Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie napotkałeś, ale pod bramę trafiłeś, owszem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wiedział że strażnicy go zatrzymają… więc teleportował się do wnętrza miasta. Do jakiejś dzielnicy biedoty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzielnica biedoty była… No cóż, biedna. No i brudna, pełna śmieci, szczurów, bezdomnych ludzi i psów oraz biednych mieszkańców miasta.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Szedł więc ową ulicą, wprost przed siebie tylko czekając aż ktoś przez przypadek stanie mu na drodze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wręcz przeciwnie, wszyscy Ci z drogi schodzili.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak więc skierował się ku bogatszej dzielnicy…gdzie z lekka rozglądał się za jakąś karczmą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W Ur karczm było wiele, więc miał w czym przebierać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Korzystając że jest ich tak wiele wybrał iście kunsztowanym gustem byle którą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Więc “Pijany Wielbłąd” wita!

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ruszył więc do piany wielbłąda, zaraz gdy to zrobił ruszył do baru.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Autokoretka… Zuo… ;‐;//
Za barem stał Goblin, pucując brudną szklankę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Czekał więc spokojnie aż do niego podejdzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żaden karczmarz nie ma w zwyczaju podchodzić do klienta, bo to na ogół on podchodzi do niego.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zaskakiwało to zważywszy iż klient siedział przy barze i wyglądał na oczekującego

[Kubeł1001]

Kuba1001

Minęło pięć minut, nim w końcu zapytał:
‐ Czego?
Krótko i na temat, nie?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Odpowiedź doszła goblina w głowie, była tak jak wcześniej głośnym, metalicznym szeptem.

Najzacniejszy trunek jaki tu macie pomiocie Melkisa‐ odparł wpatrzony w niego z góry ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mrugał przez jakiś czas, wyraźnie zdziwiony. Dobrą chwilę zajęło mu skojarzenie głosu z Tobą.
‐ Kosa Śmierć. ‐ wyjąkał przerażonym szeptem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Brzmi zacnie, jednak śmierć nie ma kosy ‐ jest ona o wiele bardziej subtelna w swym działaniu‐ odparł‐. Daj zatem owy napój

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie miał pojęcia o czym gadasz, ale posłusznie nalał popularnego bimbru Orków.
‐ Na koszt firmy. ‐ wydukał.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak więc Upiór sięgnął ku swemu hełmu i zdjął go…ukazując pustkę w której zaczął formować coś na kształt widmowej ludzkiej twarzy bez wyrazu, a gdy to zrobił podniósł ów trunek i wypił…a raczej wchłonął bo gdy tylko ten znalazł się w jego ustach znikł.

Wspaniały napój, powiedz mi no sługo Melkisa. Cóż się dzieje w świecie bo niewiele ja sam słyszę‐ stwierdził zakładając hełm ‐.