Zaginiony Dwór
-
-Dużo ich tam? Jest jakaś nagroda za usunięcie ich?-
-
- A ja nie wiem, pani kochana, ja nawet nosa z wioski nie wyściubiam, nie te lata. Młodych się pani popyta, oni czasem do miasta jeżdżą, żeby coś kupić albo sprzedać, może coś więcej powiedzą?
-
-Dziękuję za wszystko- powiedziała Aurora i zaczęła rozglądać się po karczmie za kimś “młodym” jak to ujął karczmarz, nadal trzymając nietknięty kufel
-
Takich chłopów było wielu, a Ty miałaś przeczucie, że każdy bez wahania pójdzie z Tobą wszędzie, nawet na cmentarz nocą.
-
Aurora podeszła do stolika z największą ilością chłopów i postawiła kufel na tymże stoliku - Potrzebuję mężczyzn, którzy pomogą damie w potrzebie oczyścić cmentarz- powiedziała
-
Choć Twoje przybycie i ogółem aparycja zrobiły na nich niemałe wrażenie, to gdy była mowa o cmentarzu, niektórzy nieco zbledli i wytracili animusz.
- A z czego trzeba byłoby oczyścić? - zapytał jeden, pewnie wciąż mając nadzieję, że chodzi o jakieś śmieci i tym podobne, oni też musieli wiedzieć, co czai się na cmentarzu. -
-Z ghuli. Nie chcę, aby beszcześciły grób mojej znajomej-
-
- Pewnie już dawno ją zeżarły. - odparł jeden z chłopów, co chciała powiedzieć pewnie też reszta, ale woleli sobie odpuścić, za bardzo liczyli na Twoją obecność przy stoliku. - A na Ghule to Paladyna potrzeba, co tam zwykły chłop może?
-
-W takim razie czemu jeszcze żaden tu nie zawitał?-
-
- Oni to pewnie ważniejsze sprawy mają, a jak nikt na cmentarz nie chodzi, to nic się złego nie dzieje, proste. Ale może kiedyś się pojawią? Kto ich tam wie, panów rycerzy? - zapytał nostalgicznie i splunął, nie wiedziałaś, czy przez swoją chłopską powierzchowność czy może nie przepadał za rycerstwem i Paladynami. A może oba na raz.
-
Aurora zostawiła kufel na stole i wyszła na zewnątrz
-
Jak na razie żaden nie rzucił się za Tobą w pogoń, dla ludzi ciągle narażonych na śmierć w wyniku ataku bandytów, dzikich zwierząt, potworów, żołnierzy jakiejś strony konfliktu czy choćby głodu lub choroby, instynkt samozachowawczy wciąż coś znaczył, potrafili choćby i swoimi prostymi, chłopskimi umysłami, wykalkulować, kiedy opłaca im się nadstawiać skórę, a kiedy powinni zwyczajnie odpuścić.
-
Aurora rozejrzała się za drogą prowadzącą na cmentarz
-
Chłopi mówili, że jest w pobliżu miasta, a to zawsze jakaś wskazówka. Gorzej, że nie wiedziałaś, gdzie jest to całe miasto, przez co albo zapytasz kogoś o drogę, albo znów będziesz błądzić gościńcami, szlakami i traktami, aby znaleźć właściwą drogę na miejsce.
-
Aurora rozejrzała się za kimś, kto wyglądał wystarczająco inteligentnie, aby udzielić jej informacji
-
Inteligencja nie miała tu nic do rzeczy, wystarczyło zapytać jakąkolwiek osobę, która kiedyś była w mieście, a tych tu pewnie nie brakowało. A doświadczenie podpowiadało Ci, że pytanie o drogę zawistnych kobiet to raczej zły pomysł.
-
Faktycznie, nie chciała dostać łatki hieny cmentarnej. Aurora podeszła do jakiegoś chłopa -Czy będziesz tak miły i wskażesz mi drogę do miasta, w którym znajduje się cmentarz?-
-
- Niedługo będzie zmierzchać… Na pewno chcesz ruszać teraz? - zapytał, ale było widać, że jest gotów się z Tobą wybrać, jak na młodego, silnego, pożądliwego i głupiego wieśniaka przystało.
-
-Racja- powiedziała i spróbowała wydedukować, gdzie można znaleźć miejsce do spania w tej wiosce
-
Karczma nie wyglądała na taką, która oferowała pokoje gościnne, powstała tylko na potrzeby mieszkańców tego jednego sioła, więc na pewno nie tam. Pozostaje liczyć na gościnność jednego z chłopów w jego chacie.
