Imalin
-
Karczma położona na nadbrzeżu miała tylko jedną klientelę, czyli wilki morskie. Było ich tu łącznie około pięćdziesięciu, przedstawicieli wielu ras, ale prawie wyłącznie mężczyzn, kobiety na pokładzie przynosiły bowiem pecha. Niektórzy byli zwykłymi handlarzami, ale reszta wyglądała na takich, jakich potrzebujesz: Uzbrojonych po zęby, z bliznami i szramami po licznych walkach, zaciętym wyrazem twarzy. Prawdziwi najemnicy, kaprzy w służbie miasta lub Cesarstwa, łowcy piratów i tym podobni.
Skinął głową i wrócił do Orka, tam gdzie jego miejsce, czyli pośród innych najemników, bo Hobbit właśnie wrócił.
- Niedaleko jest karczma należąca do Gildii. Chyba największa i najlepsza w mieście, nie powinno być problemów z zakwaterowaniem. - powiedział do Ciebie i zamilknął na chwilę. - O czym rozmawiałeś ze swoim najemnikiem? -
Severus Slitch
W pierwszej kolejności podszedł do barmana, nie zamierzał zaczynać z wejścia.Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi.
- Nie uwierzysz mi przyjacielu, chociażbym otrzymałbym nawet potwierdzenie w tej sprawie od najwyższych władz tego państwa! Ale, jeżeli potrafisz zachować tajemnicę, to mogę ci zdradzić. - Nachylił się tak, żeby słyszał go tylko Hobbit, nikt więcej. - Zapytał się, czy gdyby zniknąłby na jakiś czas w burdelu, to czy by mi to przeszkadzało. -
- Co podać? - zagadnął Cię pełniący tę funkcję Krasnolud. Jak mogłeś zauważyć, stał na niewielkiej beczce, bez tego tylko jego głowa wystawałaby nad ladę, w najlepszym przypadku.
Niziołek początkowo był zdziwiony Twoimi słowami, ale gdy przeszedłeś do puenty, zaśmiał się serdecznie, klepiąc się po wydatnym brzuszysku.
- Prawie jakbym słyszał moich najemników przy każdym postoju w większym mieście. Ci to są jednak wszyscy tacy sami, psy wojny… Twój człowiek, Twoja sprawa, ale nie będzie on nam chyba potrzebny. Moi ludzie w zupełności wystarczą do ochrony naszego dobytku, a i tak rozstawimy się na targu dopiero jutro, jeszcze o świcie, teraz pewnie nie ma już miejsc, a jeśli są to raczej kiepskie. -
Severus Slitch
- Bardziej zastanawiam się, czy mógłbym rzucić ogłoszenie.Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
- Więc pewnie się ucieszy, jeżeli się zdecyduje. Wiesz, jak to jest. Mówią, że zrobią, a później nie robią. -
- Byle nie matrymonialne, takich miałem tu już dość.
Pokiwał głową, a po chwili podróży ulicami miasta znaleźliście się pod wspomnianą przez Hobbita karczmą, “Pod Hebanową Galerą”, która już samym wyglądem zewnętrznym mogłaby ugruntować swoją pozycję jako najlepszego przybytku tego typu w całym mieście. Nic dziwnego, skoro stoi za tym kapitał Gildii Kupców…
-
Severus Slitch
Pokiwał głową, zgadzając się, po czym się odwrócił do reszty. Zaczął, dosyć głośno.
- Czy mógłbym takim wilkom morskim, jak wam, wzbudzić zainteresowanie?Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
Takie to już było życie.
- No, tutaj pokoje to muszą być znacznie lepsze, niż przy przydrożnej karczmie. -
Ciężko było Ci przekrzyczeć panujący w karczmie zgiełk i hałas, miałeś nawet wrażenie, że niektórzy umyślnie mówią teraz lub śpiewają szanty dużo głośniej, byleby tylko nie dać Ci dojść do głosu. Jednakże osoby siedzące przy kilku najbliższych stolikach zwróciły na Ciebie uwagę.
Hobbit pokiwał głową i zatarł ręce, nie mógł się pewnie doczekać, aż wreszcie będzie mógł odpocząć w jakichś porządnych warunkach, nie to co podczas podróży z siedziby gildii do miasta. Wydał kilka krótkich poleceń swoim ludziom i sam wszedł do karczmy.
-
Severus Slitch
Na szczęście umiał mówić głośno i wyraźnie, koniec końców wydawał rozkazy załodze nawet podczas gwałtownych sztormów. Bez tego by nie przeżyli.
- Znajduje się okazja, tuż przed wami, żebyście się wzbogacili i chodzili z kieszeniami pełnymi złota i innych drogocennych materiałów, a nawet, jeżeli taka jest wasza wola, możecie kupić złoty bar barmanowi. Pytanie jest tylko jedno. Który z was jest na tyle odważny, żeby zaatakować okręty Nordów z towarami, które zdobyli podczas wojny?Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
Ruszył za nim, w wiadomym celu. -
- Bij Norda skurwysyna! - wydarło się z jednego ze stolików, przy którym zasiadały same Krasnoludy, łącznie sześciu brodaczy. Ten który to krzyknął, dla podkreślenia swoich słów wbił jeszcze swój dwuręczny topór w stół, roztrzaskując go na dwie części.
