Wioska plemienia "Texcoco"

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zwycięstwa. Zamierzam coś udowodnić, ale o tym później, na osobności. My dwaj, później. Jak na razie… wybierz kogoś, żeby stawił się do walki ze mną.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i odszedł, zapewne by przyprowadzić kandydata na walkę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał więc, sprawdzając przy okazji swoje wyposażenie bojowe.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko sprawne i gotowe do użycia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyli ekwipunek, z którym zabił tamtego maga.
///I zaczął grę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kusza, bałty, młot, topór, dwa miecze… Zgadza się, wszystko jest.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kusza to byłoby oszustwo, podobnie dwa miecze z jego zdolnościami. Topór wystarczy do walki, o ile przeciwnik nie wybierze bardziej interesującego oręża.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I wreszcie pojawił się Twój przeciwnik, który przerastał nawet Ciebie. Najlepiej jego wygląd streścić słowami: Wypisz, wymaluj przysadzista góra mięśni. Miał na sobie stalowe naramienniki i nagolenniki oraz buty i spodnie ze skóry. Do tego zbroja z utwardzonej skóry i wzmocniona w najbardziej newralgicznych punktach płytkami żelaza. Przy pasie miał dwa topory jednoręczne, każdy o dwóch ostrzach, w lewej dłoni trzymał wsparty o ziemię dwuręczny topór o długim i zakrzywionym ostrzu, bardziej przypominający broń kata, niż wojownika. Do tego w prawicy dzierżył nabijaną zębami, pazurami i kamieniami maczugę z drewna. O tym, że wiele przeżył, mogą świadczyć jego blizny. Kilka wyglądało nawet na ślady po Magii. Jeśli on to przeżył, to raczej wątpliwe, żeby Mag miał tyle szczęścia…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dobrze. A teraz wódz zadecyduje, z czym walczymy i jak walczymy. Nie ma łatwo, wojownik potrafi wygrać nawet kamieniem.
///Ja pier*ole.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na śmierć i życie. Broń dowolna.
//:V//

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zawalczę swoim obecnym ekwipunkiem. Pora walki? Wątpliwe, żebyśmy chcieli walczyć w tym słońcu.
Mówiąc to, oceniał swoje szanse. Znaczy się, jak bardzo ma przeje*ane i dlaczego nienawidzi swojego szefa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Olbrzym pociągnął złamanym nosem powietrze.
‐ Boisz się. ‐ ocenił, jakby wyczuwał strach. ‐ A ja chcę zabić Cię od razu, tchórzu.
Twoje szanse były małe, ale znacznie wzrosły po tych słowach. W końcu żaden Ork nigdy nie puszcza płazem nazwanie go tchórzem. W walce z nim chyba najlepiej będzie postawić na szybkość i zwinność, bo znacznie przewyższa Cię wzrostem i siłą. Broń też masz lepszą, warto to wykorzystać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dobry masz węch. Wykupiłeś go w zamian za inteligencję, czy za długość swojej męskości?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Warknął niczym dziki zwierz, ale nie zrobił najmniejszego ruchu w Twoim kierunku, zapewne dlatego, że powstrzymywał go wódz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A więc, wodzu? Do ciebie należy ostatnie słowo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czas na śmierć. ‐ rzucił jedynie i dał Wam znak, że powinniście wejść do owego kamiennego kręgu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył za swoim przeciwnikiem. Powinni się ustawić najpierw po przeciwnych stronach średnicy, na co liczył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak się stało.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał na jego pierwszy ruch, do odparowania jego ataku przygotował topór.

[Kubeł1001]

Kuba1001

On natomiast wybrał maczugę i ruszył powoli ku Tobie, kręcąc nią niemrawe młynki.