Miasto Linest

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z trzech zrobiło się piętnaście, ale w zamian dostałeś nie tylko kufel pieniącego się trunku, ale też solidny kawał smażonego mięsiwa z sosem grzybowym i ziemniakami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Świetnie więc, zasiadł do posiłku przy wolnym stoliku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wolnych stolików było pod dostatkiem, posiłek był smaczny, a Ty głodny, więc dość szybko opróżniłeś talerz do czysta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Misja wykonana, tylko chyba czasu za mało minęło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, głodni ludzie nie zwykli jeść powoli i z rozmysłem, żując każdy kęs, więc nie zajęło Ci to wiele… Zawsze możesz zamówić więcej piwa lub kolejny posiłek, tudzież znaleźć sobie jakąś rozrywkę albo chociażby z kimś porozmawiać, żeby zabić ten nadmiar czasu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A z kim, skoro jedyna osoba wydająca się mieć ciekawe zajęcie, to ten Elf, który raczej nie robi sobie specjalnych wyjątków do rozmów? Chociaż, te ślady, które odkrył…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z pewnością przydałaby Ci się porada jakiegoś myśliwego, tropiciela czy łowcy, na którego Elf wygląda, a więc możesz się do niego udać, tudzież najpierw, dla pewności, wypytać o nieco karczmarza.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podszedł więc do niego.
‐Ten Elf jest tropicielem?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Karczmarz wybałuszył na Ciebie oczy z niedowierzaniem, ale szybko zreflektował się, zapewne uznając, że jesteś przyjezdnym. Odchrząknął i wskazał na niego dyskretnie kciukiem.
‐ Ten tam? ‐ zapytał dla pewności, ale uznał, że nie ma tu innych Elfów, więc zaraz kontynuował: ‐ To Kalandil, najlepszy myśliwy, tropiciel i łowca potworów jakiego widziało to miasto… Podobno zwiedził całe Verden wzdłuż i wszerz, mordując różne bestie, a teraz osiadł tutaj… Niedawno sam zabił gigantycznego Warga, a później razem ze strażnikami utrupił Wilkołaka… Teraz to zbytnio nie słyszałem, żeby się czymś zajmował, więc jak masz do niego zlecenie, to wal śmiało… Tylko zadbaj o dobre maniery i zawartość swojej sakiewki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐O to można być pewnym. Dziękuję.
Położył na ladzie pięć złotych monet, a nastepnie dosiadł się do Elfa.
‐Więc to ty jesteś Kalandil. Miło poznać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzucił na Ciebie okiem, ale szybko wrócił do swojego kieliszka wina, na nim poświęcając swą całą uwagę.
‐ Nawzajem, panie…? ‐ odparł, licząc że przedstawisz mu się, bo widział Twoją twarz po raz pierwszy i właściwie vice versa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Oktawiusz, chociaż możesz mówić mi Zielony. Jestem Uzdrowicielem, a podczas swojego ostatniego noclegu natknąłem się na… niepokojące ślady.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Machnął ręką, abyś mówił dalej, ale dla odmiany skupił się już nie na winie, ale na Tobie i Twojej opowieści.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ślady łap i kopyt, chyba największe, jakie w życiu widziałem… wybacz, że nie potrafię ich jakoś lepiej opisać, jednakże nigdy nie trudziłem się sprawami, w któych było sporo lepszych.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak na razie niewiele mi to mówi, może poza jednym… Daleko stąd jest miejsce, w którym spędziłeś noc i odnalazłeś te ślady?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Trasa pomiędzy Ruhn a Linest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przewrócił oczyma.
‐ Konkretniej? Obok jakiejś wioski, miasta, czegokolwiek? I czy jesteś mnie tam w stanie zaprowadzić?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Była to jaskinia, a jaskinie nie mają nazw, jeżeli nie są ważne. I mogę cię tam zaprowadzić nawet teraz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pomówimy o konkretach na miejscu. ‐ odrzekł, mając na myśli zapewne zapłatę, bo teraz nie mógł wiele ustalić. ‐ Spotkamy się pod bramą za kwadrans. ‐ dodał na odchodnym, wychodząc z karczmy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ależ tak…
No cóż, sam wiele do rozmowy nie miał, a siostra może poczekać. I tak nie była to planowana wizyta, więc po kilku minutach ruszył pod bramę.