Wioska w Księstwie Ludzi

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Ah, rozumiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Mówił Ci ktoś kiedyś, że jesteś świetnym doradcą?
Max:
Udało się. Chyba, bowiem całe pole bitwy pokryła gęsta zasłona dymna, a wojownik nic nie powiedział, choć jego obuch uderzył raz o ziemię, a później jeszcze kilkukrotnie.
Bulwa:
//Dwa razy nie.//
Twoja słowa zrobiły na nim takie samo wrażenie, jak wcześniej. Ale chyba coś osiągnąłeś, tudzież Twoi kompani, bowiem kilka razy uderzył buławę w ziemię, lecz przez zasłonę dymną nie wiesz dlaczego.

[Kubeł1001]

bulorwas

Rozluźnił paski zbroi by ta zsunęła się podczas przemiany i korzystając z jeszcze późnej pory, zamienił się w wilkołaka.
Masz, pobaw się.
Powiedział do swojego “kompana” w duszy

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Hmm… Zrobił te dłonie jeszcze większe, aby przedostały się przez nią. No, te nieco dalej od niego, te bliżej zostawił w spokoju, a te dalej miały odciągać przeciwnika od dzikusa. Tym razem z toporkami do rzucania, które były gotowe do rzutu w jego stronę. Rzecz jasna starał się wyglądać na widza.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nie uznawał siebie jako doradcy, gdyż wolał bardziej naukowe metody. No i mu pozostało czekać i w miarę szybko zadziałać, jeżeli coś się popsuje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bulwa:
O dziwo, przemiana nie nadeszła.
Kiedy to ja chciałem się bawić, kazałeś mi wracać, odebrałeś kontrolę… Nie mam zamiaru pojawić się teraz, na Twoje żądanie, żeby walczyć z Twoimi wrogami. ‐ otrzymałeś odpowiedź, a gdyby nie zasłona dymna, to teraz najpewniej padłbyś martwy, przebity włócznią oponenta…
Max:
Nadal pewnie na takiego wyglądasz, zaś zbrojny uderzył swą buławą tylko raz, a później nie słychać było nic, co sugerowałoby że dał się złapać na Twoje sztuczki.
Vader:
Jak na razie chyba jest dobrze… Chyba, bo przez dym nic nie widzisz, ale nie słychać żadnych jęków bólu, wołań o pomoc, okrzyków zwycięstwa i tym podobnych… Taaak, radzi sobie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał więc w milczeniu.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

O, nie spodziewał się tego w zasadzie. No nic, czekał więc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Czekam na Bulwę, jakby co.//

[Kubeł1001]

bulorwas

Zmienił się więc tradycyjnym sposobem, wpadając w dziki, nieokiełznany szał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader, Max:
//No to ja znów Was pomijam, dopóki nie zaczniecie robić czegokolwiek innego.//
Bulwa:
To czy był dziki i nieokiełznany ciężko powiedzieć (bo GM’ujesz samego siebie), ale przynajmniej się przemieniłeś… Tylko czemu czułeś się po tym aż tak zmęczony, a w dodatku jakbyś miał za chwilę paść nieprzytomny, zaraz po tym jak pozbędziesz się całej zawartości żołądka i pęknie Ci głowa?

[Kubeł1001]

bulorwas

Ku*wa dzień. Korzystając z chwilowej potęgi zaszarżował na mężczyznę i postarał się mu urwać łeb/ Nie zważał na ból czy obrażenia, liczył się tylko to i wypicie jego krwi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ruszyłeś naprzód kilka kroków, dalej nie mogłeś. Nie, to nie był żaden ku*wa dzień, ale Twoje drugie ja, które wciąż miało Ci za złe ostatnią akcję i obecnie próbowało uprzykrzyć Ci życie tak mocno, jak tylko się da, poprzez wewnętrzną walkę o władzę nad ciałem. Jakby tego było mało, akcje Kruka chyba zawiodły, a dym zaczyna się przerzedzać.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//Wolę mieć pewność, ten mój widzi to że mgła powoli znika?

[Kubeł1001]

bulorwas

Jak nie chcesz pomóc, to się nie wpi*alaj!
Zakrzyczał wewnątrz łba i walczył przez chwilę, gdy osiągnął na tyle więlką przewage by móc się zmienić w człowieka, zrboił to.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, a do tej pory dym zdążył zniknąć, zaś Twój przeciwnik wyraźnie stracił cierpliwość, ponownie ciskając włócznią.

[Kubeł1001]

bulorwas

Odskoczył w bok, a potem odczekał sekundę i odskoczył jeszcze raz by nie dostać wracającą włócznią Poprawił zbroję i ponownie chwycił miecz gotowy do walki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wojownik wbił włócznie grotem w ziemię, dobył drugiego oręża i ruszył w Twoim kierunku, stąpając ciężko po kamiennym dziedzińcu.

[Kubeł1001]

bulorwas2

Zaciągnął się powietrzem, wstrzymał oddech i wystrzelił w przeciwnika potężną falę Czadu, która miała go przydusić i ogłuszyć. Zaraz potem skorzystał z okazji i z zamkniętymi ustami i nosem, ruszył na przeciwnika wykonując potężne uderzenie Od lewej górnej do PRawej dolnej części ciała (Czyli w lewy bark, tak by w razie przebicia wyjść prawym udem)

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile atak Magią się udał, to klasyka już zawiodła, gdyż zbroja skutecznie zatrzymała Twój atak, a on od razu machnął buławą znad głowy, aby roztrzaskać Twoją czaszkę.