Karta Postaci
-
Konto usunięteImię: Moridr
Nazwisko: Stemar
Rasa: Styric
Pseudonim: ‐
Charakter: Bezwzględny, tajemniczy.
Wiek: 300 lat.
Towarzysz:
Upiór Methrequ
Ma kosę
Majątek + nieruchomości:
3,000 Sztuk złota, Chatka w lesie.
Historia:
Początek
Urodził się w bogatej rodzinie. Był dobry, miły i uczynny, jednak jego rodzice wręcz odwrotnie. Był traktowany przez nich bardzo źle. Pewnego dnia coś w nim pękło. Wiedział, że jego zmarły dziadek był świetnym Nekromantą. Kiedyś, kiedy był młody, znalazł w jego (dziadka) pokoju księgę. Schował ją pod swoim łóżkiem. Szybkim ruchem dłoni wyjął księgę, uciekł z domu, i biegł. W końcu, w lesie nieopodal, znalazł opuszczoną chatkę. Znalazł tam miecz.
Nauki
Poddał się nauce. Uczył się lat Nekromancji, z księgi swego dziadka. Po wielu latach, był gotowy. Zabił mieczem wilka, ożywił go nekromancją, i poszedł do swego dawnego domu (wraz z wilkiem).
Okrutny czyn
Wbiegł do domu morderców swego dzieciństwa. Wraz z wilkiem zabijał swą rodzinę. Wilk zmarł. Zabił go jego… phi… ojciec… Marny, ranny ojciec, leżący na ziemi. Zadał ostateczny cios. Mieczem, w głowę swego ojca. Może to przez jego zmarnowane dzieciństwo? A może przez pochłaniającą go ciemność…
O upiorze
Zrozumiał co uczynił. Pobiegł do zwłok swego starszego brata. Bardzo go lubił. Postanowił go ożywić. Taak, ożywił jego duszę. Stworzył upiora. Chciał mieć przy sobie chociaż skrawek rodziny… Ale… Wtedy ciemność już całkowicie go pochłonęła. Tak, cieszył się ze swego czynu. I to jak. Nie chciał mieć ze swą rodzina już nic wspólnego. Nazwał upiora Methrequ. I uciekł.
Umiejętności: Opanowana walka mieczem, Mistrzowsko opanowana Nekromancja, Zaawansowana magia Cienia.
Wady: Jest dość słaby, wolny, i niezbyt inteligentny.
Specyfikacje: Nie ma kawałka ucha. (lel)
Rodzina: Wszyscy nie żyją.
Zawód: Nekromanckie Ścierwo. (Jup, nekromanta lub mag nwm)
Ekwipunek: Czarna szata, Skórzane buty, jednoręczny miecz, średnia torba,a w niej:Chleb
Parę złotych monet
2 Butelki trucizny
Wygląd:
Ubranie:
Zbroja:
Maska:
-
-
-
-
-
-
-
ZeromusImię: Nihil
Nazwisko: Brak, ponieważ wychował się w małej wiosce
Rasa: Człowiek… A przynajmniej tak mu się zdaje
Pseudonim: Drake
Charakter: Chłopak jest dosyć… Krótko mówiąc specyficzny, jeżeli nie dziwny… Chociaż pochodzi z prostej rodziny, to lubi wydawać pieniądze bardzo często na rzeczy, których nie potrzebuje. Nie przepada za tłumami, preferuje przebywanie z grupą ludzi, którą zna. Bardzo lubi futrzaste stworzenia do tego stopnia, że chciałby głaskać i przytulać każde, jakie spotka. Lubi też gady wszelkiego typu, rzadko kiedy czuje strach, co niektórzy nazywają odwagą, jednak większość mówi na to “głupota”
Wiek: 21
Towarzysz: Brak
Majątek + nieruchomości: Niewiele tego ma… Po opuszczeniu wioski dorobił się jedynie 300 monet, a zamieszkuje w różnych miejscach.