Sądząc po wyrazie twarzy innych, nie znajdziesz tu wielu chętnych, ale kilku wciąż się waha, bo z jednej strony jest wizja wielkich łupów, a z innej śmierć w walce z groźnymi wojownikami z mroźnego południa. Masz jeszcze okazję, żeby przekonać garstkę tych niezdecydowanych.Hobbit mógł mówić, co chciał, Ty musiałeś zobaczyć to na własne oczy, żeby uwierzyć. W życiu zatrzymałeś się w niejednej karczmie, od tych w rodzimym Gilgasz, przez te Linest czy rozmaite przydrożne przybytki, gdzie musiałeś odpocząć podczas podróży. Jednak tutaj… Tamte karczmy do fundamentów tej nie dorastały. Sam parter był dwukrotnie większy od tego, jaki zwykle spotykałeś. Stoliki i stoły były większe, a krzesła wygodniejsze, wszystkie meble wykonane z wysokogatunkowego drewna. Kontuar, stojący za nim barman i szafka pełna alkoholi były raczej niezmienne, ale pewnym jest, że znajdziesz tu najlepsze trunki z całego kontynentu. Albo kontynentów. Były też osobne stoliki do gry w kości i karty. Z kuchni unosiły się smakowite wonie różnorakich potraw, o wiele lepszych, niż jakieś tam pieczenie, gulasze i inne tego typu przysmaki, którymi zwykle się raczyłeś. Klientela też był na poziomie, ale nie ma co się dziwić, to pracownicy Gildii Kupców. Dopełniała tego obsługa, czyli zgrabne i bardzo urodziwe kelnerki w kusych uniformach, podkreślających to i owo, głównie kobiety i Elfki, a także ochroniarze i strażnicy rozmaitych ras, pilnujący porządku. Były też schody prowadzące na piętro oraz drzwi do kuchni, piwnicy i osobnego pomieszczenia, sądząc po dźwięku toastów, sprośnych śpiewów i mordobicia od czasu do czasu, tam stołowała się część najemników w służbie zgromadzonych tu kupców.
-
Severus Slitch
- Można się spodziewać walki, jednakże nie powinno być jej dużo - kontynuował. - Jesteśmy w stanie poważnie uszkodzić okręty, na których trzymają swoich wojowników, a następnie uderzyć w ich statki z łupami. Na takich nie ma dużo straży, gdyż nie mogłyby wtedy transportować całych gór łupów, które zdobyli na nas. Wystarczy spojrzeć! To takie same ryzyko, co zatrudnienie pracownika w swojej pracy, a nie jak pójście na wojnę z łyżką!Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
Rozejrzał się.
- Na prawdę bardzo ładnie się prezentuje, to trzeba przyznać. Szkoda, że nie mam porównania z taką klasą! - Tutaj wskazał na głowę, dając do zrozumienia, że nie pamięta żadnych innych placówek tego typu. -
- Bratko mnie te skurwesyny ubili, jak żeśmy pod Dekapolem jeszcze walczyli. Ja to pójdę i nawet za darmo bym mógł toporzyskiem machać, daj tylko, kapitańciu, piwa i żarcia, żeby mnie siła nie opuściła. - powiedział Krasnolud, który przed chwilą zniszczył karczemny mebel, a pięciu jego kompanów dołączyło do niego, dając Ci tuzin niewysokiego, ale silnego, bitnego i doświadczonego, brodatego żołnierza. Niestety, reszta rekrutów nie zapowiada się równie dobrze, było ich co prawda więcej, bo ośmiu, ale wszyscy wyglądali na typowych rzezimieszków, których skusiły jedynie łupy i przed którymi dobrze by było trzymać wszystko, co cenne, pod kluczem.
Hobbit zaśmiał się, klepiąc Cię po plecach, a później ruszył wprost do kontuaru. Jak na typowego przedstawiciela swojej rasy przystało, gdy mógł wreszcie zjeść ciepły i bardzo obfity posiłek, z dodatkiem piwa, fajkowego ziela i muzyki, wszystko i wszyscy inni schodziło na dalszy plan.
-
Severus Slitch
Takie przypadki zawsze umierają dosyć szybko, bo nie trzymają się zasad, ale Severus wiedział, że będzie musiał uważać na swoje własności. Wyciągnął kałamarz, pióro i papier.
- Chętnych proszę o wpisanie się na listę. Po tym udamy się do mojego okrętu.Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
Sam też postanowił mu dotrzymać towarzystwa, chociaż po trochę obawiał się zawyżonych cen tego lokalu. -
Tak jak mogłeś się spodziewać, jedynie Krasnoludy były piśmienne, więc gdy postawili grube i niemalże kwadratowe litery swego pisma na papierze, pozostali ograniczyli się do narysowania iksów czy tym podobnych znaków.
