Dekapolis

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Do Nordów bardziej.
Ruszył za nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak nasz wcale nie taki Niziołek dotarł na miejsce. Zimno.

Gdy dotarłeś na dół, oni już byli w trakcie zamawiania trunków, a także zatrzymali karczmarza, żebyś i Ty mógł coś wybrać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Bardzo zimno. Niziołek od razu ruszył na ostatnią znaną pozycję Nordów.

‐To samo, co oni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czyli do tundry, a tutaj masz już szerokie pole do popisu. A właściwie to szeroki pas terenu do przeszukania.

Skinął głową, a że oni zapłacili, to od razu odszedł i po chwili wrócił z trzema kuflami ciepłego piwa z miodem i malinami, na rozgrzanie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
Ciężko będzie nie zauważyć gigantycznego sku*wola wędrującego tym terenem.

Krasnoludek
Zasiadł do swoich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważenie to jedno, ale równie dobrze mogą pozwolić Ci iść dalej i Cię oleją.

Swoi byli bardziej zajęci swoimi kuflami, co zamanifestowali w dość dosadny i oczywisty sposób.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
Jakoś to będzie, najpierw trzeba wpaść na jakiś trop.

Krasnoludek
Sam łyknął ten trunek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tropów akurat jest tu masa, ale przeważnie różnorakiej zwierzyny.

Było dobre, słodkie i przede wszystkim ‐ rozgrzewające, co stanowiło przyjemną odmianę od aury panującej na zewnątrz, skąd wróciłeś. Po chwili karczmarz dostarczył Wam też po kieliszku, butelce wódki i kuflu piwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
No cóż, trzeba wędrować i szukać.

Krasnolud
‐Jeżeli miałbym kiedyś zostać przez wichurę uwięziony w jakimś budynku, to byłaby ta karczma…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jakbym mógł, to bym stąd w ogóle nie wychodził. ‐ powiedział Grollo.
‐ Ale przecież nie wychodzisz. ‐ odrzekł Drollo, zaś później obaj zaśmiali się i wzięli za piwo.

Na ślady może i nie trafiłeś, ale na namiot ze skóry reniferów już jak najbardziej. A w okolicy tylko jedna banda popie**oleńców mieszka w taki sposób.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sam również kontynuował.

NIe miał jak zapukać w namiot, więc zapukał w swój pancerz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poły namiotu rozdzieliły się, gdy ktoś najpierw włożył tam ostrze topora, a później wyjrzał. Był to definitywnie Nord, z pewnością zdziwiony Twoim widokiem i gotów do walki, gdybyś okazał jakieś wrogie zamiary.

Obaliliście piwa, co było właściwie rozgrzewką: Teraz wzięliście się za coś mocniejszego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐Bądź pozdrowiony, przybywam jako przyjaciel, nie wróg. Czy możesz mi powiedzieć, gdzie znajdę Wulfgara, lub jego sojuszników?

Krasnolud
Jak oni pili, to on też.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ano pili, a skończyli, gdy i alkoholu zabrakło.

‐ A kim Ty, ku*wa, w ogóle jesteś, hę? ‐ spytał. Widać, że Nordowie nie należeli do tych ufnych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐Posłaniec. Żadnych powiązań z Dekapolis i resztą tych miast.

Krasnolud
‐To ten, to może mały konkurs?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Popatrzyli na Ciebie, chcąc abyś rozwinął tę myśl, która z pewnością ich zainteresowała.

‐ Jak nie od nich to niby czyim jesteś posłańcem?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mam kuszę, a obok rozciągają się tereny pełne dzikiej zwierzyny…

Niziołek
‐Jestem posłańcem IMP i Profesora. Jestem tym, który chce wręczyć Wulfgarowi zaproszenie bezpośrednio do jego rąk.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Przejdź, ku*wa, do konkretów, a nie pie**olisz. ‐ warknął Drollo, nie chcąc czekać zbyt długo na kolejny alkohol.

‐ Nie mam pojęcia o kim, na Tempusa, mówisz. ‐ odparł, gdyż zapewne wiedza o tej organizacji i jej twórcy nigdy tu nie dotarła.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie musisz o tym wiedzieć, gdyż i tak nie ujawniam szczegółów. Proszę jedynie o wskazanie drogi do tego Norda.

Krasnolud
‐Spokojnie Drollo. Trzeba budować napięcie.
Odchrząknął.
‐Polowanie ekstremalne. Kto więcej zabije i więcej na tym zarobi, przegrani przez tydzień stawiają mu kolejki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przyjęli ten pomysł ze sporem entuzjazmem, dopóki nie uświadomili sobie jednego:
‐ Chcesz nas, ku*wa, orżnąć, bo my wojownicy, a nie myśliwi! ‐ krzyknął Grollo.

‐ Ta, jasne. Jak na moje to przysłali Cię ci z Dekapolis, pewnie na przeszpiegi. ‐ odparł, wracając do namiotu.