Miasto Ur
-
-To brzmi jak sytuacja bez wyjścia… Myślisz, że nie da się uniknąć tej wojny?
-
- Tego nie wiem. Może sama masz jakiś pomysł? Jakby rozwiązano ten problem w Verden, Twojej ojczyźnie?
-
-Nie wiem, jakby nie za bardzo znam się na polityce… Wydaję mi się, że skłócone państwa spróbowałyby dojść do jakiejś ugody.
-
- Oni nie zgodzą się wysłać ambasadora do nas, to my musielibyśmy kogoś posłać. Sugerujesz kogoś konkretnego?
-
-Raczej nie… Nie znam tutaj nikogo dosyć długo, żeby kogoś zasugerować.
-
Ozel “Ślepiec” Golton
Wybrał na pierwszy strzał coś, co wyglądało na legalną karczmę, po czym wszedł do środka, by zorientować się, czy jest jakiś wolny stolik.Drumen “Ogórek” al‐Malik
- Najlepiej byłoby ich zebrać w jednym miejscu i wykorzystać stres na niekorzyść skrytobójcy. Jak zauważy, że idziemy jego tropem, to się zlęknie i się zdradzi. A wtedy, można go będzie skrócić o głowę, co będziesz mógł zrobić osobiście. -
Taczka:
- A jak widziałabyś siebie w takiej roli?
Vader:
Choć w Ur było wielu podróżnych, może stanowili nawet jedną czwartą lub jedną piątą wszystkich osób znajdujących się teraz w mieście, to było tu też wiele karczm, które pozwalały na zapewnienie im odpowiednich warunków. W tej konkretnej znalazłeś kilka wolnych miejsc przy zajętych stolikach oraz jeden kompletnie pusty.- Rozumim. Ty stresujesz, ja ścinam. - pokiwał głową Ork. - Dobry plan.
-
-Ja? Nie jestem pewna, wydaję mi się, że to jest dosyć trudne, a ja dopiero, co zaczynam… A ty myślisz, że bym sobie poradziła?
-
- Byłabyś najlepszą osobą do tego zadania. Brak doświadczenia w dyplomacji czy polityce nie jest problemem, większość ludzi zajmujących się tym na co dzień go nie ma. Jako kobieta również powinnaś mieć ułatwione zadanie, a fakt, że pochodzisz nie z Ur, ale z Verden, powinien pozwolić Ci na występowanie w charakterze osoby bezstronnej, chcącej załagodzić konflikt, choć nie powinno Ci to przeszkadzać w działaniu na naszą korzyść. A jeśli nawet nie podołasz, to na pewno dowiesz się czegoś na tyle ciekawego, że dzięki temu całą misję i tak da się uznać za sukces.
-
-Skoro tak uważasz, to chyba mogę zostać tym ambasadorem. - Uśmiechnęła się.
-
Skinął głową.
- Doskonale. Jeśli nie masz nic przeciwko, wyruszysz jeszcze dziś. Zadbam o to, abyś miała odpowiednie zapasy na podróż oraz najlepszą możliwą ochronę, w tym moich najbardziej zaufanych ludzi. Jest coś, o co chcesz zapytać? -
-A jak długo zajmie ta podróż?
-
- Ruszysz w karawanie najlepszych wielbłądów, jakie mogą zaoferować stajnie w Ur, po jednym ze szlaków handlowych, omijającym najtrudniejsze przeszkody, jak choćby Morze Wydm czy Plugawe Ziemie. Jeśli polecisz odpowiednio się pospieszyć, to w najpewniej potrwa to około tygodnia. I o ile nie natraficie po drodze na jakieś problemy, ale w to wątpię.
-
-To naprawdę długo… Jesteś pewny, że przeżyjesz tyle beze mnie? - Zaśmiała się pod nosem.
-
- Czasem trzeba poświęcić własne dobro dla dobra całego miasta. I kraju.
-
-Jesteś dumny jak zawsze… Powinnam się już zacząć zbierać do drogi?
-
- Im szybciej wyruszysz, tym szybciej powrócisz, ale nie musisz się szczególnie spieszyć.
-
-A co powinnam ze sobą wziąć w tą podróż?
-
- Zadbam o wszystko, chyba że masz jakieś specjalne życzenia.
-
-Nie mam… Dziękuję, że się zawsze o mnie troszczysz. - Przytuliła się do Zimtarry. - Będę już iść.
