Karta Postaci
-
-
-
-
bulorwasImię: Pirren
Nazwisko: Uyij`Gin (czyt. Ulgan)
Rasa: Pół Styric, Pół Nord.
Pseudonim: Szary Wojownik
Charakter: Pirren uznaje tylko swój własny kręgosłup moralny i swoją logikę za prawo. Typowy introwertyczny samotnik, ale z poczuciem humoru.
Wiek: 30 lat
Towarzysz: Nie wiem czy można nazwać to towarzystwem, ale od dwóch lat śledzi go wrona która w dodatku gada. Mało bo mało, ale gada. I jego koń Nova. Mieszanka anglika i araba jakby kogoś to interesowało.
Majątek + nieruchomości: W sumie to wioska której zarządcą aktualnie jest jego ojciec należy do Pirrena i małe nordyckie miasteczko, jeśli zechce kiedyś wrócić do Nordlingu. 500 sztuk złota
Historia: Pirren jest synem Strica i Nordki. Typowa historia. Ojciec wydał ją bogato za mąż. Ambitna dziewczyna z marzeniami uwięziona na prowincji z bogatym mężem. Aż prosi się o zrobienie z tego opery mydlanej. Cóż wracając do Pirrena. Był jedenastym z synów pary, ale tylko on przeżył poród. Tak więc po urodzeniu dbano o niego jak o księcia. Przynajmniej tak to wyglądało ze strony ojca. Matka chowała go na twardego i silnego wojownika jakimi są nordowie. W wieku 8 lat rodzice uznali że ich syn musi w końcu rozpocząć naukę. Matka zaproponowała już najlepiej będzie go wysłać do jej brata. Stary w końcu sie zgodził mimo dużej niechęci. Sam Pirren lubił walczyć, więc widok nauk u wielkiego wojownika wydawał mu się obiecujący. Dostał eskortę w postaci 5 służących. Doszli w przeciągu 2 tygodni z postojami. Zostawili go pół kilometra od wioski gdyż koniom już nogi zamarzały. Służący zawrócili, a młody zaczął iść przed siebie. Z głupią dumą dziecka. Najpewniej wyglądał wtedy idiotycznie. Po pachy zanurzony w śniegu dzieciak idzie w stronę miasta krwiożerczych barbarzyńców. Pod bramą strażnicy zapytali go czego tu szuka, a on z lekkim strachem odpowiedział co mu na duszy leży. Osłupiali strażnicy zaprowadzili go do chaty wodza. Był to największy budynek w mieście i raczej przypominał willę niż coś tak wiejskiego jak drewniana chata. Żar płynący z komina było czuć nawet przed drzwiami. Otworzył im służący. Mały, siwy staruszek z brodą po kolana. Zaprosił młodego do środka, a strażnicy wrócili do swoich zajęć. Starzec nalał mu dziwnego naparu z tamtejszych jagód. Smakował trochę jak cydr, ale nie miał w sobie ani grama alkoholu. Nagle do saloniku wszedł barczysty mężczyzna o długich rozpuszczonych czarnych włosach. Jego oczy przemawiały przywódczym tonem, a odzienie wskazywało na wysoką kastę. Spodnie były normalnym kawałkiem materiału, ale jego naga pierś okryta był skórą czarnego niedźwiedzia. Nie nosił butów. Całe jego ciało było pokryte bliznami i szramami po licznych cięciach.‐A więc to ty jesteś jedynym spadkobiercą rodu Wilka‐ powiedział mężczyzna siadając na przeciw chłopca w obłożonym skórami fotelu. Pirren nie rozumiał o co chodzi mężczyźnie, aż w końcu przypomniał sobie że jego matka pochodziła z Klanu Wilka. Siedział w milczeniu. ‐Jestem Razrick Młot na trolle. Twój woj i nauczyciel‐ rzekł popijając najpewniej ten samym napój co dzieciak. ‐Uczynimy cię tu mężczyzną.‐ dodał rzucając mu miecz. Dzieciak z trudem go złapał i ciężko mu się go niosło, jednak mógł coś tam zrobić. Wtedy zaczęła się cała dwudziestoletnia sesja treningowa i kurs na prawdziwego Norda. Chodzenie bez ubrań po śniegu, Siłowanie się z niedźwiedziami tresowanie zwierząt tylko wzrokiem i dotykiem. Pirren szybko stał się ulubieńcem Razricka który traktował go jak syna z wzajemnością. Jednak po 20 latach otrzymał list o nakazie powrotu. Pożegnał się z wujem i ruszył na wierzchowcu którego otrzymał. Śnieżno biały koń imieniem Nova. Po jakimś czasie dotarł do Wioski ojca. Bardzo sie rozrosła. Ojciec początkowo nie poznał syna, ale gdy tylko spojrzał na jego włosy wiedział już że to on. Teraz Pirren stanął przed wyborem. Wybra ktorąś z osad i zostać jej Panem czy wyruszyć jeszcze w podróż by poznać świat. Wybrał oczywiście drugą opcję.
