Dekapolis
-
Vader0PLKrasnolud
‐Czy podczas schodzenia na dół mogę ostrzeliwać Nordów? Bo ani tego, ani tego nie chciałbym sobie odpuścić.
‐Raz z nimi jem przy stole, raz ratują mnie przed śmiercią, a raz mam wbijać im młot w głowę. Ciężki żywot KrasnoludaMag
Kiwnął głową na znak zgody, a jeżeli dostał pozwolenie, to opuścił pomieszczenie i ruszył po strawę. -
Kuba1001Pokiwał głową i zaczął wyznaczać Wam pozycje. Jeśli chcesz zostać z innymi kusznikami, to Twoja jest tutaj, na skalnej półce, nieopodal głównego wejścia w góry.
Tak też się stało. Po chwili otrzymałeś nie tylko solidny, ciepły, a przy tym nawet smaczny posiłek, ale również osobną kwaterę z kompletem ciepłych skór na posłaniu, abyś mógł odpocząć po trudach wędrówki.
-
-
Kuba1001
Wraz z Tobą zostali też inni kusznicy, łącznie tuzin Krasnoluda, którzy zaczęli sprawdzać bądź ładować broń, acz poza tym wyjęli też sprytnie schowane przed wymarszem z Dekapolis kości, karty, piersiówki alkoholu lub bardziej konkretny prowiant, w rodzaju wędzonych ryb czy kiełbas. Dobrze wiedzieli, że będzie to długa warta, więc zadbali nawet o rozpalenie ognisk.
Obudzono Cię, gdy na zewnątrz było już ciemno, a mrok w obozie i wokół niego rozświetlały jedynie ustawione w równych ostępach pochodnie bądź rozpalane przez żołnierzy ogniska. Może to równie dobrze oznaczać noc, jak i popołudnie w tych rejonach.
-
-
Kuba1001
Jeden z żołnierzy Krzyżowców zaprowadził Cię, o dziwo, nie do kwatery komtura, ale przed bramę, gdzie już ustawiał się oddział złożony z ciężkozbrojnych piechurów i kuszników, do którego najwidoczniej powinieneś dołączyć.
Lekturę o Yeti przerwał Ci jakiś hałas na pierwszej linii, ale nie zauważyłeś nic ciekawego. Dopiero kilkanaście minut później z tundry wysypały się strzały na pozycje pozostałych Krasnoludów, a do ataku ruszyły zastępy Lodowych Szkieletów i Nordów, a wraz z nimi kroczyły też Żywiołaki Lodu i Lodowe Golemy.
-
-
Kuba1001
Na czoło oddziału wystąpiła typowa konserwa, jeden z elitarnych ciężkozbrojnych piechurów, najpewniej pełnoprawny zakonnik i Krzyżowiec Argentu we własnej osobie.
‐ Idziemy pozbyć się tego ścierwa. ‐ odparł gniewnie i dość ogólnikowo, dopiero potem rozwijając temat. ‐ Mamy potwierdzone informacje od jednego z nordyckich zdrajców. Wiemy, gdzie mają bazę, z której zaopatrują swoich wojowników w rejonie całego Dekapolu. Sprawdzimy, ile w tym prawdy, i zaatakujemy, sami lub z posiłkami.Trafiłeś trzykrotnie, choć tylko jeden strzał możesz uznać za udany, ponieważ ten trafił jednego z rosłych wojowników prosto w pierś. Drugi bełt odbił się od ciała Żywiołaka Lodu, a ostatni utkwił w ramieniu Lodowego Golema, nie robiąc mu większych szkód. Jeśli chodzi o walkę, to lepiej wyjdzie Ci dalsze strzelanie lub pobiegnięcie na pierwszą linę, ponieważ znajdujący się tam żołnierze mają broń białą i zaczęli już walkę z atakującymi, Wy macie ich wspierać z daleka swoimi kuszami lub zorganizować kolejną linię obrony, gdyby tamci zostali pokonani.
-
-
Kuba1001
I tak też wyruszyliście w mrok i zawieję tundry, licząc na ominięcie wrogich czujek, patroli, dzikich zwierząt i potworów. Wasz cel, niewielkie obozowisko w widłach rzek, z czego jedna była skuta lodem, a druga wciąż płynęła mroźnym i rwącym strumieniem, na skraju pobliskiej tundry. Ciężko ocenić coś więcej, głównie przez padający śnieg, mrok i resztę czynników zmniejszających widoczność.
Zabiłeś kolejnego Norda i trzy Szkielety, a więc całkiem nieźle. Na tym chyba koniec pozytywnych informacji, bowiem kończą Ci się bełty, a wróg napiera coraz bardziej, co widać po tym, że pierwsza linia obrońców zaczyna się załamywać i wycofywać lub wprost uciekać.
-
-
Kuba1001
No właśnie nie kroczył, bo musieliście się zatrzymać, aby obmyślić strategię zdobycia obozu tak, aby tamci nie zaalarmowali reszty, żeby można go było zrabować, obsadzić wojskami Argentu i zgotować Nordom konkretnie paskudną niespodziankę.
