Karta Postaci
-
-
-
-
-
-
FistoImię: Ohgren
Nazwisko: Røsbervald
Rasa: Krasnolud
Pseudonimy Nido Dwubrody (pseudonim autorski), Srebrnoryt
Charakter: Głowa jego jest pełna najdzikszych sprzeczności.
Cyniczny kosmopolita pewny swych wartości. Łatwo wpada gniew, łatwo mu przechodzi, choć pamiętać urazę będzie już zawsze. Jest mocno podejrzliwy, ufając tylko niewielkiemu gronu swych prawdziwych przyjaciół. Mimo odwagi, graniczącej miejscami z brawurą, swoich dzieł nie chce podpisywać swoim prawdziwym imieniem, gdy mówi, że go to krępuje. Uwaga że wolość to najwyższa wartość, jednocześnie w szergach swoich ludzi wymagając pełnej karności i profesjonalizmu
Wiek: Pod dziewięćdziesiątkę
Towarzysze
Urika Trygwasona zasłużonego i doświadczonego dowódcy. Kompania przeszła już niejeden chrzest bojowy. Aktualnie ochrania w górach konwoje kupieckie, podczas gdy jej szef wyruszł na robotę samodzielną.
Za towarzyszy można też uznać zatrudnioną przez Ohgrena służbę‐ kruków pocztowych pozwalających utrzymać kontakt z domem, wydawnictwem w stolicy i Rzeckim.
Nieruchomości i majątek:
Duże, eleganckie przestronne mieszkanie w krasnoludzkiej stolicy, taktycznie umiejscowione nieopodal centrum.
Około 2500 sztuk złota na rachunku bankowym w stolicy oraz 150 sztuk złota noszone przy sobie
Kontrakt z wydawnictwem książkowym Złotoruna, według którego ma otrzymać dwadzieścia procent zysku z publikacji najnowszej powieści Nido Dwubrodego, Pamiętniki Puszki, przesiąkniętej cynizmem i czarnym humorem książki przygodowej, której głównym bohaterem jest młody wojak krasnoludzki wciągnięty nagle w sieć intryg dworskich. Książka jest swego rodzaju satyrą na sytuację arystokracji i los młodych krasnoludów ginących na bezsensownych bitwach oraz porusza wiele problemów społecznych, głównie w stolicy
Historia: Urodzony w bogatej kupieckiej rodzinie Ohgren nigdy nie czuł pociągu do handlu, spędzając dzieciństwo na malowaniu, tworzeniu wierszy i słuchaniu wszelkich możliwych baśni, legend i historii. Jego ojciec uznał tego typu zachowanie za niegodne mężczyzny, więc w najlepszych intencjach wysłał chłopaka do szkoły wojskowej. Młodzieniec radził sobie całkiem nieźle, kończąc edukację z wyróżnieniem, jednak bardzo źle psychicznie zniósł pobyt tam, co można zauważyć w pierwszej napisanej przez niego książce‐ Konserwie, będącej właściwie zmodyfikowanymi na powieść przygodową dziennikami kadeta napisane w mocno satyrycznym i cynicznym tonie, pokazując problemy młodego pokolenia krasnoludów. Nic dziwnego, że po szkole nie zasilił armii, tylko wstąpił do kompani najemników “Krwawa Dłoń” dowodzonej przez starego doświadczonego krasnoluda Throhina Wilkotarczę. Tam Ohgren poznał swego najlepszego przyjaciela‐ Ignatiusa, maga ziemi, metalu, i mistrza taktyki, który wstąpił do kompanii kilka miesięcy przed nim. Mniej więcej w tym samym czasie “Dłoń” została wynajęta do pracy poza Księstwem, bliżej ludzkiej stolicy, potem zaś dostawali zlecenia tam, na miejscu, tak, że spędzili poza ojczyzną prawie 13 lat, to jest do śmierci w bitwie Throhina. Kompania rozpadła się, a bogatszy w doświadczenie, trochę złota i kolejny rękopis, Piękno bez brody czyli raport dziennikarski o ludziach i ich kultrze którą autor uznaje za