Umiejętności: Pirren jest umięśnionym i wyćwiczonym ogarem w kwiecie wieku. Jego ruchy są dokładne, stabilne, a zarazem szybkie i silne.
Potrafi walczyć przy pomocy większości rodzajów broni. nie zaliczają się do tej grupy bicze, krótkie miecze i broń rzucana poza siatkami…
Zna sztukę przetrwania jako wprawiony wędrowiec.
Potrafi skórować, gotować, i ogólnie wykorzystywać wszystko co mają zwierzęta.
Wady: Nie zna się zbytnio na kontaktach między ludzkich. Nordom wystarczyło dać sobie raz po pysku i wypić razem kufel piwa by zostać przyjaciółmi.
Nie podpasowywują mu takie wynalazki jak kusze czy balisty. Stary dobry łuk jest dla niego najlepszym wyjściem.
Raczej nigdy nie opanuje jakiegoś arkanu magicznego na wyższym poziomie. To nie dla niego.
Specyfikacje: Pirren od dziecka posiadał tęczówki bielsze od białek z szarymi wzorami. Wielu myśli że jest ślepy, lecz widzi doskonale.
Zawód: Podróżny rycerz. Gdy trzeba najemnik.
Ekwipunek:
Żelazny miecz dwuręczny. Chyba wykonany przez krasnoludy.
Talizman poświęcony Taratowi. Strickiemu Bożkowi samotników.
Łuk zawleczony na plecach i kołczan z 10 strzałami.
(Teraz rzeczy trzymane na wierzchowcu)
5 skór niedźwiedzi brunatnych i 4 szarych wilków.
3 bochenki chleba.
5 dzbanów wody.
Maczeta.
Wygląd
Ubranie: Zbroja przedstawiona powyżej. -
-
-
-
-
-
-
-
Vader0PLA więc bierzemy losową kartę postaci
Imie : Gorin
Nazwisko : Żelazny‐Młot
Rasa : Krasnolud
Pseudonim : Baron
Charakter : Bywa okrutny, ma poczucie humoru, nie mam pomysłu, postaram się wszystko opisać w grze ;v
Wiek : 57 lat
Towarzysz : Brak
Majątek + nieruchomość : 3999 złota, podniszczony Fort .
Historia : Baron, tak nazwali go jego ludzie gdy tak po prostu zdobyli fort jakiegoś szlachcica który spierdzielał w podskokach z tej okolicy uciekając przed wrogą armią, ale nieszczęśliwie wpadł na pewnego krasnoluda…od tamtego czasu sieje terror w okolicy ze swoją liczną i coraz silniejszą grupą bandytów .
Umiejętności : Zna się na dowodzeniu i rozdawaniu zapasów, nie włada magią ale pracuje nad czymś w rodzaju magii runicznej,zarządzanie,
Wady : Lubi wypić, całkowicie nie zna się na innych rodzajach magii, jedynie runy .