A jakże, bo tuż za ostatnimi uciekinierami z pierwszej linii wbiegły pierwsze Lodowe Szkielety, bez jakiegokolwiek zastanowienia rzucając się ze swoją bronią, jednoręcznymi mieczami, toporami, buławami i tym podobnymi, na Wasze szeregi.
-
-
Kuba1001
‐ Jesteś w stanie wysłać tam coś na kształt łańcuchu piorunów? Rozumiesz, pocisk, który zgładzi jednego, przeskoczy od razu na kolejnego i tak dalej, do wybicia wszystkich lub chociaż większości z nich? ‐ zapytał Cię jeden z żołnierzy, podczas gdy reszta wciąż głowiła się nad planem bez ewentualnego użycia Magii. Najwidoczniej mieli Cię zamiar trzymać w rezerwie, jako niespodziankę, choć mogło też chodzić o to, że podobno wróciłeś z niewoli Nordów i zwyczajnie Ci nie ufali…
Roztrzaskałeś mu miednicę, co byłoby przyczyną niewyobrażalnego bólu, gdybyś zrobił mu to za życia. Niemniej, wystarczyło, aby go zranić, choć nie zabić. Natomiast drugi cios w pełni się powiódł, nawet za bardzo, ponieważ Twój cios połamał żebra kreatury, ale jednocześnie utkwił w środku. Na domiar złego ta nadal żyła, zbliżał się do Ciebie też ten zraniony wcześniej Szkielet.
-
-
Kuba1001
‐ To chyba najlepsze co mamy… Poczekaj, aż reszta się ustawi i zajmie pozycje. ‐ powiedział dowódca i rozesłał pozostałych na ich miejsca, choć nie uśmiechało im się to, pewnie obawiali się, że im oberwie się rykoszetem. Niemniej, po kilkunastu minutach stojący obok Ciebie Krzyżowiec skinął głową, samemu dobywając broni. Pora zacząć przedstawienie.
Udało Ci się, jednocześnie zdołałeś go zgładzić. Został tylko ten ranny, który rzucił się na Ciebie, tnąc szeroko dwoma mieczami.
-
Vader0PL
Perun Ward
Kiwnął głową na znak zrozumienia, po czym ustawił odpowiednio laskę, w kierunku, gdzie powinni być wrodzy Nordowie. Teraz pora tylko na to piękne zaklęcie, które sprowadzało się właśnie do tego śmiercionośnego łańcucha Magii Elektryczności. Brzmiało inaczej głównie przez to, że działał na ślepo, więc nie wiedział, jak długo musi się utrzymać i ilu ludzi obejmie. Dlatego też wziął te, gdyż było najbardziej uniwersalnym.
‐Uty’s’vi muhem’i’li’ma Vror’w.Folgar “Piorun” Hunderias
Skoro ten ciął mieczami, to Krasnolud to spróbował przyblokować trzonem swojego młota. Po czym zadał mu kontrę w klatkę piersiową wroga. -
Kuba1001
Z Twojego kostura wyleciała błyskawica, która trafiła pierwszego ze strażników prosto w pierś, a nim umarł, padając w konwulsjach na śnieg, przeskoczyła ona na kolejnego wojownika Nordów, jeszcze jednego i przynajmniej sześciu innych. Dopiero na tym ostatnim brakowało już celu, w który mogłaby uderzyć, więc trafiła w najbliższe drzewo. Po początkowym szoku, Nordowie zaczęli szykować się do obrony, a Krzyżowcy ruszyli na nich.
Wszystko się powiodło i miałeś dzięki temu przed sobą jedynie kupkę kości, a nie pełnoprawnego wojownika, jakim był wcześniej. Niestety, na jednego zabitego oponenta przypadało przynajmniej dwóch lub nawet trzech innych, więc wątpliwe, żebyście zdołali utrzymać te pozycje.
-
Vader0PL
Perun Ward
Również opuścił swoją pozycję i skierował się na przeciwników. Przy okazji starał się zrozumieć, jaki tutaj panuje układ sił. Znaczy się, czy zdobyli przewagę, czy jeszcze walczyli w wyrównanej walce.Folgar “Piorun” Hunderias
To było wiadome od samego początku. Starał się utrzymać przy życiu, jednakże nie zamierzał ginąć na tej pozycji. Zawołał więc do tyłu.
‐Chłopaki, może by tak przegrupowanie?! -
Kuba1001
Jak na razie spychaliście Nordów do obozu, w widły rzek, gdzie najpewniej ich zmasakrujecie, ale nie możesz mieć pewności, że Ci wojownicy, których widzisz, to wszyscy, jakimi dysponują.
‐ Tarcze! ‐ odkrzyknął w odpowiedzi inny brodacz, formując razem z kompanami zasłonę, za którą mógłbyś się skryć wraz z resztą i powoli wycofywać na lepsze pozycje, nie bojąc się, że przypadkiem zginiecie.
