Miasto Gilgasz.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wziął więc jednego strażnika do zaplecza a karczmarza lekko obił żeby przestał stawiać opór.
‐ A teraz grzecznie wyśpiewasz wszystko o tej mrocznej elfce i gdzie jest.

[Kubeł1001]

FD_God

Lorenzo:
//Znaczy się już jest u niego wieczór?//

Jin:
Podszedł zatem do swojego kapitana zaczynając rozmowę.
‐O co chodzi kapitanie, niesubordynacja czy co?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Zajmiemy się noclegiem, a Ty… cóż, możesz pozwiedzać jeśli chcesz. ‐ powiedział wreszcie i pognał konia w kierunku jednej z karczm.
Bóbr:
‐ Powiedziałem wszystko, co wiedziałem.
FD_God:
//Można założyć, że u każdej postaci jest już wieczór.//

Odpowiedział Ci dopiero, gdy oddalił marynarza.
‐ Zwykła kradzież, ale i nawet takie błahostki muszę roztrząsać osobiście.

[Kubeł1001]

FD_God

Lorenzo:
No to nie przedłużając postanowił udać się do znajomego maga, nie miał zbyt wiele do roboty tak bez ciała.

Jin:
‐Nie dość, że wypłata dobra to jeszcze kraść chcą…

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Gdzie ona jest?!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
‐ Powiedziałem wszystko, co wiedziałem.
FD_God:
Trafiłeś tam bez problemów.

‐ Chciwość. Chciwość nigdy się nie zmienia.
//Musiałem.//

[Kubeł1001]

FD_God

//War has changed!//
Lorenzo:
Postanowił pierw z grzeczności zapukać do drzwi, a następnie wszedł do środka domu porozmawiać z mężczyzną.

Jin:
‐Taka jest natura człowieka, no to kiedy kolejny kurs, Kapitanie?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zeszła więc z konia i poszła w stronę portu, przynajmniej próbowała tam dojść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Byłoby to problematyczne, ale las masztów był Ci drogowskazem. A jakby tego było mało, do portu prowadziły głosy marynarzy, ich specyficzne przekleństwa i szanty lub inne pieśni.
FD_God:
Zapukałeś, ale dalej pojawiła się niespodzianka, gdyż drzwi były zamknięte na klucz od wewnątrz.

‐ Prawdopodobnie dziś wieczorem lub jutro rano. Czekam jeszcze na kilku ludzi.

[Kubeł1001]

FD_God

Lorenzo:
Dla niego zamknięte drzwi nie byłyby problemem, ale postanowił jeszcze raz zapukać i odejść o krok od drzwi, będąc człowiekiem kultury raczej nie zniszczy mu drzwi czy też nie wykorzysta swojej wiedzy do otwarcia ich nielegalnie.

Jin:
‐No to zaczekam z kapitanem, nie mam i tak już nic do roboty, a tylko odpoczywałem w karczmie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jak tam te Twoje… artefakty? ‐ zapytał, gdy cisza zaczęła być już coraz bardziej namacalna.

Po chwili usłyszałeś szczęk przekręcanego kluczyka i zamek ustąpił, a drzwi się otworzyły.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Świetnie, w takim razie to powtórzysz.

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐No, ich skromna kolekcja się powiększa, ciekawi mnie co jeszcze czeka na nas na morzu… Mnóstwo rzeczy do odkrycia, ale często przysparza to się własnym życiem.

Lorenzo:
Grzeczne czekanie opłaciło się, więc postanowił wejść do środka, skoro nikt nie blokował drzwi.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Jeśli już była w porcie, to zaczęła szukać jakiejś karczmy, gdzie mogłaby się czegoś napić i zjeść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Cóż, port był właściwie nadbrzeżem, gdzie cumowały statki wszelkiej maści, od kutrów rybackich po wielkie okręty handlowe i wojenne, pełen składów i magazynów na towary oraz marynarzy, więc nie było tu karczmy. Prędzej znajdziesz takową w pobliżu miasta.
Bóbr:
‐ Ładna Mroczna Elfka i tyle.
FD_God:
‐ Spytam jeszcze profilaktycznie przed wypłynięciem: Masz coś przeciwko Krasnoludom?

Wszedłeś bez problemów i trafiłeś do tego samego pokoju, co wcześniej. Jednak oba fotele były zajęte. Jeden przez Maga, rzecz jasna, a drugi przez jakąś personę, zapewne człowieka, choć nie masz pewności, bo fotel stoi tuż przed Tobą i widzisz jedynie jego dłonie na oparciach. Po lewicy tego typa w fotelu stał Goblin w długim płaszczu z kapturem i postawny Krasnal opierający się o trzonek topora.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Gdzie może być, lub kto może wiedzieć coś więcej?

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐Chętnie zmierzę się z nim w pojedynku na picie, moja magia potrafi neutralizować działanie alkoholu do pewnego stopnia.‐ Zaśmiał się nieco.

Lorenzo:
‐Mniemam, iż to twoi przyjaciele, tak?‐ Zapytał stając w miejscu, nie potrzebował znać tożsamości siedzącego.

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

Rafael położył siedem złotych monet na ladzie i schwycił za szklankę. Zapach nie napawał optymizmem, ale do licha! To się pije, a nie wącha, dlatego jednym haustem wychyla całą setkę, będąc przygotowanym na druzgocące przeżycia smakowe.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
‐ A czy ja wyglądam na jakąś pieprzoną encyklopedię?
FD_God:
‐ No właśnie, mamy jednego załoganta, ale bardziej chodzi o to, że popłyniemy do jednego z ich miast.

‐ Owszem. ‐ odpowiedział Mag. ‐ Będą Ci towarzyszyć, gdyż znają miejsce, w którym możesz nasycić się energią i to najlepszą z możliwych. Jak mówiłem, dałem Ci te informacje, a więc dotrzymuję słowa.
Rafael:
Początkowo nic się nie działo. Już gdy miałeś naskoczyć na karczmarza, że podał Ci felerny trunek poczułeś jakby przełyk i gardło zaczęły płonąć żywym ogniem. Na dodatek uczucie to z czasem nie osłabło, a wręcz przeciwnie. Do tego zaczęło rozchodzić się na żołądek, do oczu napłynęły łzy, a do tego poczułeś, że drżą Ci dłonie.

[Kubeł1001]

FD_God

Jin:
‐Płyniemy tam w celu sprzedaży reszty ładunku czy jakiegoś uzupełnienia zapasów?

Lorenzo:
‐Wybornie, z pewnością dopilnuję ich bezpiecznego dotarcia tam oraz równie bezpiecznego powrotu. Mogę ci tylko dziękować za ułatwienie mi odzyskania moich dawnych marzeń.