Miasto Gilgasz.
-
-
-
Rafael_Rexwent‐ Gdybym jeszcze wiedział jakie jest Cesarstwo… ‐ Szepnął cicho Aver kończąc zabawę błyskawicami. Wyprostował się i zaparł ręce pod biodra przyjmując wesoły wyraz twarzy.
‐ No dobra, wy pewnie się już znacie, niemniej dla mnie wasze twarze są równie nieznane co moja wam. ‐ Uśmiechnął się szeroko i powiódł wzrokiem po pozostałych.
‐ Nazywam się Aver Stormen. Jestem, czy raczej byłem dawnym magiem Impranii. ‐ Odezwał się po krótkiej pauzie. -
-
-
Kuba1001 Max:
Trafiłeś tam bez problemu, w ciągu tych kilku minut zdążył już całkowicie opustoszeć.Taczka:
Najbardziej odludna była obecnie rufa, wszędzie indziej kręcili się marynarze.Musiałeś jeszcze swoje odczekać, nim je wygrzebał, ale udało Ci się z nimi wrócić, choć nieco lżejszym, przynajmniej jeśli chodzi o złoto.
Wiewiur:
Spacerowałeś więc… Możesz nawiązać też jakieś nowe relacje albo spytać o własną kajutę czy coś w ten deseń.‐ Brzydzę się Mutantami, Mutagenistami, Magią Mutacji, a w konsekwencji samym sobą… Więc zważaj na słowa.
Drzwi były bardziej niż odpowiednie do tego zadania.
Ekspedycja:
//Reagujcie czy coś.//
Abby:
‐ Gdzieś tak w połowie drogi tutaj. -
-
-
maxmaxi123//Bob budowniczy, damy radę!
Ja się nie znam na farmerstwie, a gram niby chłopem.//
Romanow
Czekał więc na towarzysza. Kiedy już by przybył,dobyłby więc swojej szpady. Może to nie była szpada, ale to słowo brzmiało dla niego mądrze.
‐ Em ghard! Broń się przed Romanowem z Lichajczy!Hyun
‐ Hyun. -
-
-
-
-
-
-
Kuba1001
Max:
Mina trochę Ci zrzedła, gdy zdałeś sobie sprawę, że jest od Ciebie znacznie wyższy, cięższy, lepiej zbudowany i ogółem większy, ale po zobaczeniu jego oręża, czyli długiego, drewnianego kija, szanse na zwycięstwo wróciły.Taczka:
Morze, ocean… Jak zwał tak zwał, grunt że świetnie wygląda.Samo przerobienie składników na gotową miksturę nie było trudne, gorzej że musisz to teraz warzyć przez przynajmniej tydzień, a im dłużej, tym zaklęcie jest mocniejsze. Choć oczywiste, że lepiej nie przesadzać, aby zamiast człowieka o kamiennej skórze nie stać się nieruchomą, kamienną rzeźbą, prawda?
Wiewiur:
‐ Mogę Cię zaprowadzić. ‐ odparł zapytany marynarz.Tym sposobem zakończyłeś swój pobyt w tej wieży, to zlecenie i ogółem jakiś etap w życiu.
‐ Skoro tak stawiasz sprawę… Nie, nigdy nie próbowałem.
Ekspedycja:
Bulwa:
Nikt się tym nie przejął, ogółem mają Cię w dupie, bo nigdzie nie popłyniesz bez zaopatrzeniowca i okrętu eskorty. A jeśli już to najpewniej zbierzesz łomot od praktycznie całej załogi i członków ekspedycji na pokładzie. No i fakt, że ktoś już zarządził, że wypływacie jutro w południe też miał na znaczeniu. Chyba.
Abby:
//Tak, bo pomyliłaś odbicie od brzegu z dobiciem do brzegu.//
‐ Może pozwolą nam skoczyć do jakiejś kortowej karczmy na kilka głębszych? Jeszcze zdążymy. -
-
-
-
