Miasto Imperawes

[Kubeł1001]

Vader0PL

Na te słowa jedynie wyciągnął swój stary klucz i oddał go Polomonowi.
‐Proszę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odebrał go od Ciebie, a więc to już właściwie tyle, jeśli chodzi o formalności. Pozostaje tylko zabrać to, co z kolei on Ci wręczył, i odejść.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I to też zrobił, ruszając z nowym dobytkiem do laboratorium. Tam też zamierzał przenieść skrzynie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Laboratorium nie odbiegało gabarytami, wyglądem czy wyposażeniem od tamtego, które spłonęło. Po jakimś czasie przetransportowałeś tam cały swój dobytek. Nieco łupało Cię w krzyżu, ale taka jest cena zapłacona w imię nauki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jeżeli wartość skrzyń okaże się prawdziwa, to będzie mógł to sobie wynagrodzić jakąś gorącą kąpielą i w miarę dobrym winem. Jednakże obecnie posprawdzał wszystko związane ze skrzyniami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To znaczy?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Wieko, deko, zamknięcie, otwarcie… wszystko, co związane ze skrzynami///

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko sprawne i działa, jeśli tego się obawiałeś, zaczynając sprawdzanie skrzyń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

To najważniejsze, laboratorium poświęcił na to.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niewielka cena, niektórzy podobno byliby gotowi oddać za to swoje życie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jak ktoś przesadza, to później tak ma.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ty miałeś szczęście, ale i tak sporo straciłeś… Swoją drogą, jak tam Twoi uczniowie? Nie widziałeś się z nimi od tego incydentu i mógłbyś ich tu zaprosić, aby pokazać im, gdzie teraz mają zmierzać na nauki lub chociażby dla czystej przyzwoitości.

[Kubeł1001]

Vader0PL

To jest faktycznie doskonała idea. Pozostawił sprzęt, zamknął laboratorium i poszedł na ich poszukiwanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szczęśliwie wszyscy byli razem, więc odnalazłeś ich na stołówce bez większych trudności. Gdy do nich podszedłeś, zamilkli, niepewni co teraz zrobisz i co się z nimi stanie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak skończycie, to proszę ze mną. Musicie znać położenie nowego laboratorium, gdzie obecnie będziemy pracować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami, ale po kilku minutach każdy ostatecznie zrezygnował z dokończenia posiłku, byli więc gotowi do drogi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zaprowadził ich więc do nowego laboratorium.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic nie mówili po drodze, aby jak najlepiej zapamiętać drogę. Jeśli chodzi o samo laboratorium, to było niemalże identyczne jak Twoje, więc nijak mogli się nim zachwycić czy rozczarować.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Od dzisiaj to tutaj prowadzimy zajęcia. Jak dobrze widzicie, skrzynie okazały się perfekcyjnie zabezpieczone.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uczniowie przyjęli tę uwagę z nerwowym milczeniem, czekając aż rozwiniesz myśl lub powiesz coś więcej.