Cena za luksusy nigdy nie jest niska. Tutaj zaś nie było cennika, więc o wszystko musisz wypytać karczmarza, który akurat skończył obsługiwać Hobbita, najwidoczniej był tu stałym klientem, skoro mieszek złota i krótkie “To co zawsze” wystarczyło za minuty rozmawiania o cenach i szczegółach zamówienia.
-
Severus Slitch
- Jeżeli formalności mamy już za sobą, to proszę za mną - powiedział, zwijając pergamin. - Pora zaprezentować wam Siega.
Po tej krótkiej prezentacji udał się ku wyjściu, licząc na to, że reszta pójdzie za nim.Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
W zamyśleniu wyciągnął swoją sakiewkę i spróbował wyrównać jego wielkość z tym, co przed chwilą dał Hobbit. I jeżeli jeszcze był gdzieś obok, zwrócił się do niego.
- Jeżeli zamówię to, co ty, to uznasz to za nietaktowne? -
Udali się na miejsce, a na wszystkich okręt wzbudził niemałe wrażenie, ale to pewnie dlatego, że nie widzieli w życiu ich zbyt wiele.
- O ile dasz radę tyle zjeść to nie. - odparł i udał się do jednego ze stolików w tej części karczmy, gdzie przesiadywali najbardziej prominentni członkowie Gildii Kupców.
-
Severus Slitch
Może i była taka prawda. Jednak, pozostało mu zebrać drużynę nowych marynarzy na Siega, po czym przekazał ich w ręce pierwszego oficera, który miał się nimi już zająć. Samemu udał się do sternika.
- Wszystko gra? Możemy ruszać przeciwko Nordom?Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
Przemyślał sprawę, po czym zamówił połowę tego, co Hobbit. A przynajmniej takie złożył zamówienie, na koniec kładąc sakiewkę na blacie. Samo zamówienie zakończył słowami, że:
- Jeżeli coś schrzaniłem, to wybacz. Jeszcze mnie męczy ten uraz w głowę. -
- Jeśli ten staruch nie spartaczył roboty i wszystko jest tak cacy, jak mówił, to jak najbardziej. - odparł, a wcześniej pierwszy oficer mruknął coś o losie gorszym od śmierci, gdy dostał pod swoją opiekę kolejną partię szczurów lądowych.
Barman był wyrozumiały, musiał być, jeśli każdy jego klient mógł w jeden dzień wyrzucić go na bruk i zastąpić kimś innym, bardziej uprzejmym. Hobbit, mimo że zamówił więcej, dostał swój posiłek szybciej, ale nie ma co się dziwić, w pozycji Gildii stoi o wiele wyżej od Ciebie i jest tu stałym bywalcem. Tobie zaś przypadło to samo, co jemu, za o połowę mniejszą cenę, czyli duży talerz, w którego poszczególnych częściach była kasza ze schabem, warzywami i sosem śmietanowym, dalej ziemniaki z jakimś ciemnym sosem i polędwiczkami, a do tego miska pełna zupy z warzywami i mięsem, kucharz nie poskąpił Ci “z dna gara”. Do tego kufel piwa i kieliszek wina, na trawienie, pół bochna chleba i dwa udka z kurczaka.
-
Severus Slitch
- No to wypływamy - rzucił rozkaz, a następnie stanął obok sternika, obserwując pokład i własną załogę. To było to. Mógł być szpiegiem, przemytnikiem i czasami zabójcą, ale był w pierwszej kolejności kapitanem. Jego domem był okręt i właśnie tutaj wolał przebywać. Bo ponad wszystko, na lądzie jest chujowo z tymi wszystkimi zasadzkami, pytaniami przy bramie i lichwiarzami. A na otwartych wodach nie dało się go znowu tak łatwo zaskoczyć, bo wszystko dało się zauważyć na horyzoncie, zanim pojawi się to bliżej.Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
Przypomniały mu się lepsze czasy, kiedy stacjonował w swoim kochanym Gligasz, w sklepie z dywanami. Takie obiadki to były na rodzinnych spotkaniach i chociaż były tylko raz do roku, to i tak czekało się na nie, nawet, jeżeli wydarzyły się zaledwie tydzień temu. Zanim jednak pojedyncza łza spłynęła po policzku szpiega bandytów, to ten zasiadł przy stole i zabrał się za jedzenie, topiąc wspomnienia w ciepłym jedzeniu. -
A więc wypłynęliście.
//Zmiana tematu. Możesz zacząć na swoim brygu.//Mimo sporego apetytu trochę czasu zajęło, nim uporałeś się z zawartością swoich misek i talerzy. Jak zorientowałeś się po krótkim rzuceniu okiem na karczmę, Hobbit skończył już dawno i obecnie pykał z fajki, a gdy Wasz wzrok się spotkał, skinął na Ciebie, abyś podszedł.
-
Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi
Korzystając z zaproszenia, zbliżył się do Hobbita.
- Miejsce jest nieziemskie, z pewnością pozwolę sobie zapełnić nim pustkę w swojej pamięci - zaczął, delikatnie się uśmiechając.
