Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
//Raczej nie chce Ci się opisywać dwudziestu postów dotyczących higieny więc pominiemy to.//
Byłeś gotowy do drogi.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

// kurczę A już chciałem pisać… Nieważne.//
A więc ubrany w ubranie od Lorda udał się do niego

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Idzie do swojego pokoju.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Dzięki
Kładzie się na swoim łóżku

[Kubeł1001]

Kuba1001

Degant:
Udało Ci się zasnąć.
Bóbr:
Lord również był wystrojony i czekał przed drzwiami.
Predator:
Dotarłeś tam bez problemu.
A w środku łóżko, szfa, mniejsza szafka, okno i mały stolik z krzesłem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Podszedł do niego.
‐A więc… O co chodzi?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Chowa swoje rzeczy i idzie spać

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
‐ Nie jesteśmy jedynymi przedstawicielami Wampirów w tym mieście. Zapoznam Cię z kilkoma innymi Wampirami. Może słyszałeś o niektórych z nich…
Predator:
Zasnąłeś.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Rozumiem. Jestem gotów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
‐ Za mną. ‐ powiedział Lord wychodząc. Tuż po wyjściu na promienie słoneczne założył kaptur na głowę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Również założył kaptur i ruszył za lordem.
// Teraz się zastanawiam kogo nazywać mistrzem… Wyklętego czy Baryxa xd//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
//Najlepiej obydwu.//
Skierowaliście się najpierw w kierunku biednych dzielnic miasta.
Najkrócej można je opisać słowami: Jeden, wielki rynsztok pełen złodziei, biedaków, włóczęgów i innego brudu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nic nie mówiąc nadal podążał za swoim mistrzem.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Budzi się(czy jak to tam ująć)

[Kubeł1001]

Kuba1001

Predator:
Obudziłeś się.
Bóbr:
‐ Kto by się spodziewał, że jeden z największych w naszej rasie mieszka tutaj. ‐ powiedział Lord prowadząc Cię zakamarkami ulic.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No cóż… A kto to? ‐ Nadal podążał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
‐ Potężny Mag Krwi i mistrz szermierki.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Rozumiem. ‐ Szedł dalej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Bierze swój sprzęt i wychodzi z pokoju.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Predator:
Nie było to szczególnie trudne i (o dziwo!) udało się.
Bóbr:
Dotarliście w końcu do małego i obskurnego domku z obdrapanego i przegniłego drewna. Okolica była pusta poza kilkoma wyrostkami grającymi w piłkę kilkanaście metrów od Was.
‐ To tutaj. ‐ powiedział Lord. ‐ Przypuszczałbyś, że mieszka tu ktoś taki jak on? ‐ zapytał Lord pukając do drzwi pozbawionych klamki i trzech z czterech zawiasów.