Zamek Hrabiego Geralta

[Kubeł1001]

Zamek z granitu położony na wzgórzu, z jego jednej strony płynie rzeka tworząc naturalną fosę. W niedalekiej odległości od niego znajduje się kilka wiosek, a także las. Ziemi jest średnio żyzna, a sam zamek jest raczej skromny. Mury mają tylko 200 metrów długocśi, a i są tylko 4 wieże. Mur na zaledwie 4,5 metra

[Kubeł1001]

korobov

Hrabia wrócił do swojej posiadłości i pojechał do najbliższej wioski. Zatrzymał najbliższego chłopa.
‐Powiedz, Kazik, Dobrze jest?

[Kubeł1001]

Kuba1001

// No niech Ci będzie.
‐ Tak. Plony nawet spore…

[Kubeł1001]

korobov

‐ A tak swoją drogą, jak tam dzieciaki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta… Chłopak jest silny i będzie mi pomagać w polu, a córka taka ładna, że może wyjdzie za jakiego szlachcica.

[Kubeł1001]

korobov

‐Tylko nie za mojego‐ zaśmiał się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oczywiście, że nie, panie. ‐ odpowiedział szybko.

[Kubeł1001]

korobov

‐Eh… Kazik…‐ pojechał do zamku i zapytał się zarządcy:
‐Jakieś zmiany?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Bez zmian. A co ma się tu dziać?

[Kubeł1001]

korobov

‐Nie wiem. Chłopi mówią, że plony są spore. Należałoby jakoś zachęcić chłopów do osielania się tutaj. Oolica miła i przyjemna. W sumie, ten zamek jest i koniec, ale trzeba być przygotowany. A jak tam straże?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Okolica spokojna więc i straże się nudzą.

[Kubeł1001]

korobov

‐Zarządzam trening. Natychmiast. Jak ja ich przycisnę to wtedy niech powiedzą, że im się nudzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Przeprowadzi pan je osobiście?

[Kubeł1001]

korobov

‐Jak ja ich przycisnę… Oczywiście, czemu pytasz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak tylko. Kiedy pan zaczyna?

[Kubeł1001]

korobov

‐Już. Przed zamkiem, natychmiast.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Za chwilę przekażę rozkazy.

[Kubeł1001]

korobov

Wyszedł przed zamek i stanął w pozie, że miecz między nogi, one same rozwate i czeka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na placu ustawiło się czterdziestu strażników.

[Kubeł1001]

korobov

‐Słyszałem, że się nudzicie. To teraz mamy musztrę. Formować czworobok!!! Bo dziewięciu na bok i po jednym w kącie.‐rozgania ich tak, by się ustawili uważając, by nie kichnąć.