Nowe Gilgasz

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał dalej.

Postanowił kogoś poszukać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Powiem jak dopłyniecie.

Udało Ci się przejść kilka kroków, a wtedy z góry zeskoczyło czterech ludzi w czarnych zbrojach i płaszczach. Mieli sztylety, miecze jednoręczne i dwuręczne, a także kusze.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Witam‐ odrzekł spokojnie‐ Xavier Waasi z tej strony.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wassi?
‐ Wassi?
‐ Niemożliwe.
‐ Kim był Twój ojciec?
Byli bardzo zaskoczeni Twoją wizytą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Był nim Aren Waasi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odstąpili na kilka kroków i jeden z nich powiedział:
‐ Syn Arena Wassiego zawsze będzie tu mile widziany.
‐ Co Cię do nas sprowadza? ‐ zapytał drugi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zostałem zmuszony do znalezienia innego domu, spokojnie życie z Panem Andersenem skończyło się wtedy, kiedy podczas jednej nocy jakiś ork wparował do domu i go zabił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ork? To dziwne. Na tych terenach nie ma ich wielu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To jest właśnie najdziwniejsze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dokładnie…
‐ Wpadłeś tu tylko chwilowo czy na dłużej?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zależy. Raczej nie będę tutaj przesiadywał tygodniami. Zostanę góra dwa tygodnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie będziemy tak stać w korytarzu. Choć do głównych pomieszczeń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dobrze
Poszedł za nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prowadzili Cię przez wąski korytarz aż do drzwi, przy których stali dwaj strażnicy z halabardami, w hełmach i pancerzach. Pancerze były metalicznie srebrne, ale na piersi tkwił wymalowany na czarno symbol tej organizacji przestępczej ‐ jak nazwa wskazuje czarne śłońce.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał więc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po krótkiej wymianie zdań między Twoimi towarzyszami i strażnikami drzwi stanęły otworem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Szedł za nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiliście do wielkiego pomieszczenia. Pełno tam było stołów, krzeseł i stolików do hazardu. Między krzesłami kręciły się różne kobiety i Elfki w skąpych strojach roznosząc napoje. Czasem piszczały lub krzyczały kiedy jakiś bardziej rozochocony klient klepnął je w tyłek.
Przy stolikach siedzieli przedstawiciele różnych ras pijąc, grając i dobrze się bawiąc. Każdy z nich miał na ramionach, dłoniach i klatkach piersiowych czarne słońce.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Więc… co teraz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Rób to na co masz ochotę. My idziemy pogadać z szefem. ‐ powiedział jeden z zabójców odchodząc razem z towarzyszami.