Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Valkyr:
Ludzie na przeciwko wznosili ręce i krzyczeli wskazując to na Ciebie, to na Twoją towarzyszkę, albo na jakąś inną kobietę.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

To jakiś targ niewolników? Czy tylko kobiety są na tym targu?

Spoglądała czy tylko ona jest jedyną rasą ‐ Nagi…

Nie ważne czy ktoś mnie kupi… Chce pomścić śmierć Drogona.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Byłaś jedyną z tej rasy na targu.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

Czekała kiedy ktoś ją wykupi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie brak chętnych.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

Gdyby tylko mogła się stąd wydostać…

Z wielką chęcią zabijabym tego maga, który mi zlecił zadanie…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Valkyr:
W końcu ktoś Cię wykupił i jego ludzie zaczęli prowadzić Cię do jego willi.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

Bez zdania, albo pytania poszła za nimi którzy ją prowadzili

[Kubeł1001]

Kuba1001

Willa okazała się ogromnym budynkiem ze wieloma pokojami, balkonami, tarasami, fontanną, stajnią i kilkoma innymi bajerami.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

Nie można zaprzeczać, że on jest bogaty… Ciekawe jaką robotę tu dostane…

Czekała czy ktoś wydał jej polecenie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeden ze strażników wskazał najpierw na Ciebie, a potem na drzwi na przeciwko Ciebie.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

Podpęłzła do drzwi.

Chyba mam wejść

Spróbowała wejść, myśląc czy dobrze zrozumiała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Drzwi były otwarte i nikt Cię nie zatrzymywał.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

Weszła po czym nie wiedziała co robić dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Weszłaś do sporej sali pełnej talerzy, misek, sztućców i różnego jedzenia. Pełno tam było kobiet różnych ras, głównie kobiety ludzkie i elfki.

[Kubeł1001]

Valkyr1024

Nie wiedziała co robić. Czekała na jakieś polecenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co tak stoisz?! Ruszaj do pracy! ‐ krzyczał jakiś facet, pewnie zarządca.

[Kubeł1001]

korobov

Jaskier usiadł na rynku, wyciągnął swoją lutnię i zaczął grać oraz śpiewać:
‐…Nie wiem czy jesteś moim przeznaczeniem
Czy przez ślepy traf miłość nas związała…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Ludzie reagowali, zależnie od tego jak dobrze grałeś lub jak bardzo podobała im się Twoja muzyka.

[Kubeł1001]

korobov

‐Kiedy wyrzekłem swoje życzenie
Czyż mnie wbrew sobie wtedy pokochała?
Z moich snów uciekasz na ranem
Cierpka jak agrest słodka jak bez.
Chcę śnić czarne loki splątane
Fiołkowe oczy mokre od łez.