Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ Nie dziękuję. Poradzimy sobie. ‐ odparł oficer wychodząc z gabinetu, a potem z koszar. A Ciebie, zwierzęta i niewolników wyprowadziła na zewnątrz dwójka strażników.

[Kubeł1001]

korobov

‐Dziękuję.‐odparła miłym tonem i poszła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Nikt Cię nie zatrzymał. Znalazłaś się na ulicy, robi się ciemno.

[Kubeł1001]

korobov

‐Znajdziemy jakąś skałę i tam spoczniemy. Co nie Norbert‐zaczęła go drapać po brzuchu‐ssmoczek odpocznie na ciepłej skale co? Na cieplutkiej skale w mroźnej pustyni, co?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ A nie lepiej iść do karczmy? ‐ zapytał jeden z niewolników.

[Kubeł1001]

korobov

‐Ta, tylko kwestia zwierząt…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ To tylko i wyłącznie pani decyzja.

[Kubeł1001]

korobov

‐Jak myślisz Norbert?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Smok parsknął obserwując ptaki przysiadające na dachach budynków.

[Kubeł1001]

korobov

‐Dobra, wejdziemy. Pokój dla trzech.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ Jeden z nas będzie nocować ze zwierzętami? ‐ zapytał jeden niewolnik, wyraźnie wystraszony.

[Kubeł1001]

korobov

//A dwóch nie ma Jaskier?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//A zabrał?//

[Kubeł1001]

korobov

//No.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To odpowiedz na pytanie.//

[Kubeł1001]

korobov

//Odpowiedziałem. I jakie było pytanie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kuba1001 pisze:Korobov:
‐ Jeden z nas będzie nocować ze zwierzętami? ‐ zapytał jeden niewolnik, wyraźnie wystraszony.

[Kubeł1001]

korobov

‐Nie. Z resztą, one nie atakują bez przyczyny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Nadal są wystraszeni, ale nic nie mówią.

[Kubeł1001]

korobov

Poszła do najbliższej karczmy.
‐Zwierzęta możliwe w pokojach?