Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Trzeba było tak od razu. ‐ mruknął i rzucił Ci pokaźną sakiewkę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zabrał ją i wrzucił do jakiejś swojej torby .

‐ Panowie wychodzimy .‐ po czym spojrzał na listę i spojrzał na kolejny cel ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No więc wyszliście i udaliście się do jednej z biedniejszych dzielnic mieszkalnych.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Hmm… to tutaj, nie wygląda jednak jakby był skory żeby płacić…‐ stwierdził idąc dalej do podanego miejsca ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś pod małą kamieniczkę jednorodzinną.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zapukał do jej drzwi frontowych, przygotowany żeby wbić but do środka tak żeby delikwent nie mógł ich w razie co zamknąć .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt nie odpowiedział i drzwi pewnie są dawno zamknięte.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Wyważcie drzwi .‐ stwierdził patrząc na swoich ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wyważyli je i dopiero teraz możesz wejść.

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Moje wszystkie postacie są milusie więc tu będę sku*wysynem XD//

Tak też zrobił, gdy był już w środku rozejrzał się po wnętrzu .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mała, nędzna izba stanowiąca połączenie kuchni i łazienki. W kącie stało palenisko, a obok niego łóżko. Do tego kilka szafek i brudna podłoga. To by było na tyle.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Milicja ! Mam nakaz ! Chodźże tu sku*wysynu !‐ krzyknął ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Coś, lub ktoś, nieznacznie poruszyło się pod kołdrą, w łóżku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Podszedł tam, złapał za kołdrę, zerwał ją po czym szybko się odsunął w bok .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Siedziała tam brudna i obdarta kobieta w jakichś łachmanach patrząca na Ciebie wystraszonym wzrokiem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Przyszliśmy zebrać podatki .‐ stwierdził ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokręciła przecząco głową, wyraźnie wystraszona.
‐ Nie, nie, nie. ‐ powtarzała. ‐ Mój mąż nie żyje, karczma i kuźnia upadły, więc jak mam zapłacić? ‐ spytała.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ To już nie moja sprawa, jeśli nie ma pieniędzy będziemy musieli donieść o tym kartelowi…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale oni mnie wtedy zabiją! ‐ powiedziała ze łzami, licząc, że wzbudzi w Tobie litość.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Śmierć jest czasem lepsza niż życie…‐ stwierdził przypominając sobie swoje dawne czasy sprzed przybycia do Verden ‐. Płać czym możesz albo im powiemy .