Historia: Smoki… Istoty te od zawsze wzbudzały głównie przerażenie i trwogę w sercach ludzi… Wszyscy woleliby ich unikać za wszelką cenę, żeby uniknąć zostania pożartym albo spalonym żywcem. Jednak nawet wśród tych istot zdarza się jakiś “cud”… Nikt nie wierzyłby w to… Nawet sami “rodzice” tego dziecka ‐ Czarny smok, oraz smoczyca koloru czerwonego nie wiedzieli, co tam się stało na prawdę… Nie sądzili, że ze smoczego jaja może się wykluć zarówno mały smok, jak i istota ludzka… Nikt się tego nie spodziewał, do tego smoki nie wiedziały, jak się zabrać za wychowanie dziecka… Woleli podjąć ostateczne kroki. Smoczy ojciec zabrał go z “gniazda” i zostawił w miejscu, gdzie wiedział, że przejdą jacyś ludzie… I tak się stało, pewna para prostych ludzi odnalazła chłopaka i się nim zajęła… Żył wśród nich tak przez wiele lat pomagając w gospodarstwie, a także czasami wyruszał zapolować na coś. Co prawda było to niebezpieczne, bo pobliskie lasy należały do władcy, który niezbyt lubił, kiedy ktoś “podkradał” mu zwierzynę łowną, ale jakoś zawsze udawało mu się uchodzić cało… Po pewnym czasie, a mianowicie w wieku lat 16 zaczął się też interesować inną czynnością. Często wychodził do miasta, żeby zdobyć coś… Głównie za sprawą kradzieży, czasami zdarzało się, że jacyś strażnicy go gonili, jednak dzięki zdolnością zdobytym w lesie udawało mu się zawsze przed nimi uciec… Ale wszystko skończyło się w dniu jego dwudziestych urodzin… Tamten dzień obrócił całe jego życie do góry nogami… Tamtej nocy miał przedziwny sen… Śnił o smokach, jednak nie tak, jakby był on człowiekiem obserwującym to wszystko z daleka… Nie, ten sen był przedstawiony z perspektywy smoka… Gdy się obudził chciał natychmiast powrócić do wioski, ponieważ spał w lesie… Jednak co go zdziwiło to to, że większość lasu była spopielona, a on sam nie wyglądał na kupkę popiołu. Nie wiedział początkowo, co powinien zrobić, jednak jednego był pewien… Nie mógł nikomu o tym powiedzieć. Wolał zginąć z tym sekretem, niż powiedzieć to komuś. Traf chciał, że tego dnia nie udało mu się uciec przed królewskimi strażnikami, został schwytany i trafił do lochu. Tam myślał, że to już koniec dla niego, i początkowo miał rację… Następnego dnia miała się odbyć egzekucja. Stał z rękami związanymi za plecami na podeście, żeby wszyscy mogli ujrzeć, jak kończą ci, co sprzeciwiają się władcy. Kat miał już wykonywać wyrok swoim toporem, jednak wtedy się stało to, czego nikt się nie spodziewał… Ogromny, czarny smok przeleciał nad zamkiem i wiadomo, co się stało w takiej chwili… Wszyscy upadli na ziemię w przerażeniu czekając na niechybny koniec… Czy tak się stało, nic z tych rzeczy, zamiast tego czarnego na ziemię opadł dużo mniejszy czerwono‐czarny smok, widać było, że jest to bardzo młody osobnik, jednak zamiast ślepo zabijać osoby on “porwał” chłopaka. Co dziwne smok ten miał też wszystkie rzeczy, które on wcześniej ukradł… Łącznie z płaszczem i mieczem. Niezbyt go interesowało to, skąd istota ta wiedziała, gdzie on ukrył to wszystko… Bardziej zastanawiało go to, czemu smok go uratował, jednak nie dowiedział się prawdy. Nieprzyzwyczajony do wysokości, na której lecieli szybko stracił przytomność, a gdy się obudził był już w zupełnie drugiej strony królestwa i sam przelot pamiętał jak przez mgłę… Jednak jedno, co mu się wyryło w pamięci to słowa smoka, które nie wiedząc czemu zrozumiał… Brzmiały one “Odnajdź o sobie prawdę… Wtedy będziesz mógł do nas powrócić… Bracie”. Długo się zastanawiał, o co może chodzić, jednak wolał nie wnikać, nie chciał też powrócić w pobliże wioski… Obecnie poszukuje wszelkich informacji na temat smoków… Chce zrozumieć, czemu tamte go wtedy uratowały.
