Miasto Linest

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Odsunął się nieco dalej od chaty. Nie chciał od razu doświadczyć tego, co mógł mu zafundować taki chłop w pierwszym momencie spotkania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu drzwi stanęły otworem.
‐ Ojciec się zgodził, pokój jest na poddaszu. ‐ powiedziała kobieta.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Niezmiernie miło mi to słyszeć. Jeśli to nie problem, to zaraz po odprowadzeniu konia się położę. ‐ lekko się skłonił.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Obserwował ich nadal.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
W końcu, nie niepokojeni przez nikogo, wyjechali z miasta.
Abby:
Skinęła głową i wróciła do chaty, Tobie pozostaje już jedynie odprowadzić konia i iść spać.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zajął się odprowadzeniem Miroira. Właściwie Mówiłby mu głośno, że się cieszy, ale nie chciał być przed snem uznany za szaleńca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I słusznie, bo wtedy byłyby nici z noclegu nawet na sianku. Niemniej, kuń odprowadzony.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wobec tego wrócił pod domostwo i wszedł doń, jak przystało na porządnego obywatela. Bądź co bądź zaraz po zamknięciu drzwi rozejrzał się za ową dziewczyną lub jej ojcem.

//dobranoc

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nie zaraz to źle. Odczekał kilka minut, a następnie sam opuścił miasto. Żeby było lepiej, pod nosem narzekał na swojego wymyślonego współpracownika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Zarówno oni, jak i jakaś kobieta oraz kilkuletni chłopczyk, siedzieli przy stole, zapewne szykując się do posiłku. Jedno miejsce pozostało wolne.
Vader:
Strażnicy to łyknęli, albo mieli gdzieś, niemniej się udało. Natomiast Stalowi mają konie, więc na pewno zostawią Cię daleko w tyle, jeśli tylko zechcą, bo póki co jadą wolno, najwidoczniej nigdzie im się nie spieszy.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//ok, przeczytałam on zamiast oni, mój błąd//

Zsunął torbę z ramienia i położył ją obok pustego miejsca, po czym usiadł tam. Jakoś mu tak głupich było, że nawet nie wiedział, jak się do swych gospodarzy zwracać, ale słowem się nie odezwał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podążał za nimi, jednak będąc w bezpiecznej odległości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
No i idziesz, ale jak się nie ukryjesz to na pewną Cię zobaczą.
Abby:
//Pisałem, że siedzi tam córka, facet, jakaś kobieta i jakiś dzieciak, czyli cztery osoby. Piąte jest dla Ciebie :V//

[Kubeł1001]

Vader0PL

O to chodzi. Szedł nadal.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//poprawione

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Zobaczyli i się zatrzymali, aby naradzić się co z Tobą zrobić. Później postanowili poczekać, aż do nich podejdziesz.
Abby:
Po chwili kobieta postawiła na stole to, co znaleźć się mogło w typowym chłopski jadłospisie, a więc chleb, kaszę, owoce, warzywa, ser, mleko i wodę. Dla pana domu wręczyła jeszcze spory kufel, zapewne wypełniony lokalnym piwem. Później razem z chłopcem zajęła swe miejsca przy stole.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podszedł więc.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//gdy największą twoja przeszkodą jest to, czy oni czasem zaraz nie zaczną się modlić

Na owy posiłek i tak się wprosił, więc naprawdę niedobrym czynem byłoby wzięcie czegoś od razu i jedzenie, jakby się nigdy wcześniej nie jadło. Odczekał moment, zgodnie ze swym tokiem myślowym nie chcąc zaczynać jeść jako pierwszy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Podszedłeś więc.
Abby:
Na szczęście nie zaczęli modlitwy, a jedynie ojciec pociągnął z kufla i z hukiem postawił go na stole, a dopiero wtedy wszyscy zaczynali brać sobie do jedzenia to, na co akurat mieli ochotę.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wziął trochę tego i owego, po czym sam zaczął jeść. Właściwie nie miał na ten moment więcej do zrobienia, tak też nic więcej nie zrobił.