Zawód : Herszt Bandytów
Ekwipunek : Ciężki pancerz krasnoludzkiej roboty, peleryna, wielki topór dwuręczny, trochę wódki w manierce,A następnie zmieniamy wszystko, co słabe na lepsze
Imię Tennover
Nazwisko Flamereaper
Rasa Mroczny Elf
Pseudonim Prasar
Charakter Zobaczymy
Wiek 415 lat
Towarzysz Klasyczny wierzchowiec Rycerzy Śmierci.
Majątek + nieruchomości 4 tyś złota, własny pokój (mały i tak prawie ciasny) w zamku Rycerzy Śmierci
Historia
Rycerz Śmierci
Tennover był Rycerzem Śmierci od setnego roku życia. Wtedy to również podjął długą, trwającą 99 lat naukę Magii Śmierci. Kiedy jej się nauczył, został wysłany na swoją pierwszą misję. Jednak było to zbyt trudne zadanie, a sam cel miał bardzo liczną ochronę. Kto wie, jakby się potoczyło to zadanie, gdyby nie to, że celem był krasnolud. Nauczyciel Prasara nienawidził bowiem tej rasy, a nienawiść przeniósł na ucznia wraz z wiedzą. Flamereaper spędził blisko 10 dni na bacznej obserwacji w bezruchu. Kiedy wykrył lukę w ochronie, przystąpił do szybkiego ataku. Wyeliminował zarówno cel, jak i jedną ósmą jego ochrony, a następnie po dachach uciekł z miasta. Było to bardzo dziwne wydarzenie, gdyż nie słyszano o Rycerzu Śmierci, który wirował po polu walki tak samo dobrze, jak znał Magię Śmierci. I tym wsławił się Tennover. Po 20 latach szukał kogoś, kto mógłby nauczyć go dodatkowej magii. Początkowo miała to być magia Szaleństwa, ale jego nauczyciel uznał, że sam Prasar jest już wystarczająco szalony. Nauczył go więc Magii Powietrza, która to pozwoliła mu na większą kontrolę walki, oraz pasowała do odmiennego stylu Drowa. Aktualnie przesiaduje w Zamku, gdzie szkoli żółtodziobów w walce mieczami, lub sam trenuje pod okiem Mistrzów w tych dziedzinach.
Pomysł modyfikacji Pancerza
Zbroja to zbroja. Ma pilnować, by jej nosiciel nie zginął za szybko. Jednak, by lepiej chroniła, musi ograniczać mobilność. Tennover bardzo tego nie lubił. W tym samym czasie, kiedy uczył się Magii Śmierci, testował różne wersje tego pancerza, aż stworzył swój aktualny typ. Zmodyfikowany pancerz bardzo mu odpowiadał, dzięki czemu ograniczył się już tylko i wyłącznie do pomniejszych usprawnień.
Wojownik miecza
Jeszcze zanim dołączył do Rycerzy Śmierci prowadził spokojne życie pod okiem swojego nieżyjącego już brata‐Oficera wojsk Drowów. Codziennie był szkolony przez brata i jego kolegów, dzięki czemu osiągnął bardzo wysoki poziom walki. Po dołączeniu do Rycerzy usprawnił to, co już umiał. Nadal dąży do idealnej walki.
Umiejętności Jest szybki i zręczny, jest poligotą, traceur łączący parkour z freerunem. Mag Śmierci w stopniu wysokim, Mag Powietrza w stopniu średnim. Świetny, prawie doskonały wojownik broni krótkiej siecznej (czyli mieczy).
Wady Nie jest zbyt silny, słaba znajomość pływania, nie obsługuje ani kuszy, ani łuku. Brzydzi się posługiwaniem jakąkolwiek inną bronią, niż miecz czy sztylet. Wyuczona wrogość do krasnoludów, co może wpłynąc na przebieg misji, lub samodzielne zmienienie głównego celu.
Specyfikacje Lekki dziwak wśród Rycerzy Śmierci.