wspaniałą, postanowi wrócić do domu, gdzie dowiedział się o chorobie ojca. Został z nim do jego śmierci po trzech latach męczarni, która nagle uczyniła go bogatym krasnalem. Zarobiony majątek leżałby jednak u niego odłogiem, więc zamienił jego większość na fundusze, zostając jedynie z jedną farmą na którą nie mógł znaleźć kupca z rozsądną ceną. Z zarobionym w ten sposób majątkiem postanowił założyć własną kompanię, bazując na kontaktach ze szkoły i Dłoni. Kłopotliwą farmę zaś okazała się dla niego bardzo przydatna, gdyż hodowała głównie wielkie wkuwy, których postanowił użyć w kompanii, by ją wyróżnić (nieczęsto widzi się najemników z wielką kawalerią). Przez kolejne lata umacniał pozycję i rozwijał Srebne Wkuwy do dzisiejszego stanu, promując się w swych książkach, między innymi w bestsellerze i jednym ze swych najlepszych dzieł Wkuw, pot i łzy, książki przygodowej, której najemnik z kompani jest głównym bohaterem. Opublikował też trzydzieści sześć książek (najróżniejszych, od dramatu erotycznego Achloriańska pokojówka po kryminał psychologiczny Pierwszy grad, największe jednak uznanie zdobywają satyry i komedie o społeczeństwie). Mimo sporego majątku dalej kocha walkę i ciągnie go do przygód. Nie spodobała mu się decyzja o uniezależnieniu księstwa od ludzi, których uważa za wyznacznik poprawnego działania i wzór dla innych ras, Barona zaś uważa za zwykłego łotrzyka, który ukradł tron i przynosi hańbę oraz szkodę wszystkim ktasnoludom. Chętnie przyjął zaproszenie do Handerum
Umiejętności: Niezwykle charyzmatyczny dowódca, wyrobiony strateg, bardzo dobrze walczy swoim toporem, ma bardzo bujną wyobraźnię i dobrze tworzy fikcję, ma dużo doświadczenia, poczucie humoru specyficzne, ale lubiane przez innych, jest dosyć oczytanym erudytą szanowanym i lubianym w kręgach krasnoludzkiej elity i nie tylko, potrafi jeździć na wielkich wkuwach i niewielkich koniach z przyzwoitym skutkiem, choć nie wybitnie, jest majętny
Wady: Ma już swoje lata, nie zna się na innych broniach białych ani żadnych dystansowych, kompletnie nie zna się na magii, nie potrafi pływać, jest dosyć powolny, gdyż utyka lekko na jedną nogę, niektóre z jego książek powodują, że nie jest traktowany zbyt poważnie przez wielu krasnoludów, jego wiedza jest równie obszerna i szeroka co płytka
Specyfikacje: Bezpłodny
Zawód: Pisarz, dowódca kompanii najemników
Ekwipunek: Zbroja, ubrania, karma i klatki dla kruków, sakiewka ze złotem długi sztylet, półtoraręczny topór, przyrządy do strzyżenia brody, kilka dzienników do zapisywania ksiąg, trzymane zazwyczaj wplecione w brodę pióro, kilka pełnych kałamarzy, papiery torzsamości, klucz od domu, sygnet ze swoją pieczęcią, trzy świece, hubka i krzesiwo.
Wygląd:
Ubranie: Zbrojka jak wyżej lub
Ku*wa mać, WIP, bo od wczoraj internet mi się psuje i piszę to już chyba szósty raz!
-
-
-
-
-
-
ThePolishKillerPL Imię: Cassius
Nazwisko: Cabrera
Rasa: Człowiek
Pseudonim: Painis Cupcake
Charakter: Popirdolony do sześcianu.
Wiek: Takie 33 lata
Towarzysz: starszy brat Favian Cabrera, 35 lat, pseudonim “Brutal” bądź “Krwawy Łucznik”. Uzbrojony w skórzaną zbroję, stalową maczetę, kompozytowy łuk, i kołczan pełen strzał.
(proszę o zignorowanie tych pocisków snajperskich oraz oznaczeń bio‐skażenia.)
