Wioska w Księstwie Ludzi
-
-
Kuba1001Vader:
Więc co zrobisz? W końcu coś wypada…
Max:
‐ Ło sku*wesyn, a kto to Cię tak urządził, szefuńciu? ‐ zapytał jeden z Goblinów, najpewniej szefo szajki. ‐ Damy radę, wiadomo, ale przynajmniej z dzień będziesz nie do walki ani niczego innego.
Bulwa:
‐ Lepiej, niż się po Was spodziewałem, muszę przyznać. Do czego Ci to dziecko? -
-
-
-
-
-
Kuba1001
Gulasz:
//Szkoda tylko, że oni w trzech chłopa nie są w stanie zabrać tej magicznej włócz… Aaa, dobra, rozumiem.//
Bulwa:
‐ W takim razie zostawię Was samych, ale pamiętaj, aby zająć się też raportem z postępów dla dowództwa. ‐ powiedział i odszedł, Ty zaś poczułeś, że Twoja nowa służka chyba zaczyna się budzić.
Max:
‐ Chyba ku*wa mówię, że ani do walki, ani do niczego innego, nie?
Vader:
//No dobra, w takim razie proponuję, żebyś zaczekał, aż przybędą Twoi kompani lub Krzyżowcy, dobres?// -
-
-
-
-
-
Kuba1001
Max:
Ich metody były prymitywne i bolesne, a najwidoczniej cierpienia jakich Ci przyprawiły, tylko je bawiły. Na szczęście nie byli jedynie sadystami i prymitywami, ale wykwalifikowanymi medykami, toteż po kilku kwadransach zakończyły swoje zabiegi, a Ty byłeś cały i zdrowy, a przynajmniej dopóki nie zaczniesz walki lub innych, męczących zajęć.
Bulwa:
//Było nazwać postać Diego. Albo Gomez. Albo nie nazywać jej w ogóle :V//
Nie zatrzymałeś, najwidoczniej Mag i jego Golem mieli ważniejsze i/lub ciekawsze rzeczy do roboty, niż dbanie o Twoją nową podopieczną, skoro ją schwytałeś, to sam powinieneś się nią zająć.
Początkowo była oszołomiona, ale po chwili odzyskała jasność umysłu i, widząc Ciebie, Nieumarłych, Szkielety, Nekromantów, Orków, Magów Ognia, Gobliny i wiele więcej okropieństw, zwyczajnie wpadła w przerażenie, które przybrało formę przeraźliwego krzyku, jaki z pewnością słychać było daleko stąd, co wzbudziło również uwagę większości zgromadzonych tu istot, może poza Nieumarłymi i Szkieletami, ich nie obchodziło nic, jak to na ożywieńców przystało. -
-
-
Kuba1001
Max:
‐ My nie wiemy, ale pewnie ta, pytaj się innych. ‐ odparł Goblin, pociągając łyk jakiegoś napoju, a bynajmniej nie była to woda bądź sok, z manierki, podając ją potem reszcie. Gdy zatoczyła krąg i wróciła do niego, podał ją też Tobie, wstrząsając lekko, żeby upewnić Cię, że coś jest w środku. Tylko czy warto?
Bulwa:
Udało Ci się, ale wciąż miała wolne ręce, toteż najpierw okładała Cię nimi po plecach i głowie, a gdy dało to absolutnie nic, wyjęła sobie knebel z ust i ponownie zaczęła krzyczeć.
‐ Ku*wa, ucisz ją, ja pie**olę. ‐ odparł najpierw tamten i zamyślił się. ‐ A ona jest Twoja czy dałeś ją tu do innych jeńców? ‐ zapytał, wskazując na stłoczonych w jednym miejscu chłopów, mężczyzny i kobiety. -
-
-
Kuba1001
Bulwa:
Przez jakiś czas dalej próbowała krzyczeć i się miotać, ale po jakimś czasie, gdy zdała sobie sprawę, że to bezcelowe, jedynie płakała, skulona w pozycji embrionalnej.
‐ Ku*wa, przeje**łem ostatnio tyle złota w kości, że chętnie się nią zajmę. ‐ powiedział Ork, wyciągając dłoń po złoto.
Max:
ZIelony debil zarechotał, ale nie namawiał Cię. Jeśli chodzi o lokum, wypadałoby pytać jednego z orczych strażników, to pewniejsze źródła informacji niż więźniowie, Szkielety bądź Nieumarli.