Umiejętności: No to na pewno dobrze posługuje się kosą, której teraz nie posiada. Dzięki częstym wypadom na polowania do lasów nauczył się dobrze ukrywać przed królewskimi patrolami, Potrafi się cicho poruszać, Magia… No nie idzie mu najlepiej, jednak w podstawowym stopniu opanował ogień… Jednak jedyne, co potrafi tym zrobić, to rozpalić ognisko, szkody żadnej nie wyrządzi. Powinien jeszcze opanować magię cienia… Jednak o tym nie ma zielonego pojęcia… Może kiedyś.
Wady: Wadą na pewno jest to, że on tak na prawdę nie zna swojego pochodzenia, a co za tym idzie większość jego zdolności jest dla niego zablokowana, pomimo częstej pracy jako złodziej nie przepada za kradzieżami (szczególnie, jeżeli zna okradaną osobę), Ma klaustrofobię, Chciałby przytulać wszystko, co ma futro (licząc nawet wilkołaki)
Specyfikacje: Jeszcze tego nie odkrył (i długo odkrywanie mu zajmie, bo musi być tego w pełni świadomy), ale on tak na prawdę powinien się urodzić jako smok… Nikt nie wie, czemu się tak stało, że jest istotą przypominającą ludzką. Posiada też więź ze swoim bliźniaczym bratem… Jednak on nie jest jej w pełni świadomy i objawia się ona głównie podczas snów. (Głównie chodzi o więź telepatyczną)
Rodzina: Prawdziwej rodziny nie zna (Odnośnik do historii), przygarnęli go jacyś prości ludzie z wioski.
Zawód: To zależy od sytuacji, ale najczęściej złodziej, szpieg, zabójca, najemnik
Ekwipunek: Szkarłatny miecz (oczywiście, że kradziony)… Jednak jako, że tego kowala znał dobrze, to czuł się źle z tym faktem i po pierwszej misji oddał pieniądze za miecz… Wiedział, ile był warty, bo często odwiedzał kuźnię… Posiada także sztylet ukryty pod płaszczem i czasami nosi ze sobą łuk
Wygląd:
Ubranie: Czerwony płaszcz, a pod nim czarna, skórzana zbroja… Oczywiście wszystko ukradzione.
-
-
-
Zeromus
Ja po prostu lubię smoki xDDD Ale nie wiem… No niby mogłoby tak być, ale wtedy popsułoby wszystko o tym “poszukiwaniu tożsamości”. Bo ona by pewnie wiedziała, że to nie był człowiek… Więc większość historii byłaby do zmiany… No chyba, że by zginęła, ale to inna historia się robi… No i tak. Już jest jeden, co widać w historii (tylko “ojciec” wyleciał do wioski… Bo przecież zabijając samca niszczy się głównie strażnika… Zabijając samicę uniemożliwia im się dalszy rozród)
-
-
-
-
-
-
-
-
bulorwasImię: Jasz`Arasz (Takie imię nadał mu jego Pan)
Nazwisko: ‐‐‐‐‐‐‐
Rasa: Styric zmieniony w wampira
Pseudonim: Brak
Charakter: Chyba nazwanie go po prostu złym nie jest najlepszym pomysłem. To skomplikowany osobowościowo człowiek.
Wiek: Przestał już liczyć (124 lata)
Towarzysz: Jego ojciec i dwa konie na których trzyma namiot, zapas jedzenia i wody.
Majątek + nieruchomości: 1000 sztuk złota.
