Nowe Gilgasz
-
-
Kuba1001Vader:
Szybki sukinkot, bo z pomocą wirujących noży zablokował wszystkie. Plus jest taki, że nie ma ich nieskończenie wiele, ani nie może ich produkować, choć nic mu nie broni wyciągać ich choćby z martwych wrogów…
Taczka:
Przyszedł po kilkunastu minutach, licząc na to, że tamci nie spróbują dopasować Twojego pojawienia się (o ile w ogóle Cię zauważyli) z nim. Po chwili podszedł do Krasnoludów i zaczął z nimi rozmawiać, a ci, o dziwo, przyjęli to dość spokojnie. Tylko jeden minął Norda i ukradkiem chwycił jakiś podłużny, metalowy przedmiot, a później ustawił się za nim, choć jeszcze nie próbował atakować. -
-
-
-
Kuba1001
Wbiła się w otwarte na oścież drzwi, sprawiając, że tamten aż podskoczył, a pozostali odwrócili się, patrząc to na strzałę, to na Norda, a to w kierunku, z którego padł strzał, choć nie wiedziałaś, czy wiedzieli, gdzie się znajdujesz. Niemniej, taki pokaz siły im wystarczył, więc dalsze negocjacje nie trwały długo i już po chwili Lorn opuścił kuźnię, pogwizdując wesoło pod nosem i podrzucając obrzmiałą od ilości zapakowanych do niej monet sakiewkę.
-
-
-
-
Vader0PLZałatwi sobie z pewnością więcej uzbrojenia. Jednakże musiał jakoś działać, więc strzałami wystrzelonymi w jego kierunku spróbował jeszcze trochę zmniejszyć liczbę noży, jaką posiadał, po czym użył magii dymu, żeby go na chwilę oślepić. Jeżeli to się udało użył magii cienia, żeby pojawić się bliżej niego, lub po prostu do niego podbiegł i chwycił go za gardło. Jego broń była bezradna na Maga Stali, więc musiał użyć tradycyjnych metod.
-
Kuba1001
Taczka:
‐ Żeby nie było, że Cię nie ostrzegałem: Uważaj na siebie i trzymaj się blisko mnie, to nie jest ani przyjemne miejsce, ani mili pracodawcy, jasne?
Vader:
Wszystko Ci się udało, a tych kilka noży, które wciąż miał przy sobie, upadło na podłogę. Próbując zaczerpnąć oddechu, chwycił Cię za dłoń, aby ją rozewrzeć, zaczął tez dziko machać nogami. Jednakże widząc, że to nic nie daje, zaczął coś mamrotać, ledwo słyszalnie, a Ty poczułeś, że wznosisz się wraz z nim wysoko nad podłogę. -
-
Kuba1001
‐ Umarł król. ‐ wydusił przez ściśnięte gardło z wyrazem cierpienia na twarzy, jakby wypowiedzenie każdego słowa sprawiało mu niewyobrażalny ból. ‐ Niech żyje król. ‐ dodał, a po chwili obaj upadliście bezpiecznie z wysokości niecałych czterech metrów na podłogę.
‐ A teraz mnie puść, na litość Pradawnych, bo martwy do niczego Ci się nie przyda. ‐ wycharczał Styric, ponownie próbując poluźnić uścisk Twojej dłoni na swoim gardle. -
-
Kuba1001
Pokiwał głową i wszedł do jednej z karczm, których w samym mieście było kilka, choć ta zdawała się świecić pustkami: Poza Wami i barmanem dostrzegłaś tu jedynie trzy osoby, czyli Naga i dwa Mroczne Elfy, do których od razu skierował się Lorn, licząc, że jego chód będzie wyglądać pewnie, a tamci nie zrozumieją, jak bardzo się ich obawia.
-
-
Kuba1001
W odpowiedzi uśmiechnął się szeroko.
‐ Jestem tu od dwóch godzin, nie zdołałem się nawet porządnie napić przed bitwą, a co dopiero dowiedzieć czegoś ważnego o zabezpieczeniach armii Vigo. Ale gdy ze mną rozmawiał, nie wydawał się głupi, więc pewnie wiedział, że nawet ktoś taki jak ja, nie powstrzyma wszystkich agresorów. -
-
-
Kuba1001
Vader:
//Rób z nim co chcesz, ja się nie wcinam.//
Taczka:
A oni Tobie, co raczej nie było za przyjemne. Niemniej, Nord bez słowa rzucił im sakiewkę, którą jeden z Drowów przeliczył i zważył w dłoni, a gdy skinął głową swym kompanom, to jeden z nich odrzucił Lornowi inny mieszek, choć znacznie mniejszy. Wojownik ukłonił się i odwrócił na pięcie, kierując się do wyjścia.
