Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeszcze nie. Ale to nie oznacza, że nie próbuję go wymyślić… Sądzisz, że mamy wystarczająco dużo dowodów, aby móc stąd uciec?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Wydaje mi się, że tak…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie licz na to, że opracuję cały plan dziś. Nie wiem też, czy dziś się spotkamy, więc postaraj się jakoś dotrwać. ‐ powiedział i rozejrzał się nieufnie przez ramię, a potem odszedł i po chwili zniknął Ci z oczu w tłumie.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Spróbuję… ‐ Znów stanęła pod ścianą, ale tym razem oglądała, co robili inni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przyglądali się Tobie lub innym niewolnicom Goblina, rozmawiali, pili różne trunki, szeptem ubijali ciemne interesy, przyjmowali zlecenia od goblińskiego watażki, targowali się co do ceny za wykonanie takowych… Nic szczególnie interesującego.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Czekała więc, bo nie miała za bardzo pomysłu, co mogłaby robić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na szczęście lub nieszczęście, z tego problemu wybawił Cię Twój gobliński pan, po tym jak skończył targować się z dwójką Elfów o czyjąś głowę, którą wręczyli mu w płóciennym worku, i zapłaciwszy odpowiednią sumę w złocie, nakazał Ci podejść do siebie.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Spojrzała się zaskoczona na goblina i stała jak wryta, ale po chwili podeszła do niego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Właśnie o niej mówiłem. ‐ odparł, otaczając Cię ramieniem, a po chwili jego dłoń zjechała dużo niżej, chwytając Cię za pośladki. ‐ Nada się w sam raz.
Swoje słowa skierował on nie do Ciebie, ale kilku tych zakapturzonych ludzi, lub przedstawicieli innych ras podobnych budową ciała do człowieka, z którymi rozmawiał wczoraj. Jak skojarzyłaś, to właśnie ich przybycie sprawiło, że kazał wszystkim, włącznie z Tobą, opuścić swoją salę tronową. Czy wtedy też dyskutowali na Twój temat? A jeśli tak, to dlaczego?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐C‐co pan chce ze mną zrobić? ‐ Zapytała nieśmiało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja? Nic. Może tylko zrobić dobry interes i sprzedać Cię im, żeby zarobić teraz, a potem zyskać w przyszłości. A szkoda, bo bardzo Cię polubiłem.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐A‐ale ja nie chcę… ‐ Spuściła głowę.

[Kubeł1001]

Kazute

Z wyczytanych w umyśle Zielonego informacji wynika, że widziało się ogłoszenie na jakiejś tablicy i wystarczy podejść, by się załapać na robotkę, tak?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Nie masz nic do gadania, niewolnico. Idziesz z nimi, rozumiesz? I albo zrobisz to po dobroci, albo będę musiał użyć siły i Cię do tego zmusić.
Kazute:
Nie do końca, a przynajmniej nie na każdej tablicy w mieście. Tylko idiota wystawiałby na każdej tablicy z ogłoszeniami w mieście zlecenie dotyczące zabicia jednego z przestępczych lordów miasta. W końcu jego wierny czy chytry sługa mógłby to sprawdzić i donieść o tym swemu panu. Pewnie dlatego Hobgoblin werbował osobiście, a ewentualne zlecenie mogłoby wisieć na jakiejś tablicy dostępnej tylko wybranym, znajdującej się w jakiejś części miasta, gdzie nie obawiali się nieproszonych gości.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Spojrzała się ze łzami w oczach na goblina i kiwnęła głową.

[Kubeł1001]

Kuba1001

On jedynie uśmiechnął się paskudnie i machnął ręką, a tamte postaci w kapturach odeszły kilka kroków od jego tronu. Ty chyba powinnaś do nich dołączyć.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Poszła więc za nimi.

[Kubeł1001]

Kazute

Więc Zielony sam musi do nich podejść. Brodacz więc znów użył czarów, by sprawić, że werbownik podczas przelecenia wzrokiem karczmy natrafił na niego i Orka, rozpoznał w nich najemników oraz podszedł zwerbować. Upewnił się też, że Korian w swoich wspomnieniach ma inną mordę krasnoluda niż w rzeczywistości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Nigdy nie trenowaliśmy Łaków. ‐ zaczął jeden z nich, a gdy bliżej się przyjrzałaś, dostrzegłaś pod kapturem młodą twarz człowieka. ‐ Ale ufamy, że podołasz wyzwaniu i sprostasz treningowi, aby potem wypełniać naszą wolę.
Kazute:
Hobgoblin i tak zbierał się do wyjścia, więc człowiek chyba nawet nie zwróciłby na to uwagi, ale kto dmucha na zimne, ten się nie sparzy, jak to mówią.
‐ Wyglądacie na zawodowych najemników. ‐ powiedział zielony, podchodząc do Was.
‐ No ba. ‐ odparł butnie Ork, krzyżując masywne ramiona na szerokiej piersi. ‐ Nie widać? My zawodowcy.
‐ Właśnie widzę. I zastanawia mnie, że tacy zawodowcy jak Wy nie mają teraz żadnej fuchy. Chcielibyście to zmienić?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Pewnie. Złotka zawsze się przyda, a ostatnio trochę za długo siedzim na dupach ‐ odpowiedział i popił piwkiem, gestem pokazując Zielonemu wolne krzesło, by sobie przysiadł.