Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Raczej by nie uciekł. Wtedy mogłoby być tylko gorzej. I mogliby nakryć jego pochodzenie… wszedł więc.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐To mam tak po prostu patrzeć jak się upijasz?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Dethana nie ma, znając życie cały hajs zdążył przepić albo zgubić. Stary piernik.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Gabinet dobrze znałeś: Duże okna, fotel, dwa krzesła przed nim, oddzielające to biurko i właściwie nic więcej, może poza jakimiś ozdobami i meblami. W środku były łącznie cztery osoby: Dowódca, jego dwóch ochroniarzy‐przydupasów z gatunku tych, co mają więcej mięśni niż rozumu, oraz Ork.
‐ Siadaj. ‐ rzekł od razu dowódca, wskazując na jedno z krzeseł, obok tego, które zajmował Ork.
Abby:
No nie, wszystko jest na miejscu, także możesz iść na zakupy.
Taczka:
‐ Znajdź sobie zajęcie.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Usiadł więc ostrożnie, mając na uwadze bardziej orka niż dowódce. Nie wiadomo kiedy wypali.
//To część twojej fabuły, czy bardziej skutek decyzji (jeżeli jakieś były) tego mojego?//

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

W środku nocy? Czemu nie. Zeszła na dół.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ale… ‐ Nie skończyła wypowiedzi, bo wiedziała, że nord i tak ją spławi. Poszła się rozejrzeć po budynku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Poza tym pomieszczeniem były tu też drzwi prowadzące do minimum dwóch innych, także warto je sprawdzić.
Abby:
//Właściwie to rzadko kiedy mamy w tym PBF’ie noc :V//
Zeszłaś więc.
Max:
//I tak miałeś trafić do dowódcy, a bójka tylko mi to ułatwiła, bo sam nie musiałem szukać pretekstu.//
‐ Więc…? ‐ spytał siedzący za biurkiem mężczyzna i splótł dłonie w piramidkę, przyglądając Ci się. ‐ Mów.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//to ty mnie obudziłeś w nocy//
Poszła po pieniądze.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Oby dobrze zrozumiał, o co chodzi dowódcy.
‐ Był patrol. Rozmawiałem z nim. Powiedziałem, że chętnie zobaczę jego umiejętności, kiedy będziemy z kimś walczyć. Wtedy on mówi mniej więcej tak “Możemy się przekonać już teraz”, po czym zaatakował mnie,i… chyba dalej wiadomo.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Podeszła więc do tych drzwi, otworzyła je, jeśli były otwarte i poszła dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Zabrałaś je bez kłopotów.
Max:
‐ Mniej więcej to chciałem usłyszeć… Obu zawieszam w służbie, Ciebie na dwa dni, Dragha na tydzień, musi Ci też wypłacić sto sztuk złota odszkodowania. Jakieś pytania?
Taczka:
Trafiłaś na niezwykle bogato wyposażoną zbrojownię, bez zawartości której nie mogliby obyć się żadni najemnicy lub łowcy nagród.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wobec tego wyszła na zewnątrz.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//No tego to się nie spodziewałem.
Pewno tym, co planowałem wpakowałbym się w większe gówno:
‐ A czy musi mi wypłacić to sto sztuk?//

‐ Czy dalej będzie nas Pan przydzielał do wspólnych patroli?
Może i zbędne i oczywiste pytanie, ale nigdy nie zaszkodzi się upewnić.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Nigdy lubiła broni, więc poszukała drzwi do kolejnego pokoju.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Było tam tak gwarno jak zawsze.
Max:
//Jeśli nie wypłaci, to potrącą mu to z żołdu i sami Ci wypłacą.//
‐ Nie mam ochoty trwonić złota i czasu na szkolenie kolejnych strażników na Wasze miejsce.
Taczka:
Jakoś nigdzie się nie ruszyły, w sumie dziwnie jak na drzwi.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Czekał więc na to, co powie strażnik.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Przemykała więc zwyczajną sobie drogą w okolice, gdzie najczęściej robiła zakupy, mając na uwadze oczywiście pilnowanie dobytku i nie tracąc czujności.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

No to poszła dalej, żeby się rozejrzeć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Jeśli chodzi o Orka to nic nie powiedział, przyboczni kapitana tym bardziej. Zaś on sam uznał spotkanie za zakończone i kazał się Wam wynosić.
Abby:
Kieszonkowców i potencjalnych przeciwników było sporo w tłumie, lecz na nikogo takiego nie trafiłaś, dzięki czemu dotarłaś na główny targ cała, zdrowa i z wszystkimi sztukami złota, jakie wyniosłaś z domu.
Taczka:
Tam już trafiłaś na prywatne kwatery najemników, które służyły chyba tylko do snu, gdyż poza łóżkami i skromnym umeblowaniem nic tam nie było.