Majątek: Posiadłość oddalona o 3,5 kilometrów od Kasuss, 3000 złota (500 złota w sakiewce przy sobie)
Historia: Cassius urodził się jako syn całkiem zamożnej chłopskiej pary na jakimś zadupiu niedaleko Cesarstwa Verden. Nie był on niestety jedynakiem, gdyż przed nim jeszcze istniał Favian Cabrera, ale mniejsza z tym. Do 17 roku życia pracował on na polu u rodziców z czystej chęci pomocy ‐ co prawda posiadał pracę handlarza, ale ktoś musiał pomóc swoim rodzicom prócz braciaka. Kiedy doszło do serii łupieżczych wypraw przez Hordę, a wtedy miał 18 lat, został wraz ze swoim bratem przymusowo wciągnięty do wojsk Cesarstwa Verden. Przeszedł on odpowiednie szkolenia na piechura wręcz (jego brat przeszedł szkolenia na łucznika) i został z nim rzucony do walki wraz z innymi piechurami przeciw czarnej, orczej masie… Bitwa za bitwą, a on zdobywał doświadczenie bojowe i polepszał zdolności bitewne. I tak mijały lata, parę wojen na karku miał wraz z wysokim statusem…aż do pewnej bitwy, mianowicie z Wampirami. Pod jej koniec poczuł on niezwykle dziwne uczucie, którego dotychczas nie znał ‐ a mianowicie głód na ludzkie mięso. Kiedy nikt nie patrzył, to rozkazał jednemu z żołnierzy pójść z nim, po czym udał się z nim do lasu, a następnie odciął mu głowę mieczem i dosyć szybko pożarł, zostawiając po nieszczęśniku szkielet, ubrania i uzbrojenie. Kiedy wrócił, to inni żołnierze wystraszyli się na jego widok (pozostałych było dosyć mało) i kilka chwil później pojmali Cassiusa. Zaprowadzili go do generała, a ten zniesmaczony Cassiusem zamiast go zabić to wyjątkowo kazał mu wraz z jego bratem, Favianem ‐ również podejrzanym o kanibalizm spirdalać z Cesarstwa Verden ‐ uznał, że na takich pojeów to szkoda racji więziennych. Dodał też, że jeśli wrócą do Cesarstwa to mają gwarantowane ścięcie na gilotynie. Ci, jak ten rzekł, spieprzyli z Cesarstwa i tyle ich właściwie widział.
Umiejętności:
‐Mistrzowsko włada jednoręczną bronią, jak miecze jednoręczne i…kilofy.
‐Zwinność w cholerę wysoka
‐Tak samo z kondycją
‐Silny, także jak nie ma broni to uważaj by ci nie sprzedał gonga.
Wady:
‐Psychiczny popirdoleniec, względem sojuszników w miarę normalny. W miarę.
‐Łuki to nie jego bajka.
‐Łatwo go zdenerwować
Specyfikacje:
‐Psychopata
‐Kanibal
‐Prawe oko posiada delikatnie jaśniejszą tęczówkę od lewego
Zawód: Najemnik, ba ‐ posiada stałego pracodawcę który zawsze ma coś dla nich za niezłą sumkę. Wyżerka w postaci zmarłych ofiar gratis!
Ekwipunek:
‐Stalowy, jednoręczny kilof.
‐Jednoręczny miecz i pochwa po prawej stronie do niego
‐Stalowo‐skórzany pancerz
‐Zapas pieczonej i zasolonej ludziny + pieczona oraz zasolona wieprzowina. I do tego woda.
Wygląd:
Ubranie:
‐ skradł je podczas jakiegoś zlecenia bandycie.
(Proszę o zignorowanie granatów, hełmu i emblematu rakiety oraz wyrzutni rakiet.) -
-
-
-
-
Konto usunięte
Imię: Voss
Nazwisko: Barlow
Rasa:Wampir (Chowa oznaki pod kapturem)
Charakter: Tajemniczy , gburowaty , cyniczny , poważny , podejrzliwy , okrutny , kleptoman , sprytny
Wiek: 300
Towarzysz: Czarny koń z czerwonym jarzącymi się ślepiami którego Barlow nazwał cienistym (Nie jest magiczny)
Majątek: Jaskinia koło Minteled gdzie ukrywa 3500 sztuk złota 500 przy sobie w sakiewce
Historia: Dzieciństwo tej postaci nie było szczęśliwe urodził się w patologicznej rodzinie torturowany przez ojca. Wykorzystywany do kradzieży przez matkę pod groźbą zamknięcia w piwnicy pełnej szczurów.Wszystkie jego wspomnienia doprowadziły go do nienawiści do innych i chęci izolacji od społeczeństwa W wieku 15 lat późnym wieczorem spotkał on tajemniczą postać która zaproponowała mu umowę przyjęcie błogosławieństwa i praktyki w skrytobójstwie w zamian za łyk krwi z jego szyi. Chłopak zgodził się. I tak przez 75 lat już jako wampir trenował się w skrytobójstwie , alchemii , dyplomacji , technice ukrywania się i jeździe konnej pod okiem swojego mistrza i jego jedynego przyjaciela Vladimira wampira starszego. W wieku 17 lat Voss w pobliskiej wsi znalazł maga korzystającego z magi dobra .Spróbował się zakraść od tyłu ale mag użył magi tarczy która go uchroniła mag użył magi dymu i uciekł Po tym spotkaniu Voss stwierdził że magia dobra jest bezużyteczna i postanowił zlikwidować tego maga . Później okazało się że tym Magiem był inkwizytor Liqid. Voss w wieku 70 lat dostał w prezencie od Vladimira Czarnego konia z czerwonymi jarzącymi się oczami którego Voss nazwał Cienistym a w wieku 90 lat opuścił dwór Vladimira. Zaczął pracę jako skrytobójca zleceń wypełnił około 500 lecz wiadomo tylko o kilku jego zleceniach jak np. Zabójstwo jednego ważniejszego króla z mniejszego państewka koło imperium Verden. Wykorzystał wymiotnika czarciego i zmusił tego ów króla do skorzystania z łazienki gdzie go zasztyletował. Innym razem miał zlecenie na alchemika. Voss wrzucił do kadzi granat alchemiczny który wybuchł kiedy alchemik spróbował przyrządzić Vitroz. A jeśli chodzi Vladimira nadal żyje a Voss co kilka lat odwiedza go w jego posiadłości.
