Nowe Gilgasz
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Kuba1001Właściwie to grający nie zwrócili nawet na Ciebie uwagi, a było ich kilku: Goblin, który szczerzył się co chwila, a przy każdym uśmiechu widziałeś jego złote zęby, których miał więcej niż tych naturalnych, Mroczny Elf, w którym uwagę przyciągała łysa głowa oraz kapelusz z szerokim rondem i czerwonym piórkiem, nagi od pasa w górę, pokryty bliznami, szramami i tatuażami Nord, Krasnolud z drewnianym kikutem prawej nogi oraz czarną przepaską na lewym oku oraz człowiek… On właściwie nie wyróżniał się niczym, pospolity człowiek z szerokim uśmiechem, który wykazywał przede wszystkim pewność siebie, radość i nieco politowania względem pozostałych, a to zapewne z powodu kart, jakie trzyma w dłoni, i które mogą być lepsze od pozostałych. Jako jedyny z całej ekipy miał towarzystwo, a mianowicie Elfkę z blond lokami do ramion i fioletowymi oczamii, która klęczała na podłodze i przytulała się do człowieka, oraz będącą w identycznej pozie ludzką kobietę, jednakże o czarnych włosach z niebieskimi pasemkami, identycznego koloru, co jej oczy.
Człowiek rzucił swoje karty na stół, pozostali robili to samo, acz kładli je powoli i niechętnie, wiedząc, że przegrali. Mężczyzna nawet nie kłopotał się zebraniem nagrody, a jedynie pstryknął palcami i jeden ze stojących na uboczu Niziołków podszedł do stolika, zgarnął całe złoto do sporej sakwy, która wcale pusta nie była, aby później wrócić na swe miejsce. Dopiero wtedy oczy całej siódemki skierowały się na Ciebie. -
-
-
Kuba1001
Vader:
Nikt Cię nie zaatakował, a przynajmniej nie teraz. Długa droga ciemnym korytarzem zakończyła się w miejscu jakże od niego różnym: W wielkim pomieszczeniu pełnym stołów, krzeseł i stolików do hazardu, była też lada i olbrzymia szafka z alkoholami. Najwięcej było tam członków Czarnego Słońca, których łatwo rozpoznać po ich charakterystycznych tatuażach, przeważnie na ramionach, przedramionach i klatkach piersiowych. Wszędzie kręciły się skąpo odziane kelnerki, przeważnie ludzkie kobiety i Elfki, acz też Drowki i inne, które roznosiły napoje i potrawy, zaś spędzającym tu czas umilała muzyka grana na żywo przez trio muzyków.
Wiewiur:
‐ Jak rozumiem to jesteś chętny? ‐ spytał człowiek, który zapewne był zleceniodawcą. -