Historia:
Nie wiesz czym jest ból. Nawet jeśli go kiedyś odczułeś to nie był to nawet mały kawałek z tego co ja czuję co dnia patrząc na swoje ręce. Chodź w sumie już przestałem już czuć cokolwiek poza miłością do mej żony i oddaniem dla mego Pana. Chcesz poznać moją historię? Więc zaczynam…
Urodziłem się sam nie wiem gdzie, sam nie wiem kiedy. Zostałem przygarnięty przez rodzinę wampirów rządzących kawałkiem plugawych ziem. Przemienili mnie w wampira i wychowali jak własnego syna. Nie powiem, żyłem szczęślwie. nauczyłem się wielu przydatnych rzeczy z magią włącznie. W wieku około 17 lat poznałem ją. Anioł w wampirzej skórze. Zakochaliśmy się w sobie po uszy od pierwszego wejrzenia. Chwila nie minęła, a już się pobraliśmy. Moi rodzice przekazali nam mały kawałek ziemi z drewnianym domkiem. Nic nie zwiastowało tego co miało sie stać. Poszedłem w na polowanie, gdy w wróciłem ujrzałem płonące miasto na tle czerniejącego nieba. Wszycy byli martwi. Jednak na placu było coś co go całkowicie zniszczyło. Cała jego rodzina wraz z żoną została nabita na pale. Wyjątkiem był ojciec który leżał na ziemi z licznymi ranami po walce. Nadal trzymał w ręku miecz. ‐Dlaczego?!‐ zapytałem sam siebie. Nagle znikąd usłyszałem odpowiedź ‐Gdyż byłeś zasłaby Samuelu.‐ tak ona brzmiała. Normalnie przestraszył by się głsou i uciekł, ale teraz gdy straciłem już wszystko nie miałem powodu by się bać. ‐A jak mogę zdobyć siłę?! Jak mogę zdobyć moc do mej pomsty?!‐ wykrzyczałem z gniewem i smutkiem w głosie. ‐Wspomóc cię? Wspomóc cię w tej walce przeciwko nie sprawiedliwości?‐ zaproponował głos. ‐Tak!‐ wykrzyknąłem bez zastanowienia. Nagle poczułem przenikliwy ból w każdym ułamku ciała. Katusze trwaly nieprzerwanie przez godziny. W końcu przyzwyczaiłem się do bólu, albo się z nim połączyłem. Raczej to drugie. Moja skóra stała się jeszcze bledsza niż była, a paznokcie przekuły się w nieprzeniknioną czerń. Poznałem sztuki magiczne o jakich wiedzieć nie powienien żaden śmiertelny. Mój nowy Pan nakazał mi jedno, bym szerzył jego ewangelię jaką jest śmierć.Umiejętności: Nekromancja na zaawansowanym i magia ognia na podstawowym. Dość dobrze walczy mieczem, ale wielkim szermierzem nie jest. To samo ze strzelaniem z łuku. Może być wspierany przez swego Boga Nar
zala (Bóstwo Striców odpowiedzialne za śmierć. Przynajmniej jedno z tych.) . Jego blogoslawieństwo znacznie zwiększa siłę, szybkość i moc zaklęć (Szczegolnie nekromancji). Wady: Jest praktycznie w pełni oddany swemu bóstwu. Nie ma duszy. Jego pragnienie krwi jest większe niż u zwykłego wampira. Jest dość porywczy. Specyfikacje: Jego tęczówki po przyjęciu błogosławieństwa Narzala zaczeły wyglądać jakby od środka płonęły. Jego paznokcie stały się czarne.
Rodzina: Martwy ojciec którego zmienił w nieumarłego.
Zawód: Mag
Ekwipunek:
Od swego pana otrzymał 2 rzeczy poza mocą.
Miecz potrafiący wchłaniać krew. Im więcej wchłonie tym większa jest siła ciosów.
I szatę chroniącą przed słabszą magią (Podstawową.). Przy silniejszych zaklęciach jest bezużyteczna.
Wygląd:
Ubranie:
-