Umiejętności:
‐Mistrzowskie umiejętności alchemiczne
‐Mistrz przebrań i podszywania się pod ludzi
‐Włada dobrze łukami kompozytowymi i małymi kuszami
‐Potrafi władać dość dobrze sztyletem
‐Zwinny
‐Umiejętność jazdy na koniu
‐Podstawowe umiejętności magi mroku
Wady:
‐Nie umie walczyć w zwarciu
‐Bałaganiarz
‐Słabość do alkoholi
‐Nie umie władać buławami , toporami , włóczniami .Wyrafinowanie wśród wyboru broni jest u niego bardzo wysokie brzydzi się toporami , buławami i włóczniami sądzi że to kawałki metalu postawiony na długich kijach nic porządnego.
‐Śmieje się w prost z ludzi korzystających z magi dobra. Jest to magia według jego pełna bezużytecznych umiejętności których nigdy nie użyje .
‐Śmiertelny wróg : Inkwizytor Liqid
‐Lubi mieć wrogów
‐Sadysta uwielbia patrzeć na czyjąś śmierć
‐Zbiera pamiątki z miejsca zbrodni
‐Izoluje się od ludzi
‐Paranoicznie się boi otrucia sprawdza każdą potrawę która nie była zrobiona przez jego samego
Specyfkiacje:
‐Samotnik
‐Blada skóra
‐Czerwone tęczówki
‐Czarne włosy
Zawód: Samodzielny skrytobójca na usługi nie pracuje dla Zatrutych Ostrzy
Ekwipunek:
‐Mała kusza z 15 bełtami
‐Lina z hakiem
‐Dwa sztylety nie zaklęte
‐Łuk kompozytowy z 15 strzałami w kołczanie
‐Chlebaki wypełnione 100 sucharami
‐3 Bukłaki zapełnione wodą
‐Strój z kapturem skórzany
‐3500 sztuk złota ukryte w jego jaskini 500 w jego sakiewce
Wygląd:
Ubranie:
-
Kuba1001 Rasa musi być podana bez żadnego zająknięcia, bo Ty, jako autor postaci, musisz ją znać, a także i ja, jako Mistrz Gry, również muszę. To, że postronni nie są tego pewni możesz opisać później i wypisać potencjalne rasy widoczne dla innych postaci lub NPC.
Koń jest w jakimkolwiek stopniu magiczny albo wyjątkowy, czy ogranicza się to tylko do wyglądu oczu?
Wiek ma być podany konkretnie, uwaga taka sama, jak odnośnie rasy.
Możesz mieć maksymalnie cztery tysiące sztuk złota.
Chciałbym wygląd bez maski.
Czym dokładnie jest ten "Samozapełniający się pojemnik na składniki alchemiczne "?
Napisz w jakim stopniu opanował Alchemię (podstawy, zaawansowany, mistrzowski lub coś w ten deseń).
Większość wad jest albo elementami charakteru (a więc nie wadami, jak na przykład arogancja czy bycie gburem), a inne są po prostu wyjęte z czapy jak to o Magii Dobra. Tak czy inaczej, masz to poprawić i dodać kilka konkretnych oraz porządnych wad, aby równoważyły zalety.
Historia jest, za przeproszeniem, do dupy, bo nie tylko za krótka, ale zmontowana nie tak jak trzeba… Podobnie jak w wypadku wieku i rasy, Ty wiesz o tej postaci wszystko, tak jak i ja muszę to wiedzieć, więc oczekuję długiej historii od narodzin, przez dzieciństwo, zdobywanie umiejętności, dalsze życie i wszystko inne do chwili obecnej. Sam wątek z zabójstwem może jak najbardziej zostać, ale musisz go zmodyfikować: Albo zmieniasz na zabójstwo jakiegoś ważnego szlachcica i nie robisz nic w kwestii przedziału wiekowego, albo podwyższasz sobie wiek o kilkaset lat, aby historia się zgadzała, bo z obecnym wiekiem byłby zwyczajnie za młody na taką akcję.
Daj znać, gdy poprawisz. -
-
