Miasto Gilgasz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na zimno i na szybko mogę dać chleba, kiełbasy i piwa. Dłużej można zaczekać to dam jakiejś zupy i smażonego mięsa.

[Kubeł1001]

Zeromus

‐ Smażone mięso …

[Kubeł1001]

FD_God

Lorenzo:
Postanowił zatem jak i reszta ustawić się przy barierce.

Jin:
Wyskoczył czym prędzej na stały już kamienny ląd by zaczerpnąć tego specyficznego miejskiego zapachu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zero:
‐ Daj dziesięć minut i dwie sztuki złota.
FD_God:
Miasto niezbyt się zmieniło, a i Was nie witano jak bohaterów. Trudno, ale przynajmniej wróciliście.

Z jednych drzwi wyszedł wielki (nawet jak standardy swego gatunku) Raptor o czerwonych łuskach, czarnych pręgach, wielkich zębach i pazurach, a także o wielu bliznach i szramach. Największa przechodziła przez lewe oko.
‐ Przed Wami aktualny mistrz, rasowy zabójca, zwycięzca dwudziestu pięciu walk, Stary Jednooki! ‐ krzyknął ktoś z trybun, pewnie komentator.

[Kubeł1001]

Zeromus

Kładzie złoto na ladzie i odchodzi do stolika

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś wolny stolik, a po dziesięciu minutach karczmarz przyniósł Ci spory kawał pieczonego mięcha.

[Kubeł1001]

Zeromus

Co ma robić … Zaczyna jeść //Chyba, że mógł rozmyślać o życiu nad tym mięchem//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zjadł, a rozmyślać o życiu to powinien nad kilkom głębszymi, które mógł tu łatwo zakupić.

[Kubeł1001]

Zeromus

Kończy jeść i myśli
Chyba już czas …

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bez dwóch zdań, był już późny wieczór.

[Kubeł1001]

Zeromus

Lepiej poczekać z tym do rana …
Wstaje od stolika i wraca do pokoju

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wróciłeś, jakoś niespecjalnie się zmienił.

[Kubeł1001]

Zeromus

Siada chwilę na łóżku, lecz pod wpływem posiłku poczuł się lekko senny, więc zasnął

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i zasnął, a nie było to spektakularnym wyczynem.

[Kubeł1001]

Zeromus

Śpi, do momentu, aż się wybudzi a po przebudzeniu wygląda przez okno

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jest przedpołudnie, około dziesiątej, jeśli o to mu chodziło.

[Kubeł1001]

Zeromus

Wychodzi z karczmy i kieruje się do wcześniej “poznanego” kowala

[Kubeł1001]

Kuba1001

Za dobra monetę mógł uznać to, że nadal jest na miejscu i jakoś nie spłoszył się na Twój widok.

[Kubeł1001]

Zeromus

Wchodzi do jego kuźni ‐ I jak poszła “rozmowa”

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mam trochę nowych informacji. ‐ wyjaśnił spokojnie kowal, znad posiłku, na który składał się bochen chleba, sporo sera i pętko kiełbasy.