalipsą. Uznaję to za marnowanie czasu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Jesteś hipisem? ‐ podparła się na dłoni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Hipisem? Nie, a czemu tak sądzisz?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Jakoś tak. Oni mają w zwyczaju wstawać rano i korzystać z natury, nie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wiem, nigdy żadnego nie spotkałem. ‐ odparł, stawiając przed Tobą talerz jajecznicy na boczku, ze szczypiorkiem oraz kromkami chleba posmarowanymi masłem. ‐ Smacznego życzę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Spojrzała podejrzliwie na jedzenie.
‐ Skąd mam wiedzieć, że nie chcesz mnie otruć?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mogę zjeść za Ciebie, dla mnie to nie problem, bo umieram z głodu.