Zawód Rycerz Śmierci
Ekwipunek To, co na poniższym obrazku. Dodatkowo trzeba rzec, że zmodyfikował swój pancerz w ten sposób, że nie ogranicza zręczności i szybkości osoby, która go nosi. Bez negatywnych wpływów na obronę.
Wygląd/Ubranie
Tak się to robi
-
-
Hadesares‐Imię: Wiesław
‐Nazwisko: brak
‐Rasa: krasnolud
‐Pseudonim: wiesio
‐Charakter: spokojny i normalny
‐Wiek:3579
‐Towarzysz:
‐Majątek: brak
‐Nieruchomości: wulkan
‐Historia: od setek lat tworzy potężne bronie dla bogów i śmiertelników
‐Umiejętności: Wykuwanie potężnych broni, posiada artefakt‐ młot hefajstosa
‐Wady: atakowanie
‐Specyfikacje: choroba‐ światło dzienne/ przez to że pracuje w ciemnym wulkanie przez setki lat nie nawidzi światła
‐Zawód: kowal bogów
‐Ekwipunek:
młot hefajstosa‐artefakt
zbroja krasnoludzka ze niebianskiego spiżu
hełm‐Wygląd:
blizna na twarzy po bitwie
Brązowe włosy
gruby
umięśniony
NiskiPisz gdy chcesz jakąś potężną broń, chętnie wykonam
-
-
Konto usunięteImię: Seweryn Septus
Nazwisko: Argentio
Rasa: Ta najnudniejsza pod Słońcem ‐ Człowiek
Pseudonim: [Brak]
Charakter: [W grze]
Wiek: Moje magiczne 21
Towarzysz: Mysz, która się do niego przypałętała i odejść zbytnio nie zamierza
Majątek + nieruchomości: [Brak]
Historia: Dość typowe dzieciństwo w mieście. Rodzina utrzymywała się z handlu i posłała Septusa na nauki w miejscowej akademii. Dziecko szybko zdobywało wiedzę ku uciesze rodziny i belfrów. Pobierało nauki z zakresu matematyki, fizyki, astronomii, a także magii, precyzując ‐ pyromancji. Na jego niekoniecznie szczęście zetknął się z magią śmierci która go wyjątkowo zaintrygowała. Koniec końców jego nauczyciel magii dowiedział się o tym i dał mu godzinę na opuszczenie murów miasta.
Umiejętności:
@Znajomości magii ognia na poziomie bliskim zaawansowanego
@Znajomość magii śmierci na poziomie podstawowym
@Dobra znajomość arytmetyki, algebry, fizyki i astronomii
@Komunikatywna znajomość języka krasnoludzkiego
@Potrafi pisać oraz czytać
Wady:
%Wrzucenie jakichś roślin do wrzątku na kilka minut to chyba jeszcze nie jest zaawansowane gotowanie
%Walka bronią białą? “Niezbyt” mu to wychodzi
%Podobnie łuki i kusze ‐ choć z kuszami jest trochę lepiej
Specyfikacje: [Brak]
Zawód: Uciekinier z miasta to dobre określenie? Czy może raczej powinienem napisać “Były student”?
Ekwipunek: Własnoręcznie wykonany kaganek pyromancji (oceniony na stopień “dobry” swoją drogą), studenckie szaty, żelazny nóż, sakiewka, a w niej 23 szt. złota, tobołek, a w nim:
‐Ćwierć bochna chleba
‐Bukłak z winem podłej jakości
‐Pióro gęsie
‐kałamarz do 1/8 wypełniony czarnym inkaustem, zakorkowany
‐Księga “Pyromancja zaawansowana” dot. magii ognia na poziomie zaawansowanym
‐Kilka luźnych kawałków pergaminu z uwagami dot. magii śmierci
Wygląd:
Uwagi dot. wyglądu: Włosy sięgają za kołnierz, ręce to efekt użytego czaru
Ubranie: Tak jak na obrazie -
-
-
-
</a>